Μητσοτάκης στο «Βήμα»: ‘Αλμα ανάκαμψης μετά τον τελευταίο δύσκολο κάβο *Αν χρειαστεί θα προχωρήσω σε επίταξη
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής» και στον δημοσιογράφο Αντώνη Καρακούση, στο Μέγαρο Μαξίμου. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΡ. ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στην πιο κρίσιμη φάση της πανδημίας με τα νοσοκομεία να βρίσκονται στο «κόκκινο», ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τοποθετείται εφ’ όλης της ύλης και δηλώνει ότι δεν θα διστάσει να επιτάξει ιδιωτικές μονάδες υγείας.
Με συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» ο κ. Μητσοτάκης αναγνωρίζει την κούραση των πολιτών, αποδέχεται την πίεση των νοσοκομείων, και μιλάει για την ανάγκη εκτόνωσης και αποσυμπίεσης της κοινωνίας από τις πολλές απαγορεύσεις και προσβλέπει στους εμβολιασμούς, υποσχόμενος την επιτάχυνσή τους.
Ο πρωθυπουργός επιμένει στην εκτίμησή του ότι περνάμε τον τελευταίο κάβο της περιπέτειας και σημειώνει ότι το δημόσιο σύστημα υγείας ανταποκρίθηκε πλήρως στις απαιτήσεις της περιόδου και ακόμη ότι στη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης γκρεμίστηκαν τα στερεότυπα περί «τεμπέλη» δημοσίου υπαλλήλου.
Ακολουθεί εκτενές απόσπασμα από τη συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη για την πανδημία και τα μέτρα, όπως δόθηκε από το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού:
Αντώνης Καρακούσης: Κύριε Πρόεδρε, εδώ και έναν χρόνο αντιμετωπίζουμε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Η μεγάλη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης προφανώς έχει επηρεάσει τους πολίτες. Όλοι νοιώθουν κουρασμένοι. Ταυτόχρονα, δοκιμάζονται και οι αντοχές του συστήματος υγείας. Ποιες είναι οι προοπτικές; Πόσο αισιόδοξος είστε;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Πιστεύω ειλικρινά ότι περνάμε τον τελευταίο δύσκολο κάβο της περιπέτειας. Γιατί το λέω; Διότι γνωρίζουμε, πλέον, ότι οι εμβολιασμοί είναι και ασφαλείς και αποτελεσματικοί. Κάθε εβδομάδα εμβολιάζονται 200.000 συμπολίτες μας. Και ο αριθμός αυτός θα υπερδιπλασιαστεί από τον Απρίλιο και μετά, όταν θα έχουμε πολλά περισσότερα εμβόλια.
Ο στόχος, δηλαδή, για 5 εκατομμύρια εμβολιασμένους στις αρχές Ιουλίου υφίσταται;
Ο δικός μας στόχος παραμένει, μέχρι τα τέλη Απριλίου να έχουν εμβολιαστεί, με τουλάχιστον μία δόση, όλοι οι άνω των 60 ετών και οι πάσχοντες από κάποιο βαρύ νόσημα. Πολλοί εκ των οποίων, μάλιστα, και με την δεύτερη δόση. Αυτό εκ των πραγμάτων θα μειώσει την πίεση στις δομές υγείας, επιτρέποντάς μας να προχωρήσουμε σε μία πιο ελεύθερη προσαρμογή της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Άλλωστε, ήδη, βλέπουμε το πρώτο αποτύπωμα του εμβολιασμού: Τα στοιχεία των νοσηλειών δείχνουν ότι οι μεγαλύτεροι που έχουν εμβολιαστεί είναι πολύ πιο προστατευμένοι από όσους δεν έχουν κάνει εμβόλιο ή από τους νεότερους που δεν έχει έρθει ακόμα η σειρά τους.
Είμαι αισιόδοξος ότι φτάνουμε στο τέλος του πολέμου με τον κορωναϊό και τελικά θα βγούμε νικητές. Μην ξεχνάμε ότι, παρά τις δυσκολίες, η χώρα μας τα έχει καταφέρει, συνολικά, πολύ καλύτερα από ό,τι άλλες με πιο οργανωμένα και καλά χρηματοδοτημένα συστήματα υγείας. Εάν η Ελλάδα είχε τον μέσο ευρωπαϊκό όρο σε απώλειες ανά εκατομμύριο κατοίκων, σήμερα θα θρηνούσε τα διπλάσια θύματα. Κι αυτό το αποφύγαμε γιατί οι πολίτες, παρά την όποια χαλάρωση και κούραση που παρατηρούμε τις τελευταίες εβδομάδες, ακολούθησαν τις οδηγίες των ειδικών. Και, βέβαια, η Πολιτεία ενίσχυσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας που κουβαλούσε πολλές παθογένειες. Πλην όμως, αυτό ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες, ενδεχομένως και τις δικές μας, διαλύοντας πολλά στερεότυπα.
