Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και η Πρώτη Κυρία Μελάνια Τραμπ στα σκαλοπάτια του προεδρικού ελικοπτέρου Marine One, στο Λευκό Οίκο. EPA, ERIK S. LESSER
Η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση ότι πρέπει να ζήσουν έχοντας απέναντι ένα ταραξία γείτονα, ο οποίος σχεδιάζει παρανομώντας χωρίς να τιμωρείται.
Ο τρόπος αντιμετώπισης της Τουρκίας από τους μεγάλους της γης, είναι εξωφρενικός. Εδώ και χρόνια προκαλεί ασύστολα στην ανατολική Μεσόγειο και το τελευταίο διάστημα απειλεί όλους τους γείτονές της. Διαθέτει κατοχικά στρατεύματα σε τρεις χώρες: Την Κύπρο, το Ιράκ και τη Συρία. Και καθημερινά δολοφονεί Κούρδους μέσα στην Τουρκία, στο Ιρακινό Κουρδιστάν και στο Συριακό Κουρδιστάν.
Οι μεγάλοι της γης, δυστυχώς, υποθάλπτουν την τουρκική επιθετικότητα στον ύψιστο βαθμό:
Οι Αμερικανοί, που έχουν τα δικά τους προβλήματα με τον Ταγίπ Ερντογάν, αφήνουν ατιμώρητη την κατοχική δύναμη επειδή ο πρόεδρος τους, ο Ντόναλντ Τραμπ «έχει προσωπικά και επιχειρηματικά συμφέροντα» στην Τουρκία, όπως κατάγγειλε ο Τζον Μπόλτον, πρώην στενός συνεργάτης του Πλανητάρχη. Αυτή τη δήλωση δεν πρέπει να την ξεχνάμε. Αποτελεί τη λύση του σταυρολέξου.
Και οι Ευρωπαίοι, παραμένουν όμηροι της Τουρκίας. Παρακολουθούν ανήμποροι να αντιδράσουν καν, τις απειλές εναντίον δύο κρατών-μελών της Ε.Ε., της Ελλάδας και της Κύπρου. Η ευρωπαϊκή στάση είναι απαράδεκτη και δείχνει την ανικανότητα των ηγετών της ενωμένης Ευρώπης. Πάντα υπερισχύει το εθνικό από το ευρωπαϊκό συμφέρον.
Την ίδια στιγμή η Γερμανία παίζει μονίμως τον βρώμικο της ρόλο. Προστατεύει την Τουρκία λόγω των εμπορικών και άλλων συναλλαγών της με την Άγκυρα και θυσιάζει μονίμως την Ελλάδα και την Κύπρο. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσει κανείς για να πείσει ότι η Ε.Ε. έχασε το τρένο και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ ισχυρή δύναμη, αλλά μία δουλοπρεπής αδύνατη ήπειρος στο Βερολίνο.
Εάν την Τουρκία κυβερνούσαν ηγέτες που αγαπούν την ειρήνη και δεν διακατέχονταν από αρρωστημένα εθνικιστικά αισθήματα, η γειτονιά μας θα ήταν η πιο ειρηνική σε όλο τον κόσμο. Όμως, δυστυχώς, αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Οι Τούρκοι απαιτούν τη μισή Κύπρο με την υπογραφή μας, ενώ οι παράνομες διεκδικήσεις τους στο Αιγαίο εγκλωβίζουν δεκάδες ελληνικά νησιά. Δεν μπορούμε να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα …καταλάβει και θα μας αφήσει ήσυχους. Ειδικά όταν εμείς δεν παραμένουμε σταθεροί και όταν αυξάνονται οι φωνές για «συμβιβασμό, έτσι για να τελειώνουμε».
Η ελίτ στην Ελλάδα και την Κύπρο προσπερνά αυτή τη βασική λεπτομέρεια. Υπάρχουν και αναλυτές και καθηγητές που υποστηρίζουν ότι φταίει η Ελλάδα για την τουρκική επιθετικότητα. Αυτοί κυριαρχούνται από «τρικυμία εν κρανίω». Διότι ούτε οι Τούρκοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Γνωρίζουν ότι οι απαιτήσεις τους είναι παράνομες, αλλά εκμεταλλεύονται το φοβικό σύνδρομο, που κυριαρχεί τον ελληνικό πολιτικό κόσμο.
Η Ελλάδα δεν διεκδίκησε ποτέ τουρκικά εδάφη. Και απεχθάνεται τον πόλεμο. Όλοι οι δημοκρατικοί άνθρωποι έτσι σκέφτονται.
Οι πόλεμοι καταλήγουν σε εθνική τραγωδία για τους λαούς. Οι μωροί ηγέτες, όπως ο Ερντογάν, που επιζητούν τον πόλεμο διακατέχονται από σχιζοφρενικές τάσεις. Δεν μπορούμε να τον ακολουθήσουμε στον καταστροφικό δρόμο που έχει πάρει.
Και στο σημείο αυτό έχει πολύ μεγάλη ευθύνη η Αμερική, ο πρόεδρος της οποίας υποθάλπτει την επιθετικότητα του Ερντογάν.
Ο υπουργός Εξωτερικών υποσχέθηκε ότι θα προσπαθήσει να πείσει την Τουρκία να σταματήσει τις προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας ώστε να σημειωθεί αποκλιμάκωση. Πρέπει να το κάνει με τον πιο ισχυρό τρόπο.
Καλοί αναλυτές στην Ουάσιγκτον πιστεύουν ότι ο Λευκός Οίκος αντιλήφθηκε επιτέλους, μετά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, ότι έχει και η ίδια η Αμερική ευθύνη για τη συμπεριφορά του Ερντογάν. Έστω και την ύστατη ώρα, ελπίζουμε ότι η αμερικανική παρέμβαση σε υψηλό επίπεδο θα συνεφέρει τον Ερντογάν. Αν και προσωπικά είμαι απαισιόδοξος…
Το έχω γράψει πολλές φορές, αλλά τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πιστεύω ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας νιώθει άτρωτος λόγω της υποστήριξης του Βλαντιμίρ Πούτιν και της αδιαφορίας του Ντόναλντ Τραμπ.
Ακούστηκαν εξαιρετικά λόγια από τον Πενς και τον Πομπέο: Τώρα θέλουμε έργα από τον Τραμπ…