FILE PHOTO: Μια τεράστια ελληνική σημαία, 375 τμ, ζωγραφίστηκε στα βουνά της Καλύμνου. Photo Courtesy Νικόλας Μαμάκας, @alithiafm.rs, Kalymnos
Αντιμέτωπη με τις πρόσφατες προκλήσεις της Άγκυρας στην περιοχή, η Κάλυμνος, αυτό το νησί των Δωδεκανήσων, ξαναζεί την κλιμάκωση του 1996, όταν οι Τούρκοι ανύψωσαν τη σημαία τους στο γειτονικό νησί Ίμια, σημειώνει η Alexia Kefalas, ανταποκρίτρια της εφημερίδας Le Figaro στην Αθήνα.
Σε ρεπορτάζ της από την Κάλυμνο, όπως τονίζει, το τουρκικό θέμα είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Οι Καλύμνιοι ανησυχούν για τις πρόσφατες προκλήσεις στη γειτονική χώρα. Στις 21 Ιουλίου, λίγες ημέρες πριν από την πρώτη μουσουλμανική προσευχή, στην αρχαία βασιλική της Αγίας Σοφίας, που μετατράπηκε σε τζαμί, η Άγκυρα αύξησε την ένταση στη Μεσόγειο.
Η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει το όριο των 10 μιλίων του ελληνικού εναέριου χώρου και των ελληνικών υδάτων στα 12 μίλια, όπως καθορίζεται από τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, είναι ένα casus belli για την Ελλάδα, που το βλέπει ως «εκδήλωση τουρκικού επεκτατισμού».
Οι προκλήσεις της Άγκυρας είναι καθημερινές. Επομένως, δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος να πετάει πάνω από την Κάλυμνο, κατά τη διάρκεια της ημέρας. «Μας ενοχλούν συνεχώς οι Τούρκοι, σε όλα τα επίπεδα. Αλλά δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να είμαστε σε επιφυλακή, αλλιώς κινδυνεύουμε να ξαναδούμε ένα περιστατικό, παρόμοιο με αυτό των Ιμίων», προσθέτει ο Ολυμπίτης.
Αναφερόμενη στο περιστατικό των Ιμίων, η δημοσιογράφος σημειώνει, ότι εκείνη την εποχή, η Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς πολιτική για την περιοχή, δεν πήρε καμία πρωτοβουλία, ενώ ο τότε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Bill Clinton ανέλαβε το θέμα, και έστειλε τον υφυπουργό Εξωτερικών, Richard Holbrooke και, χωρίς να αποφασίσει ως προς την κυριαρχία της, έκανε αυτή τη νησίδα την πρώτη «γκρίζα ζώνη».
«Όχι όπλα, άντρες, πλοία. Χωρίς όπλα, χωρίς κατοίκους και χωρίς πλοία. Είναι ο κανόνας», λέει ο Γιάννης Στριμπής, καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και προσθέτει:
«Προφανώς, αυτό δημιούργησε ένα προηγούμενο, που ξεπερνά την επιδείνωση του κληρονομικού ανταγωνισμού μεταξύ των δύο χωρών. Αμφιβάλλω, ότι η Γαλλία θα αποδεχτεί να περιστρεφόμαστε γύρω από το Wallis et Futuna. Αυτό ισχύει επίσης για τα Falklands. Αρκεί να δούμε τη δύναμη της αποφασιστικότητας του βρετανικού στόλου να τα διεκδικήσει.»
Για τον ίδιον, η απειλή που κρέμεται πάνω από το Καστελόριζο σήμερα, φαίνεται να έχει διαφορετική διάσταση από αυτή των Ιμίων, σημειώνει η δ/φος, με τον Γιάννη Στριμπή να επισημαίνει:
O Γιάννης Στριμπής, όπως και αρκετοί Έλληνες χαιρετίζουν την έντονη καταδίκη της τουρκικής πρόκλησης από το Γάλλο πρόεδρο Emmanuel Macron, αναφέρει η δ/φος, με τον Έλληνα καθηγητή να σημειώνει:
«Αυτό σίγουρα έπαιξε ένα σημαντικό αποφασιστικό ρόλο, όπως και η παρέμβαση της Γερμανίδας καγκελάριου Angela Merkel, η οποία έσπευσε να καλέσει τον Πρόεδρο Erdogan να σταματήσει τις παράνομες γεωτρήσεις. Αλλά ο Emmanuel Macron προχώρησε ακόμη περισσότερο, εκφράζοντας την αγανάκτηση του, ως προς το ό,τι η Ευρωπαϊκή Ένωση καλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες για την επίλυση των προβλημάτων της».
Αυτή η γεωστρατηγική διάσταση της τουρκικής βουλιμίας συζητείται στους ψαράδες της Καλύμνου, για τους οποίους, οι απειλές της Τουρκίας είναι ρουτίνα, σημειώνει η δημοσιογράφος, παραθέτοντας στη συνέχεια μαρτυρίες Καλύμνιων ψαράδων, με έναν εξ αυτών να αναφέρει:
«Παλεύουμε κάθε χρόνο για τη τσιπούρα. Μόλις φτιάξουμε τα δίχτυα μας, τα τουρκικά σκάφη φτάνουν, χωρίς ντροπή και ψαρεύουν στα ελληνικά νερά. Δουλεύουμε με το φόβο. Οι Τούρκοι ψαράδες είναι οπλισμένοι, δεν διστάζουν να πυροβολούν στο νερό, για να μας τρομάξουν και να σαμποτάρουν τα προς το ζην μας».
Για άλλον, η μάχη γύρω από την Ίμια το 1996, θα μπορούσε να μετατραπεί σε τραγωδία και οι εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών συνιστούν πάντα μία πυριτιδαποθήκη.
Όπως σημειώνει η δημοσιογράφος, η συμφωνία μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης ως προς μια αποκλειστική οικονομική ζώνη, στις 27 Νοεμβρίου, έκανε τους Έλληνες ψαράδες να «πηδήξουν», όχι τόσο επειδή η Τουρκία παραβιάζει το εμπάργκο του ΝΑΤΟ στη Λιβύη με αυτόν τον τρόπο, αλλά επειδή στη συνωμοσία, η Άγκυρα οικειοποιείται την υφαλοκρηπίδα αρκετών ελληνικών νησιών.
«Εδώ στην Κάλυμνο, μπορεί να γιορτάσουμε γάμους και βαπτίσεις με δυναμίτη, όπως υπαγορεύει η παράδοση, αλλά δεν σηκώνουμε τα όπλα εύκολα, σε αντίθεση με τους γείτονες», συνεχίζει ένας εκ των Καλύμνιων και προσθέτει:
«Βγαίνοντας από το λιμάνι, περνάμε υποχρεωτικά από τα Ίμια και δεν υπάρχει ημέρα, που ο αδερφός μου και εγώ δεν τα κοιτάζουμε σιωπηλά. Λέμε στους εαυτούς μας, ενοχλημένοι, ότι ο θυμός μας είναι μάταιος».
Καθώς το σκάφος απομακρύνεται, εκρήξεις δυναμίτη αντηχούν σε όλο το λιμάνι, όπως η ηχώ μιας κραυγής οργής από τους Καλυμνιώτες, που αυτή τη στιγμή θα ήθελαν να ακουστούν από την άλλη πλευρά της ακτής, αναφέρει καταλήγοντας η Alexia Kefalas.
ΠΗΓΗ: Sur l’île grecque de Kalymnos, la menace turque est omniprésente
“Ερντογάν ο Κατακτητής”: Εναντίον της συμμαχίας Ελλάδας, Ισραήλ, Αιγύπτου και Κύπρου…