Εννοείτε τα στερεότυπα μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Εννοώ το στερεότυπο του «τεμπέλη» δημόσιου υπαλλήλου, που γκρεμίστηκε, καθώς οι γιατροί και οι νοσηλευτές, η Πολιτική Προστασία και τα σώματα ασφαλείας, οι εκπαιδευτικοί μας και τόσοι άλλοι έδωσαν με αυταπάρνηση και αποτελεσματικότητα μία μεγάλη μάχη. Και αυτό είναι μια σημαντική κατάκτηση για την επόμενη μέρα. Όπως διαλύθηκε και το στερεότυπο του «ανάλγητου» ιδιωτικού τομέα. Διότι εκατοντάδες ιδρύματα, επιχειρήσεις, αλλά και μεμονωμένα πρόσωπα, προσέτρεξαν και στήριξαν με δωρεές το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Κάποια στιγμή, λοιπόν, πρέπει να αντιληφθούμε ότι το δημόσιο δεν ταυτίζεται με το κρατικό. Αλλά με το εθνικό, το οποίο υπηρετούν όλες οι δυνάμεις μας.
Τώρα που υπάρχει μεγάλη πίεση στα δημόσια νοσοκομεία, μήπως θα ήταν ωφέλιμο να χρησιμοποιηθεί περισσότερο ο ιδιωτικός τομέας;
Μα αυτό έχει ήδη γίνει. Δημόσιος και ιδιωτικός τομέας συνεργάζονται υπό την καθοδήγηση του Υπουργείου, με έναν και μόνο σκοπό: Την προστασία της υγείας των συμπολιτών μας.
Ακούτε, φαντάζομαι, και εσείς το αίτημα της επίταξης…
Η πραγματικότητα έχει ως εξής: Εάν είχαμε σπεύσει να κάνουμε αυτό που μας ζητούσε η αντιπολίτευση απ’ τον περασμένο Απρίλιο, θα είχαμε κάνει επιτάξεις χωρίς να τις χρειαζόμασταν τότε ξοδεύοντας δεκάδες εκατομμύρια. Όμως, τώρα, που απαιτείται η συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα, προχωράμε, σε πρώτη φάση, σε συνεργασία μαζί του.
Να δώσω ένα παράδειγμα. Την προηγούμενη εβδομάδα μπήκε στις εφημερίες του Εθνικού Συστήματος το «Ερρίκος Ντυνάν» για non-Covid περιστατικά και αντεπεξήλθε πολύ καλά. Και, προ ημερών, μπήκαν στη μάχη και άλλα ιδιωτικά θεραπευτήρια. Προτιμούμε πάντα ως πρώτο βήμα τη συνεργασία. Διότι καταλαβαίνετε και εσείς ότι η επίταξη μπορεί να είναι μία έννοια νομικά ισχυρή. Αλλά όταν ζητάμε από έναν γιατρό να παρέχει τις υπηρεσίες του, δεν αρκεί μόνο να τον υποχρεώσουμε. Πρέπει και να τον εμπνεύσουμε να το κάνει. Αν, όμως, χρειασθεί να χρησιμοποιήσω και το ύστατο συνταγματικό εργαλείο που έχω στη διάθεσή μου, αυτό της επίταξης προσωπικών υπηρεσιών, δεν θα διστάσω να το κάνω.
Απλώς σκέφτομαι ότι λογικά όλοι έχουν συμφέρον από μια γρήγορη επαναφορά στην κανονικότητα, ακόμα και ο ιδιωτικός τομέας…
Η στρατηγική μας, τώρα, στηρίζεται σε δύο πυλώνες. Ο πρώτος είναι η περαιτέρω ενίσχυση του Συστήματος Υγείας, η αντιμετώπιση της διασποράς όπου εκδηλώνεται έξαρση της πανδημίας και μία ακόμα πιο εκτεταμένη στρατηγική testing. Ο δεύτερος πυλώνας είναι η μερική αποσυμπίεση της κοινωνίας με μέτρα που θα δίνουν στους πολίτες μία ανάσα ελευθερίας. Και, στη συνέχεια, με ρυθμίσεις που θα απελευθερώνουν προσεκτικά οικονομικές δραστηριότητες. Πρώτο βήμα, το σταδιακό άνοιγμα του λιανεμπορίου.
