Αλλαγή πλεύσης τώρα: Η πολιτική του εξευμενισμού δεν έχει αποδώσει έναντι των ξεκάθαρων τουρκικών σχεδιασμών
ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στις 29 Μαΐου, ανήμερα της επετείου της άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, επέλεξε ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν να προκαλέσει τα αισθήματα των απανταχού Ελλήνων με τη διοργάνωση πανηγυριών εντός και εκτός της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.
Ταυτόχρονα, υποδαύλισε τον θρησκευτικό φανατισμό των Τούρκων πολιτών, ενέργεια που αποσκοπούσε στη συσπείρωση των οπαδών του. Η τουρκική κοινωνία βιώνει σήμερα, πέρα από τη στυγνή δικτατορία και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και κρίση στον τομέα της οικονομίας που επιδεινώθηκε και από την έξαρση της πανδημίας του κορωνοϊού.
Η βεβήλωση της Αγίας Σοφίας με την ανάγνωση αποσπασμάτων του Κορανίου εντός του ιερού για τον Ελληνισμό αλλά και του Χριστιανικού κόσμου γενικότερα ναού, ο οποίος κηρύχθηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ ως μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, οξύνει έτι περαιτέρω τις ήδη τεταμένες σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Ταυτόχρονα, στοχεύει και στην ικανοποίηση της μάζας των φανατικών μουσουλμάνων οι οποίοι, όπως και ο ίδιος ο Ερντογάν δημόσια διακηρύττει, επιθυμούν τη μετατροπή του μνημείου σε τζαμί.
- Η αναπαράσταση της αλώσεως της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ Β’ τον Πορθητή δύναται να ερμηνευθεί ως ένα ακόμη μήνυμα του Τούρκου προέδρου προς πολλές κατευθύνσεις, ότι ο ίδιος θα είναι ο συνεχιστής της επεκτατικής πολιτικής του Οθωμανού σουλτάνου και της αναβίωσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας δια πυρός και σιδήρου.
- Το Διεθνές Δίκαιο και οι διεθνείς συνθήκες ερμηνεύονται κατά το δοκούν Ερντογάν.
Η επεκτατική στρατηγική της χώρας του καθορίζεται και επηρεάζεται από το δόγμα του Παντουρανισμού ή Παντουρκισμού.
Από την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ακολούθως από τους νεοτούρκους, τους κεμαλιστές και τώρα από τους ισλαμιστές η τουρκική πολιτική στοχεύει στην υπαγωγή όλων των τουρκόφωνων λαών και μειονοτήτων υπό την «προστασία» και τον έλεγχο της Τουρκίας. Η δημιουργία του ισλαμικού τόξου αποτελεί σήμερα μια πραγματικότητα. Και μια ασφυκτική τανάλια στον λαιμό της Ανατολικής Μεσογείου, των χωρών της περιοχής και ευρωπαϊκών χωρών.
Από τη Σομαλία, όπου ο πολεμικός στόλος της Τουρκίας ελλιμενίζεται, στις κατεχόμενες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας- από το Κατάρ και το Σουδάν στη Συρία και το Ιρά-κ από την Αλβανία όπου της παραχωρήθηκε ναυτική βάση στον Αυλώνα, στο προγεφύρωμα στη Λιβύη και σε χώρες των Βαλκανίων!
Παρά την περιθωριοποίηση του άλλοτε πιστού του συνεργάτη Αχμέτ Νταβούτογλου, ο Ερντογάν ακολουθεί απαρεγκλίτως τους στόχους και τη στρατηγική που ο Νταβούτογλου κωδικοποίησε στο βιβλίο του «Το στρατηγικό βάθος – Η διεθνής θέση της Τουρκίας», το οποίο εκδόθηκε το 2002.
- Στόχος, η εξέλιξη της χώρας σε περιφερειακή δύναμη με πλήρη έλεγχο στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και επιρροή στον ισλαμικό κόσμο. Ως ένας σύγχρονος Χίτλερ επιδιώκει την επέκταση του ζωτικού χώρου της Τουρκίας, τον έλεγχο των θαλάσσιων αρτηριών από το Αιγαίο μέχρι την Αδριατική και από το Σουέζ και την Ερυθρά Θάλασσα μέχρι τον Εύξεινο Πόντο.
Ενώ η Τουρκία δεν διαθέτει κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, φιλοδοξεί να καταστεί ο ισχυρός παίκτης στον τομέα της ενέργειας και ενεργειακός κόμβος με καταλήστευση και σφετερισμό των ενεργειακών πόρων άλλων χωρών.
Έναντι των ξεκάθαρων τουρκικών σχεδιασμών, η μέχρι τούδε ακολουθούμενη πολιτική του εξευμενισμού δεν έχει αποδώσει. Η αλλαγή πορείας επιβάλλεται με τον σχεδιασμό και υιοθέτηση στρατηγικής ανάσχεσης των έκνομων ενεργειών της γείτονος.
(*) Πρέσβης ε.τ.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.