FILE PHOTO: Η πρόεδρος της Κομισιόν Ursula Von Der Leyen με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ. Copyright: European Union
Προσωπικά καμία εντύπωση δεν μου έκανε η αφίσα του γερμανικού υπουργείου υγείας που παρουσίαζε την Ελλάδα σαν παιδάκι, πιασμένο από την φούστα της μαμάς-Τουρκίας.
Εκφράζει απόλυτα τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι δύο χώρες, όχι μόνο από το Βερολίνο, αλλά και όλα τα θεσμικά όργανα της (ελεγχόμενης από τους Γερμανούς βεβαίως) Ευρωπαικής Ενωσης.
Αυτό φαίνεται σε μία σειρά θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος, όπως ας πούμε το μεταναστευτικό. Με ρωτούσαν απορημένοι κάποιοι φίλοι τις προάλλες, αν είναι αλήθεια οι πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας στο διαδίκτυο και σύμφωνα με τις οποίες η πολύδιαφημισμένη «έκτακτη οικονομική βοήθεια 700 εκ ευρώ» που εξήγγειλε η Ουρσουλα φον ντερ Λαιεν, από τον Εβρο, αντί να πάει σε μέτρα και υποδομές για την θωράκιση των συνόρων, θα καταλήξει στις δομές και στις τσέπες των «ανθρωπιστικών οργανώσεων», των ΜΚΟ, αλλά και των ίδιων των λαθραίων.
Τα ποσά υπάρχουν και είναι πράγματι μεγάλα. Εκατομμύρια σφυρίζουν πάνω από τα κεφάλια μας. Αλλά δεν καταλήγουν σε ελληνικά κρατικά ταμεία, παρά μονάχα κάτι ψιλά. Η μερίδα του λέοντος πάει στην Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και το αδελφάκι της, τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ).
Τα έχω γράψει πολλές φορές, αλλά αφού κάποιοι εξακολουθούν να με ρωτούν το επαναλαμβάνω: Από το σύνολο της ευρωπαικής βοήθειας για το προσφυγικό/μεταναστευτικό στο διάστημα 2015-19 η Ελλάδα εμφανίζεται πρώτη στη λίστα με ένα ποσό 2,2 δις ευρώ που της αναλογεί.
Τα κονδύλια προέρχονται από τρείς ουσιαστικά φορείς το «Ταμείο Ασύλου και Μετανάστευσης» (AMIF), το Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας (ISF) και τον λεγόμενο «Μηχανισμό Επείγουσας Υποστήριξης». Από το συνολικό ποσό που φαίνεται να αναλογεί στην Ελλάδα περισσότερο από το 70% (1,5 δις) έχει καταλήξει στην Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (743 εκ), στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (343 εκ), στην Ευρωπαική Υπηρεσία Στήριξης για το Ασυλο (EASO) και σε πληθώρα ΜΚΟ.
Στο διάστημα της τελευταίας πενταετίας είναι ζήτημα αν οι ελληνικές κρατικές υπηρεσίες και τα υπουργεία έχουν λάβει 300 εκατομμύρια, με το μεγαλύτερο κομμάτι του ποσού να κατευθύνεται προς το υπουργείο άμυνας(135 εκ ευρώ)σχεδόν αποκλειστικά όμως, για την κατασκευή δομών φιλοξενίας, την σίτιση των μεταναστών και την μεταφορά τους στην ενδοχώρα. Εξοδα δηλαδή, που καμία σχέση δεν έχουν με την κανονική δραστηριότητα των ενόπλων δυνάμεων και την βελτίωση του αξιόμαχου τους, ή έστω την θωράκιση των χερσαίων συνόρων.
Ανάλογη, για να μην πω, πολύ χειρότερη φαίνεται ότι θα είναι η κατανομή του ποσού των 700 εκ. ευρώ που δίνεται ως έκτακτη βοήθεια, σε δύο ισόποσες δόσεις, με αφορμή τα γεγονότα στον Εβρο.
Oτι…περισσέψει από αυτή την δεύτερη δόση, προορίζεται για την «κάλυψη του κόστους εγκατάστασης και λειτουργίας συνοριοφυλάκων και αστυνομικών, όχι μόνο στον Εβρο, αλλά και στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Επωφελείται δηλαδή και η Βουλγαρία του Μπορίσωφ, ενώ κατά δήλωση της, την περίοδο της κρίσης, δεν υπήρξε ούτε μία απόπειρα παράνομης εισόδου στο έδαφος της!
Μία απλή σύγκριση της κατανομής των αντίστοιχων κονδυλίων προς την Τουρκία που απορρέουν από την συμφωνία του 2016 και βέβαια έχουν ξεπεράσει τα 3 δις ευρώ, προκαλεί απορία, αλλά και οργή για την ανικανότητα ή τον δωσιλογισμό των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στους Γερμανούς-γιατί χωρίς καμία αμφιβολία αυτοί έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο στον επιμερισμό της Ευρωπαικής βοήθειας.
Ενδεικτικά στον αντίστοιχο αναλυτικό πίνακα της Τουρκίας, βλέπουμε εκτός από τους…συνήθεις υπόπτους (Υπατη Αρμοστεία, ΔΟΜ και ΜΚΟ) τεράστια ποσά να πηγαίνουν στην γνωστή κρατική γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW(400 εκ ευρώ για προγράμματα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης προσφύγων), αλλά και ακόμη μεγαλύτερα κονδύλια απευθείας στην τουρκική κυβέρνηση(π.χ. 700 εκ ευρώ στο τουρκικό υπουργείο παιδείας και άλλα 300 εκ. στο υπουργείο υγεία).
Να μην σας κάνει εντύπωση λοιπόν που οι Γερμανοί ζωγραφίζουν την Ελλάδα σαν παραπαίδι της Τουρκίας. Καμία εντύπωση απολύτως…