Πιστεύω ότι οι πολίτες θα εκτιμήσουν αυτήν την βαλβίδα εκτόνωσης και έτσι θα πεισθούν να επανέλθουν στην τήρηση των κανόνων που έχουν ατονήσει. Να κάνουμε, δηλαδή, τα βασικά: Να κρατάμε αποστάσεις, να αποφεύγουμε συγχρωτισμούς και τη μετάδοση εντός της οικογενειακής εστίας. Και να φοράμε μάσκα. Μας βοηθάει άλλωστε και ο καιρός, μας βοηθάνε και οι εμβολιασμοί.
Το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας στις 7 μ.μ. Σαββάτου και Κυριακής δεν έχει πια νόημα. Προφανώς δεν λειτούργησε.
Πράγματι. Γι’ αυτό και καθώς έρχεται η άνοιξη είναι καλύτερο οι πολίτες να έχουν πρόσβαση σε περισσότερους ανοιχτούς χώρους. Αυτό μας υποδεικνύουν και οι ειδικοί. Με μικρές και γνωστές συνθέσεις, ώστε να αποφεύγονται οι συνάξεις στα σπίτια. Πάντως, αυτή η κούραση της κοινωνίας δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Όταν συζητώ με συναδέλφους μου στην Ευρώπη, όλοι τα διαπιστώνουμε παντού. Συνεπώς, θεωρώ ότι η προσέγγιση αυτή θα έχει θετικό αντίκτυπο. Και θα βοηθήσει να τηρήσουμε καλύτερα εκείνα τα ελάχιστα μέτρα που ξέρουμε ότι θα μας συνοδεύουν οπωσδήποτε για κάποιο χρονικό διάστημα ακόμα.
Αντιλαμβάνομαι ότι επιχειρείτε μια αλυσίδα συνδυασμένων θετικών επιλογών, παράλληλα με τους εμβολιασμούς, που θα κάνουν πιο γρήγορο και ασφαλές το άνοιγμα και του τουρισμού. Όμως η αλυσίδα αυτή, που νομίζω ότι είναι λογική, δεν θα μπορούσε να υποστηριχτεί από όλο το πολιτικό σύστημα; Εννοώ, να διεκδικήσετε ένα πολιτικό μορατόριουμ, ώστε να συμβάλουν όλοι, το επόμενο τρίμηνο ή εξάμηνο, να είναι κάπως πιο ήρεμα τα πράγματα. Θα επιχειρούσατε κάτι τέτοιο;
Έχω επιδιώξει το ήπιο πολιτικό κλίμα πολλές φορές μέσα από έναν δημόσιο λόγο, που δεν ήταν μόνο πολιτικός. Στηριζόταν πάντα σε στοιχεία. Και συχνά, μάλιστα, ήταν και αυτοκριτικός για τα όποια σφάλματα έγιναν. Πλην όμως, αυτή η προσέγγιση απαιτεί και από την άλλη πλευρά μία ελάχιστη συμφωνία στα πραγματικά δεδομένα.
Αλλά, δυστυχώς, βλέπετε στη χώρα μας η πανδημία και ο κορωνοϊός πολιτικοποιήθηκαν. Ταυτίστηκαν με την κυβέρνηση, αντί να είναι αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται, μία πρωτοφανής υγειονομική κρίση που χτυπάει όλον τον κόσμο. Κι αυτό για να στοχοποιηθεί η κυβέρνηση και εγώ προσωπικά. Αυτό, λοιπόν, δεν δημιουργεί συνθήκες σύνθεσης. Γιατί ενώ η κυβέρνηση επικαλείται την επιστήμη και την κοινή λογική, η αντιπολίτευση εντάσσει τον Covid στην ατζέντα της κομματικής μάχης.
