Η Κερύνεια παραμένει η λυδία λίθος: Δοκιμάζεται η γνησιότητα και η αξία της δικής μας ψυχής

Η Κερύνεια. Πηγή: Φιλελύθερος




Του ΑΝΔΡΕΑ ΦΥΛΑΚΤΟΥ

Στα πολύ παλιά χρόνια, όταν οι άνθρωποι ήθελαν να δοκιμάσουν τη γνησιότητα του χρυσού, χρησιμοποιούσαν μια σκληρή πέτρα, που ονομαζόταν λυδία λίθος, πάνω στην οποία έτριβαν το πολύτιμο μέταλλο και από το χρώμα που αυτό άφηνε, καταλάβαιναν αν είναι γνήσιο ή κίβδηλο.

To σκληρό μαύρο πέτρωμα, από το οποίο πήρε το όνομά της η πέτρα, βρισκόταν άφθονο στην περιοχή της Λυδίας της Μικράς Ασίας.

  • Μια τέτοια σκληρή πέτρα είναι η Κερύνεια, η πόλη και η επαρχία ολόκληρη. Πάνω σε αυτήν την πέτρα δοκιμάζεται η γνησιότητα και η πραγματική αξία της δικής μας ψυχής, της ψυχής ολόκληρου του Ελληνισμού της Κύπρου. Πάνω στο σώμα της Κερύνειας, που στενάζει αλυσοδεμένη κάτω από την τουρκική στρατιωτική μπότα, διαπιστώνεται πως τα σαράντα πέντε χρόνια που πέρασαν από την προδοσία και τη βάρβαρη τούρκικη εισβολή δεν έκαμψαν την αποφασιστικότητα για την επιστροφή όλων των προσφύγων στις πατρογονικές τους εστίες.

Τα χρόνια που πέρασαν δεν μείωσαν τη θέληση για τη συνέχιση του αγώνα για δημοκρατική, δίκαιη, μόνιμη και λειτουργική λύση. Τα χρόνια αυτά, όσα και να είναι, όχι μόνο δεν εξάντλησαν την καρτερία του λαού μας, αλλά αντίθετα, όλες οι δυσκολίες που παρουσιάστηκαν στο πέρασμα του χρόνου, ισχυροποίησαν τη βούλησή του και τον κράτησαν όρθιο για να αγωνιστεί και να διεκδικήσει τα δίκαια και τα δικαιώματά του.

  • Μέσα στο καμίνι των δοκιμασιών του, ελέγχθηκε η γνησιότητα της αντοχής του και δοκιμάστηκε η αντίστασή του στα τετελεσμένα της Άγκυρας. Ο χρόνος που πέρασε έδειξε πως ο κυπριακός λαός παραμένει προσηλωμένος στις αρχές του, στην ιστορία και στην παράδοσή του. Πιστοποίησε πως το μέταλλο της ψυχής του καθόλου δεν νοθεύτηκε και δεν παραχαράχτηκε. Παρέμεινε γνήσιο, αληθινό, χωρίς σκουριά.

Μας λεν οι διάφοροι ξένοι και δικοί μας πως πρέπει να δεχτούμε την όποια λύση γιατί ο χρόνος που περνά εδραιώνει τα τετελεσμένα της Τουρκίας. Άλλοι, πάλι, μας απειλούν πως αν δεν υποταχτούμε στη θέληση της Άγκυρας, θα τα χάσουμε όλα. Και άλλοι, πάλι, προσπαθούν να μας πείσουν πως θα πρέπει να δεχτούμε αυτά που μας προτείνουν με τα διάφορα σχέδιά τους, χανεϊκά και άλλα παρόμοια, οι ξένοι και να μεταμορφώσουμε την Κύπρο σε οδαλίσκη του Σουλτάνου. Να γίνουμε, δηλαδή, προτεκτοράτο της Τουρκίας. Είναι, ακόμη και κάποιοι άλλοι που επιμένουν πως «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα».

  • Και η Κερύνεια, το τραγικό σύμβολο της κατεχόμενης γης μας, απαντά πως όταν κάποιος βρίσκεται μπροστά σε ρέμα και πίσω του χάσκει ο γκρεμός, δεν έχει παρά να αρχίσει να φωνάζει όσο πιο δυνατά μπορεί, γιατί, στο τέλος, κάποιος θα βρεθεί να τον ακούσει. Δεν θα πέσει, υποχωρώντας στον γκρεμό ούτε θα πνιγεί, αυτοκτονώντας, στο ρέμα.

Η φωνή του δεν μπορεί να είναι συνέχεια «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Κάποιος θα βρεθεί να του δώσει χείρα βοήθειας. Οι πρόσφατες καταδίκες της Τουρκίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσαν κάποιες ανάσες ελπίδας. Αυτό που μας χρειάζεται είναι η αγωνιστικότητα και η διεκδίκηση του δικαίου μας και όχι οι συνεχείς και άκρως επικίνδυνες υποχωρήσεις.

  • Η Κερύνεια ζητά το αυτονόητο: εφαρμογή των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Ζητά, ιδιαίτερα, την εφαρμογή του ψηφίσματος εκείνου που εγκρίθηκε λίγες μόνο μέρες μετά την ανακήρυξη του ψευδοκράτους του Ντενκτάς, το 1983, το οποίο ψήφισμα ζητά «ανάληψη πρωτοβουλίας για την άρση της αποσχιστικής αυτής ενέργειας».

Αν θα επιστρέψουν οι πρόσφυγες στα σπίτια και στις περιουσίες τους, θα φανεί και από την αναγνώριση του δικαιώματος για επιστροφή όλων των Κερυνειωτών στην πόλη τους και, απαραίτητα, όλων των προσφύγων στη γη τους. Αν θα δημιουργηθεί ένα βιώσιμο κράτος, του οποίου η ύπαρξη και η διάρκειά του στον χρόνο θα στηρίζεται στις αρχές του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου, αυτό θα φανεί και από τα δικαιώματα που θα έχουν όλοι οι κάτοικοί του στη διακυβέρνησή του, μαζί τους, απαραίτητα, και όλοι οι Κερυνειώτες.

  • Αν θα φύγουν τα στρατεύματα της κατοχής από την επικράτεια της Κύπρου, αυτό θα φανεί στην πράξη και από το γεγονός ότι δεν θα παραμείνουν Τούρκοι στρατιώτες στην πόλη και στην επαρχία της Κερύνειας. Αν θα δημιουργηθεί ένα βιώσιμο κράτος στο οποίο όλοι οι πολίτες του θα είναι ελεύθεροι να σκέφτονται, θα είναι ελεύθεροι να διαφεντεύουν τις ζωές τους, τον τόπο τους, τις περιουσίες τους και το μέλλον τους, θα έχουν όλοι ίσα δικαιώματα, αυτό θα φανεί στην πράξη με το σεβασμό των ίδιων δικαιωμάτων όλων των νόμιμων κατοίκων της Κερύνειας.

Η Κερύνεια παραμένει σήμερα η λυδία λίθος, πάνω στην οποία θα δοκιμαστεί για να εξακριβωθεί η γνησιότητα του μετάλλου από το οποίο είμαστε όλοι μας πλασμένοι.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Δημοσιεύθηκε στις ΑΠΟΨΕΙΣ

To τουρκικό πραξικόπημα του 1983 στην κατεχόμενη Κύπρο και η ανάμειξη της Αμερικής

 

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: