Ξανά στην κόψη του ξυραφιού η Ελλάδα και η Τουρκία: Δεν επιτρέπεται παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το πανεπιστήμιο Κολούμπια αναβάλλει την απομάκρυνση των καταληψιών φοιτητών: Γενικεύεται το κίνημα κατά του πολέμου στη Γάζα [videos]

Εξήντα χρόνια από το πογκρόμ της Πόλης, καταπατώντας κάθε συνθήκη: Οι απελάσεις των Ρωμιών από τους Τούρκους, μια ανοιχτή πληγή στο σώμα του Ελληνισμού [βίντεο]

«Δεν πουλάμε» λέει η μητρική του TikTok, παρά το τελεσίγραφο των ΗΠΑ: Γιατί το Κογκρέσο εκτιμά ότι η πλατφόρμα αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια

Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΑΪΔΑ (*)

Η ελληνοτουρκική κρίση των Ιμίων (Ιανουάριος 1996) σημάδεψε ανεξίτηλα τις σχέσεις των δύο χωρών, αλλά και διαμόρφωσε -επί πολιτικώς και στρατιωτικώς εσφαλμένη βάση- το πλαίσιο διαλόγου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.

Τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα της κρίσης των Ιμίων είναι δύο:

• Η Τουρκία δεν υπερίσχυσε στρατιωτικά έναντι της Ελλάδος, διότι πολύ απλά δεν υπήρξε στρατιωτική αναμέτρηση. Κατά δήλωση μάλιστα του τότε υφυπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας İnal Batu η πρωθυπουργός Tansu Çiller έλαβε αρνητική απάντηση από τον Τούρκο ΑΓΕΕΘΑ την κρίσιμη νύκτα, όταν τον ρώτησε ενόψει της σχεδιαζόμενης κλιμάκωσης της κρίσης αν μπορούσε να της εγγυηθεί ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα υπερισχύσουν έναντι των ελληνικών σε περίπτωση γενικευμένης σύρραξης.
• Οι πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδος ανέπτυξαν έκτοτε μία ιδιότυπη “συστολή” έναντι της Τουρκίας με κύριο επιχείρημα ότι μία ενδεχόμενη στρατιωτική αναμέτρηση με την Τουρκία θα σήμαινε αυτομάτως (μεταξύ άλλων δεινών) την οικονομική καταστροφή της “διαρκώς ανερχόμενης και δυναμικής” ελληνικής οικονομίας και, επομένως, κάτι τέτοιο έπρεπε πάση θυσία να αποφευχθεί. Ωστόσο, το ακριβές περιεχόμενο της φράσης “πάση θυσία” ουδείς πολιτικός που το υποστήριζε τότε (και που ενδεχομένως το υποστηρίζει ακόμα) είχε το σθένος και την ειλικρίνεια να το διασαφηνίσει στον ελληνικό λαό…

Η οικονομική κρίση της τελευταίας δεκαετίας αποδυνάμωσε την Ελλάδα ακόμα περισσότερο, όχι φυσικά γιατί μειώθηκε η αποτρεπτική ισχύς και το αξιόμαχο των εξαιρετικών ενόπλων δυνάμεών μας, αλλά γιατί αυξήθηκε κατακόρυφα η δυνατότητα του “εξωτερικού παράγοντος” να πιέζει τις πολιτικές ηγεσίες της χώρας μας για όλο και μεγαλύτερη ανεκτικότητα, για όλο και περισσότερες παραχωρήσεις.

Η Τουρκία από την άλλη πλευρά, παρά τα τεράστια εσωτερικά και εξωτερικά της προβλήματα, παρέμεινε και παραμένει προσηλωμένη στον κύριο στόχο της που δεν είναι άλλος από την επέκταση των συνόρων της προς τα δυτικά (και όχι μόνον).

Τώρα, μάλιστα, που (ύστερα από πολλές πολιτικές “απιστίες” και εξοπλιστικές “μοιχείες”) δείχνει πρόθυμη να επιστρέψει ως “μεταμελημένη θυγατέρα” στις αγκάλες των Η.Π.Α. (υπό τον φόβο της πλήρους κατάρρευσης της τουρκικής οικονομίας), ζητεί ευθέως ένα τεράστιο αντάλλαγμα: την ανοχή των Η.Π.Α. στα μαξιμαλιστικά και αναθεωρητικά σχέδιά της εις βάρος της Ελλάδος και φυσικά της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Στην παρούσα συγκυρία είναι προφανές ότι έχουμε φθάσει στο “σημείο μηδέν” και διακυβεύεται το μέλλον του Ελληνισμού. Πλέον δεν  υπάρχει περιθώριο να “κάνουμε πως δεν βλέπουμε και δεν καταλαβαίνουμε τί συμβαίνει”, διότι απλά η Τουρκία επιχειρεί να πλήξει ανεπανόρθωτα την εθνική μας κυριαρχία παραχωρώντας μέσω της τουρκικής “Εφημερίδας της Κυβερνήσεως” στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίων περιοχές της ελληνικής υφαλοκρηπίδας για έρευνες.

Επαναλαμβάνει δηλ. το “έγκλημα χωρίς τιμωρία” που διέπραξε εις βάρος της (στρατιωτικώς ανίσχυρης) Κυπριακής Δημοκρατίας…

Αυτή τη φορά όλοι οι σύμμαχοι και φίλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, επιβάλλεται να αντιληφθούν ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και ο ελληνικός λαός, με τις ισχυρότατες ένοπλες δυνάμεις που διαθέτει η χώρα μας, δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να παραβιάσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος σε αέρα, θάλασσα και ξηρά.

Κυρίως, όμως, επιβάλλεται να αντιληφθεί η Τουρκία, έστω και την ύστατη ώρα, ότι αναπόφευκτα η ύβρις επιφέρει την τίσιν…

(*) Ο Κωνσταντίνος Παΐδας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Βυζαντινής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε το 1974. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1996) και διδάκτωρ Βυζαντινής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (2003). Έχει δημοσιεύσει οκτώ επιστημονικά βιβλία και δεκάδες μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά διεθνούς εμβέλειας, οι οποίες αφορούν στην πολιτική σκέψη και στην αυτοκρατορική ιδεολογία των Βυζαντινών, στη βυζαντινή ιστοριογραφία, στη βυζαντινή πολιτική ρητορική, στο βυζαντινό δίκαιο, στη δημώδη βυζαντινή και στη νεοελληνική λογοτεχνία. Είναι μέλος της Ελληνικής Επιτροπής της Association Internationale des Études Byzantines, της Ελληνικής Παλαιογραφικής Εταιρείας και της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας. Κατά το παρελθόν δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και στο Πανεπιστήμιο Πατρών.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Όχι στην πολιτική ζήτουλα και φτωχού συγγενή: Η Ελλάδα χρειάζεται μια ελληνική στρατηγική, όχι ελλαδική…