Ο μεγαλύτερος κίνδυνος του ΝΑΤΟ προέρχεται από το εσωτερικό του: Από την παραβατική Τουρκία

Ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο στη διάρκεια της ομιλίας του στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών των χωρών-μελών του ΝΑΤΟ. EPA, NATO HANDOUT




Το ΝΑΤΟ δεν είναι ένα αυτοκίνητο γεμάτο ηλεκτρονικά βοηθήματα που προειδοποιεί τον οδηγό πότε επίκειται η επίσκεψη στο συνεργείο. Χρειάζεται πολιτική ώθηση.

Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Εμάνουελ Μακρόν την έδωσαν. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ θεωρεί ότι η Συμμαχία είναι «ξεπερασμένη». Ο Γάλλος συνάδελφός του διέγνωσε «εγκεφαλικό θάνατο».

Τα παραπάνω αναφέρονται στο σχόλιο του διπλωματικού συντάκτη της εφημερίδας TAGESSPIEGEL, Christoph von Marschall.

Τίτλος: «Τι απέγινε η νέα στρατηγική της Συμμαχίας; Ο μεγαλύτερος κίνδυνος του ΝΑΤΟ προέρχεται από το εσωτερικό -από την Τουρκία».

Υπότιτλος: «Η Συμμαχία λειτουργεί σαν ένα σύστημα πλοήγησης με πεπαλαιωμένους χάρτες, το σχέδιο προέρχεται από το 2010. Θα πρέπει να προσαρμοστεί στον κόσμο του αύριο»

Για να παραμείνουμε στην ίδια εικόνα, μια ομάδα εμπειρογνωμόνων έλεγξε τα εξαρτήματα που φθείρονται στο πλαίσιο, τον κινητήρα και το κιβώτιο ταχυτήτων, καθώς και τον υπολογιστή ταξιδιού και το σύστημα πλοήγησης. Το αποτέλεσμα παρουσιάζεται τώρα στη συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών: Μια αλλαγή λαδιών δεν θα είναι αρκετή, χρειάζεται μεγάλο σέρβις. Το ΝΑΤΟ έχει ανάγκη την ολική ανανέωση.

Το στρατηγικό σχέδιο χρονολογείται από το 2010 και εμφανίζεται σαν ένα σύστημα πλοήγησης με πεπαλαιωμένους χάρτες. Εκείνη την εποχή η Ρωσία ήταν εταίρος, όχι στρατιωτική δύναμη που διεξάγει από το 2014 και μετά κοντά πόλεμο στην Ουκρανία, στα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ.

Η Κίνα δεν είχε ακόμη εμφανιστεί στο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης. Θεωρείτο στρατιωτικός νάνος και πολύ μακριά από το έδαφος του ΝΑΤΟ. Σήμερα είναι μια υπερδύναμη με την ίδια οικονομική παραγωγή με τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Οι αξιώσεις της για εξουσία εκτείνονται πέρα από την Ασία. Η κλιματική αλλαγή και τα κυβερνο-όπλα δεν εμφανίζονταν το 2010 ως κίνδυνοι για την ασφάλεια. Το ίδιο και ο κορωνοϊός, αν και μια πανδημία μπορεί να παραλύσει έναν στρατό.

Όσο σημαντικό είναι να εξετάσουμε τους πιθανούς κινδύνους από το εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένης της προτροπής για προσαρμογή των συστημάτων ελέγχου του ΝΑΤΟ στην παγκόσμια κατάσταση, ακόμα πιο σημαντικοί για το μέλλον οι εσωτερικοί κίνδυνοι. Συχνά οι αποφάσεις μπλοκάρονται, επειδή μεμονωμένες χώρες κάνουν κατάχρηση της αρχής της ομοφωνίας ως μέσου πίεσης για την επίτευξη των δικών τους στόχων. Γενικά αυξάνεται ο αριθμός των μελών που θεωρούν δεδομένο ότι μπορούν να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα της Συμμαχίας, ακόμη και αν επιδιώκουν εγωιστικούς στόχους που στρέφονται κατά του κοινού συμφέροντος.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτή την άποψη είναι εδώ και χρόνια η Τουρκία. Στη Συρία διεξήγαγε πόλεμο εναντίον των Κούρδων, παρόλο που ήταν οι εκεί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ. Κάνει εξοπλιστικές συμφωνίες με τη Ρωσία ανεξάρτητα από το ότι αυτές έχουν ως συνέπεια, ευαίσθητα δεδομένα για τους εξοπλισμούς και τις επικοινωνίες να πέφτουν στα χέρια ενός δυνητικού αντιπάλου.

Οι ειδικοί κατηγορούν και τη Γερμανία ότι συμβάλλει στις διαιρέσεις, καθώς παραβιάζει την υπόσχεση να δαπανά το 2% του ΑΕΠ στην Άμυνα. Η εκπλήρωσή της αποτελεί «κεντρικής σημασίας βάση για την πολιτική συνοχή». Αν αυτό μεταφραστεί στη γλώσσα του αυτοκινήτου σημαίνει: Η Γερμανία πέρασε από ΚΤΕΟ και θα πρέπει να βελτιώσει κάποια πράγματα, προκειμένου να λάβει το σηματάκι για τον κόσμο του αύριο.

ΠΗΓΗ: TAGESSPIEGEL, Christoph von Marschall

Η «ασπίδα» της Μέρκελ για τον Ερντογάν μέσα στην Ε.Ε.: Ο Πομπέο τα έκανε …λίμπα στο ΝΑΤΟ για την Τουρκία

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: