Από τη συνάντηση τουρκικής και ρωσικής αντιπροσωπείας την Δευτέρα στη Μόσχα. Photo via Twitter, @tcsavunma
Έντονο παρασκήνιο το οποίο επιβεβαιώνει τον κρίσιμο ρόλο που έχει η Ρωσία και στη λιβυκή κρίση και τον ειδικό ρόλο που αναζητά η Ρώμη είναι σε εξέλιξη τις τελευταίες ώρες.
Η Τουρκία όχι μόνο να αναδεικνύεται σε βασικό πόλο των διαβουλεύσεων για τη Λιβυκή κρίση αλλά επωφελείται αρχικά από την εκεχειρία την οποία πρότειναν οι κ. Πούτιν και Ερντογάν και αποδέχθηκε κατόπιν πίεσης των Ρώσων ο Λίβυος στρατηγός Χαφτάρ.
Έτσι η εκεχειρία είναι για τον κ. Ερντογάν σωτήρια καθώς διασώζει την αξιοπιστία του χωρίς να υποχρεωθεί να εκθέσει σε κίνδυνο τούρκους στρατιώτες, ενώ αποφεύγει και την σύγκρουση με Ρωσία, ΗΠΑ, και Ε.Ε. αλλά και τις περιφερειακές δυνάμεις που είναι αντίθετες σε κάθε τουρκική εμπλοκή.
Προχθες ο Αλ Σαράζ πραγματοποίησε άλλη μια επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη όπου είχε κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση με τον Ταγίπ Ερντογάν. Μια συνάντηση που δεν είναι γνωστό εάν περιορίσθηκε μόνο στον σχεδιασμό της τακτικής ενόψει του Βερολίνου και την διαχείριση της κρίσης με βάση και τα αποτελέσματα των επαφών του Ερντογάν με τον Πούτιν και την Ρώμη ή συνδέεται και με τις απειλές που έχει εκτοξεύσει ο τούρκος πρόεδρος ότι εφόσον ζητηθεί από την κυβέρνηση της Τρίπολης τότε θα υπάρχει σχεδιασμός ακόμη και για κοινές έρευνες νότια της Κρήτης σε περιοχές που η κυβέρνηση της Τρίπολης θεωρεί ω Λιβυκές ζώνες αλλά πρακτικά επικαλύπτουν την ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Η Αθήνα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και υπάρχει κλίμα δυσαρέσκειας για την επιμονή της Γερμανίας να αγνοεί το αίτημα της Ελλάδας να συμμετάσχει ως γειτονική και άμεσα ενδιαφερόμενη χώρα στην Διάσκεψη του Βερολίνου, μια διαδικασία βεβαίως που έχει ξεκινήσει αρκετά πριν τις εκλογές του Ιουλίου, αλλά από την αρχή είχε αποκλεισθεί η Ελλάδα.
Όμως πλέον, μετά και τα δυο Μνημόνια, είναι καθοριστικής σημασίας η παρουσία της Ελλάδας στις διεργασίες για την αντιμετώπιση της Λιβυκής κρίσης, καθώς θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι τα δυο αυτά Μνημόνια θα κηρυχθούν άκυρα βάσει και της απόφασης της Λιβυκής Βουλής.
Καθώς η προσοχή είχε δοθεί κυρίως στο στρατιωτικό Μνημόνιο που προέβλεπε και την εμπλοκή τουρκικών δυνάμεων στον εμφύλιο της Λιβύης, η εκεχειρία και η πολιτική διαδικασία εφόσον αποκλεισθεί η Ελλάδα, που είναι και η μόνη άμεσα ενδιαφερόμενη για το δεύτερο Μνημόνιο αυτό των Θαλασσίων Ζωνών, το Μνημόνιο αυτό θα μείνει εν ισχύ.
Όμως είναι επίσης ζωτικής σημασίας η ακύρωση του Μνημονίου για τις θαλάσσιες ζώνες και η δέσμευση για συζήτηση με την νέα κατάσταση που θα προκύψει από την διαδικασία ειρήνευσης στην Λιβύη για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δυο χωρών στην βάση του Δικαίου της Θάλασσας και με ορίζοντα προσφυγής στην Χάγη ,κάτι που εξάλλου έχει ήδη κάνει η Λιβύη για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της με την Μάλτα και την Τυνησία.
Τα νέα τουρκικά σενάρια πρόκλησης: Το επόμενο βήμα του Ερντογάν στην Ανατολική Μεσόγειο