Η σημασία της Συνόδου της Ε.Ε.: Η τακτική του “προβλέψιμου συμμάχου” δεν αποδίδει για την Αθήνα
Η Καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ στη σύνοδο κορυφής, στις Βρυξέλλες. EPA, FRANCISCO SECO / POOL
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σε “τεντωμένο σχοινί” ξανά οι σχέσεις Ερντογάν και Μπάιντεν: Ποιός εκ των δύο θα το κόψει; Η ανάλυση-ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στο κανάλι Omega (videos)
Η Ουάσιγκτον μπορεί να αντέξει οικονομικά την περιπέτεια με την Κίνα, οι Βρυξέλλες όμως, όχι: Ένας εμπορικός πόλεμος που θα αποτελέσει μεγάλη απειλή για την Ε.Ε.
Ήδη από μέρες έχει φιλοξενηθεί σε αυτήν εδώ την ιστοσελίδα η άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα κάνει ούτε ένα βήμα χωρίς να αποσαφηνιστεί η κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες και, κατ’ επέκταση, οι διαθέσεις του εκλεγμένου Προέδρου Τζον Μπάιντεν έναντι της Τουρκίας.
Στα συμπεράσματα της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η άποψη αυτή επιβεβαιώθηκε. Στο 35ο σημείο των συμπερασμάτων γίνεται ξεκάθαρη η εξής αναφορά: “η ΕΕ θα επιδιώξει τον συντονισμό σε θέματα που σχετίζονται με την Τουρκία και την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο, με τις Ηνωμένες Πολιτείες”.
Η άρνηση να συνεδριάσει εκτάκτως για το θέμα της Τουρκίας ξανά το ευρωπαϊκό Συμβούλιο, πριν από την τακτική επόμενη συνεδρίαση του Μαρτίου, καταδεικνύει την απροθυμία της Ε.Ε., όχι μόνο να αναλάβει πρωτοβουλίες στην ανατολική Μεσόγειο και να πετάξει το μπαλάκι πέραν του Ατλαντικού, αλλά κυρίως να μην λειτουργήσει η Ε.Ε. ως σύνολο κρατών. Στην Ε.Ε. επιθυμούν μέχρι να πάρουν τις αποφάσεις τους στην Ουάσιγκτον, να συντηρηθεί κατ’ ουσία η πρακτική των διμερών σχέσεων.
- Έτσι οι χώρες που θέλουν να διατηρήσουν μια ειδική προνομιακή σχέση με την Άγκυρα, πέραν της Ε.Ε., και πρωτίστως η Γερμανία, μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν, παρά το γεγονός ότι κάτι τέτοιο προσβάλλει βάναυσα το αίσθημα ασφάλειας σε Ελλάδα και Κύπρο.
Στην Αθήνα και τη Λευκωσία όσοι συνεχίζουν να πιστεύουν πραγματικά ότι το ευρωπαϊκό πλαίσιο αποτελεί πλαίσιο άσκησης εξωτερικής πολιτικής όταν δεν είσαι αποφασισμένος να δημιουργήσεις προβλήματα στα άλλα κράτη μέλη, πλανώνται πλάνην οικτρά.
Δεν λειτούργησε ούτε επί Τραμπ ο οποίος υποτίθεται πως δεν επιθυμούσε να εμπλακεί σε υποθέσεις άλλων μέσω οργανισμών και πολυμερών σχημάτων γενικώς, και θα είναι δύσκολο να λειτουργήσει και επί Μπάιντεν, ο οποίος δείχνει να επανέρχεται στα πολυμερή σχήματα στον βαθμό που οι ΗΠΑ συμμετέχουν σε αυτά.
Σε θέματα διεθνούς πολιτικής, ο Τράμπ έβγαλε το λουράκι του σκύλου από το λαιμό και η ΕΕ πορευόταν επί τέσσερα χρόνια σαν αδέσποτη στο διεθνές σύστημα, ενώ ο Μπάιντεν φαίνεται ότι θα θελήσει να το βάλει πίσω και η ΕΕ θα επιστρέψει στη λογική του δεσποζόμενου.
Γι’ αυτό τον λόγο, η Άγκυρα, πλέον, μετά τις αποφάσεις της Συνόδου για τις οποίες κανείς δεν θα έπρεπε να επιχαίρει, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Κύπρο, έχει όλο τον δρόμο ανοιχτό για να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με το περιβάλλον Μπάιντεν που είναι ο κρίσιμος παράγοντας για τη συνέχεια.
Συνοπτικά, η τακτική του “προβλέψιμου συμμάχου” δεν απέδωσε τίποτα, η τακτική του “άτακτου παιδιού” αποδίδει πολλά.
- Αυτό που συνήθως δεν γίνεται κατανοητό πάντα στην ελληνική πλευρά είναι ότι η Τουρκία δεν διεκδικεί μόνο μια ειδική σχέση με όλους και για όλα, επειδή απλά και μόνο αποτελεί μια χώρα που έχει εμπλακεί σε πολλά διεθνή ζητήματα.
- ‘Η επειδή έχει υψηλούς προϋπολογισμούς στις αμυντικές δαπάνες, ή διαθέτει μεγάλο πληθυσμό, ή αποτελεί εξαγωγικό προορισμό για πολλές χώρες, ή η γεωγραφική της θέση την καθιστά παίκτη που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Ισχύουν όλα αυτά, αλλά δεν θα αρκούσαν αν η στρατηγική του Ερντογάν δεν ήταν μια στρατηγική έντασης με στόχο να προκαλεί συνεχώς ανησυχία στους διεθνείς δρώντες. Κι αυτοί με τη σειρά τους δείχνουν διατεθειμένοι να εξομαλύνουν την αμετροέπειά του, προκειμένου να μην συνεχίσει να απειλεί τα πραγματικά συμφέροντά τους.
Αυτό που δεν λαμβάνεται συχνά υπ’ όψιν στην Αθήνα είναι ο τρόπος που πολιτικά χρησιμοποιεί ο Ερντογάν τις δυνατότητές του. Και ο τρόπος που το κάνει δεν περνάει ούτε μέσα από την πολυμέρεια, ούτε μέσα από τις συμμαχίες, ούτε, φυσικά, μέσα από μια αίσθηση αλληλεγγύης.
Η τακτική του παρασέρνει πολλούς από τους υπόλοιπους, αν δεν τους δίνει και το πρόσχημα κιόλας να κινηθούν και εκείνοι με τον ίδιο τρόπο (Βλ. για παράδειγμα Γερμανία και Ισπανία).
Ας ελπίσουμε ότι το τετράμηνο που θα ακολουθήσει μέχρι την επόμενη Σύνοδο, δεν θα είναι ένα τετράμηνο όπως αυτό που πέρασε. Δηλαδή από τη μια μεριά μια μαλθακή Ελλάδα διαπνεομένη από αρχές πολυμέρειας που μπορεί να είχαν μια αξία μόνο τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000, και από την άλλη μια δραστήρια Τουρκία.
Με άλλα λόγια ας ελπίσουμε ότι στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου η Τουρκία δεν κέρδισε τον χρόνο που η Ελλάδα και η Κύπρος έχασαν.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE
Η Γερμανία στρουθοκαμηλίζει εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου: Οι λάθος μετατοπίσεις της Αθήνας…