Αναφέρεστε στις διαδηλώσεις;
Βεβαίως, και σε αυτές. Απέναντι στην πανδημία, εμείς από την πρώτη στιγμή πήραμε αποφάσεις που περιόριζαν σημαντικές ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες. Δείχνοντας εμπιστοσύνη στην υπευθυνότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων, δεν απαγορεύσαμε τις διαδηλώσεις. Κάναμε μία εξαίρεση γιατί μια τέτοια κίνηση θα ήταν εύκολα παρεξηγήσιμη. Αν και, προσωπικά, δεν θεωρώ το δικαίωμα του συνέρχεσθαι κατ’ ανάγκην πιο σημαντικό από το δικαίωμα του εργάζεσθαι. Στηριχθήκαμε στη λογική και στην καλή διάθεση των κομμάτων να μην ενθαρρύνουν τον κόσμο να συμμετέχει σε κάτι που εγκυμονεί σοβαρό υγειονομικό κίνδυνο.
Δυστυχώς, όμως, πρώτος ο κ. Τσίπρας έδωσε το σύνθημα των διαδηλώσεων λέγοντας ότι «δέχεται το ρίσκο» της υπερμετάδοσης του ιού από τις συγκεντρώσεις. Ακολούθησε, έτσι, ένα υγειονομικό σαμποτάζ. Γιατί ο μαζικός συγχρωτισμός αποδεδειγμένα διασπείρει τον ιό. Αλλά και ένα κοινωνικό σαμποτάζ. Γιατί εκπέμπει το μήνυμα της συλλογικής παραβίασης των μέτρων προστασίας. Προσβάλλοντας όχι μόνο τους ασθενείς μέσα στις ΜΕΘ και τους γιατρούς που μάχονται. Αλλά και τα εκατομμύρια που πειθαρχούν και υπομένουν τους περιορισμούς.
Γιατί ο πολίτης αναρωτιέται: Όταν άλλοι πάνε σε μία διαδήλωση γιατί και εγώ να μην πάω σε ένα άλλο σπίτι; Με το «έτσι θέλω» των λίγων, λοιπόν, σπάει η σχέση εμπιστοσύνης των πολλών με την Πολιτεία. Άρα πρόκειται για συμπεριφορά διαβρωτική και διχαστική.
Ναι, αλλά δεν μεταδίδεται μόνο στις διαδηλώσεις ο ιός…
Και λοιπόν; Πρέπει να προστεθεί και άλλη μία εστία μετάδοσης; Υπάρχουν συνθήκες που δεν μπορούν να αλλάξουν αμέσως. Αλλά η απόφαση να μη γίνει μία πορεία στην κορύφωση της πανδημίας είναι μόνο στο χέρι μας. Πρόκειται, λοιπόν, για κυνική επιλογή που υποτάσσει τη δημόσια υγεία στο κομματικό συμφέρον. Για να υπάρξουν οι νέοι «αγανακτισμένοι» ας πολλαπλασιαστούν οι διασωληνωμένοι. Αυτό σημαίνει στην πράξη η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ.
Πάντως μόλις πρόσφατα ο κ. Τσίπρας πρότεινε μορατόριουμ.
Ο ίδιος ο όρος παραπέμπει σε πολεμικό κλίμα και σε αντίπαλα μέρη. Πρόσφατα είπα στον κ. Τσίπρα στη Βουλή «εχθρός μου δεν είστε εσείς. Είναι ο κορωνοϊός». Ακόμη και σήμερα δυστυχώς δεν παίρνει αποστάσεις από το σύνθημα «Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», όπως τον κάλεσα. Δεν το κάνει γιατί τελικά αυτό πιστεύει.
Άλλωστε, πουθενά στον κόσμο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν καλεί σε μαζικές συναθροίσεις. Μόνο ακραία κόμματα, όπως π.χ. το AfD στη Γερμανία, το κάνουν. Και, βέβαια, οι οπαδοί του Τραμπ, που εισέβαλαν στο Καπιτώλιο. Αυτό που εννοεί ως μορατόριουμ ο κ. Τσίπρας είναι να μη νομοθετεί η Βουλή και να μην αποφασίζει η κυβέρνηση υπό την απειλή διαδηλώσεων. Με άλλα λόγια, λέει «ναι» στον δρόμο, αλλά «όχι» στον νόμο. Να μη ψηφίζονται νομοσχέδια για τα οποία έχει ψηφιστεί η κυβέρνηση και να μη λειτουργεί το κράτος. Θέλει, δηλαδή, τη Δημοκρατία σε καραντίνα. Κάτι που δεν μπορεί να συμβεί.