Η Τουρκία και η Ρωσία περιπλέκουν τις προσπάθειες για ειρήνη στη Λιβύη, γράφει η Guardian
File Photo: Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν με τον υποτακτικό ηγέτη του καθεστώτος της Τρίπολης, αλ Σαρατζ, στην Άγκυρα. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η δυναμική εξωτερική πολιτική της Τουρκίας παίζει αυξανόμενο ρόλο στην ευρύτερη γεωπολιτική διαμάχη,” σημειώνεται στην ανάλυση του Patrick Wintour, διπλωματικού συντάκτη στην εφημερίδα Guardian.
Αναφέρεται στον ρόλο της Τουρκίας, της Ρωσίας και της Γερμανίας στη Λιβύη καθώς και στις εσωτερικές διαιρέσεις των αντιμαχόμενων πλευρών.
Όπως σημειώνεται, πριν τη σημερινή τηλεδιάσκεψη διπλωματών των 15 χωρών που συμμετείχαν τον Ιανουάριο στη διάσκεψη του Βερολίνου με στόχο την κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη, ο πρόεδρος Erdogan φάνηκε να αυξάνει τη στρατιωτική και πολιτική του δέσμευση έναντι της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) της Λιβύης, καθιστώντας πιο απίθανη την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από τη χώρα.
Παράλληλα μισθοφόροι, υποστηριζόμενοι από τη Ρωσία, κινήθηκαν προς την ενίσχυση των στρατιωτικών τους θέσεων. Ο Erdogan, την Κυριακή, σε μια υψηλού επιπέδου συνάντηση υπουργών μεταξύ της GNA και της τουρκικής κυβέρνησης στην Κωνσταντινούπολη, υποσχέθηκε ότι θα αυξήσει τις επενδύσεις στη Λιβύη.
Υπενθυμίζεται ότι μια “συμφωνία εξόρυξης πετρελαίου που υπεγράφη με την GNA τον περασμένο Νοέμβριο περνά διαμέσου των εξορυκτικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου στην ανατολική Μεσόγειο.”
Η Γερμανία έχει αναλάβει ρόλο μεσολαβητή μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας και “ως τώρα έχει εμποδίσει την ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία ως τιμωρία για την αποστολή ερευνητικών πλοίων, συνοδεία του πολεμικού ναυτικού, σε ελληνικά και κυπριακά ύδατα.
Και στην Τουρκία έχουν προταθεί συνομιλίες για τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης με την ΕΕ, αν συμφωνήσει σε μεσολάβηση για τα δικαιώματα εξόρυξης.” Kαθώς η GNA είναι στρατιωτικά ευάλωτη, ο Erdogan είναι ο ισχυρότερος εταίρος στη σχέση αυτή και μπορεί να χρησιμοποιήσει τη συμφωνία με την GNA ως πλεονέκτημα στις συνομιλίες με την ΕΕ.
Στο μεταξύ φαίνεται να είναι σε εξέλιξη ένας αγώνας εξουσίας εντός της GNA, ενώ αντίστοιχες εσωτερικές διαμάχες σημειώνονται και στις λιβυκές δυνάμεις που αντιμάχονται την GNA.
Από την πλευρά της, η Γερμανία προσπαθεί να λειτουργήσει ως έντιμος μεσολαβητής μεταξύ των δύο πλευρών και να σχηματίσει μια νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας πριν τη διεξαγωγή εκλογών. Η Γερμανία ισχυρίζεται ότι η ελπίδα της να οικοδομήσει πάνω στις συμφωνίες που υπεγράφησαν στο Βερολίνο τον Ιανουάριο είναι πιο βάσιμες, αφότου ο στρατηγός Haftar απέτυχε να καταλάβει την Τρίπολη και υποχώρησε τον Αύγουστο.
Έκτοτε ο αντίπαλος του Haftar στην ανατολική Λιβύη, Aquilah Salah, εκπρόσωπος του τοπικού κοινοβουλίου, έχει αναλάβει σημαντικότερο ρόλο στις συνομιλίες με την GNA. Αλλά ο Haftar δεν έχει περιθωριοποιηθεί εντελώς.
Οι αντιπαραθέσεις στη Λιβύη περιστρέφονται σε μεγάλο βαθμό γύρω από τη συμφωνία για τη δίκαιη κατανομή των εσόδων από την εκμετάλλευση πετρελαίου.
Ο Haftar, “ο οποίος έχει κατηγορηθεί για ανοχή εγκλημάτων πολέμου”, έχει χρησιμοποιήσει τον στρατό για να διατηρήσει τον έλεγχο των κοιτασμάτων πετρελαίου, αλλά δεν έχει βρει τρόπο να πουλήσει το πετρέλαιο στην ελεύθερη αγορά.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Guardian, Turkey and Russia’s deepening roles in Libya complicate peace efforts
Είναι για καλό η επίσκεψη του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ στην Αθήνα; Δυστυχώς, εξυπηρετεί πάντα την Τουρκία…