Ο “Αττίλας” έχει ένα πρόσωπο, μην κάνετε λάθος: Ίδιοι Μπουλέντ Ετσεβίτ και Ταγίπ Ερντογάν
Στιγμιότυπο από τη συνέντευξη του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν στο κανάλι TRT. Φωτογραφία Τουρκική Προεδρία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το Κοσσυφοπέδιο και η “σχέση” με την τουρκική αποσχιστική οντότητα στην Κύπρο: Η Λευκωσία να προσέξει όσους ανακινούν τέτοιου είδους ζητήματα με κίνδυνο για το νησί
Πρεμιέρα της θεατρικής παράστασης «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» στην Κωνσταντινούπολη: Παρουσία των υπουργών Πολιτισμού της Ελλάδας και της Τουρκίας
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αναμφισβήτητα, αποτελεί ένα πολιτικό φαινόμενο στην σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας. Όπως και άλλες πολιτικές προσωπικότητες της γείτονος, υπήρξε μία αντιφατική πολιτική προσωπικότητα.
- Είχε υποστεί πολλές διώξεις για την πολιτική του δράση, με αποκορύφωμα την προφυλάκισή του το 1999 για «υποκίνηση θρησκευτικού μίσους». Ως εκλεγμένος πρωθυπουργός ύψωσε τη σημαία του μετριοπαθούς και εκσυγχρονιστικού πολιτικού Ισλάμ.
Όπως είδαμε στην πορεία, δεν μιμήθηκε απλώς τις πρακτικές των κεμαλιστών προκατόχων του. Τις τελειοποίησε σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γεμίσει τις τουρκικές φυλακές με χιλιάδες πολιτικούς του αντιπάλους, αποκτώντας υπερεξουσίες “σουλτάνου”. Σύμφωνα με τον Φετουλέχ Γκιουλέν, τον μεγάλο του εχθρό, ο Ερντογάν έχει εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς χειρότερο από την χούντα του Κενάν Εβρέν.
Βέβαια, η παντοδυναμία του αμφισβητήθηκε στο εσωτερικό της Τουρκίας. Η θριαμβευτική εκλογή του Εκρέμ Ιμάμογλου στην δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, υπήρξε ένα προσωπικό ράπισμα για τον Ερντογάν. Μία σειρά κορυφαίων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος AKP, όπως ο Αμπντουλάχ Γκιούλ, ο Αλί Μπαμπατζάν και ο Αχμέτ Νταβούντογλου έχουν στραφεί ανοιχτά εναντίον του.
Όσο όμως απεχθές και αν είναι το καθεστώς του, ο Ερντογάν απέδειξε ότι είναι ένας επιδέξιος περιφερειακός παίκτης, που διαπραγματεύεται επί ίσοις όροις με την Ρωσία και τις ΗΠΑ. Είδαμε πως Μόσχα και Ουάσιγκτον, τον έβγαλαν από την δύσκολη θέση στην Συρία. Είναι αλήθεια πως ο Τούρκος πρόεδρος δεν επέτυχε απόλυτα τους νεοοθωμανικούς στόχους του. Όμως μπορεί να παρουσιάσει την απομάκρυνση του YPG από τα τουρκοσυριακά σύνορα ως νίκη, έναντι της κριτικής που του ασκεί η αντιπολίτευση. Στην πραγματικότητα, οι πολιτικές μετοχές του έχουν εκτοξευτεί, λόγω της εισβολής στη Συρία.
- Τα “γεράκια” της τουρκικής αντιπολίτευσης
Η τουρκική αντιπολίτευση, εξάλλου, δεν είναι αθώα περιστερά. Είναι αλήθεια πως ο ποντιακής καταγωγής Εκρέμ Ιμάμογλου, με την γοητευτική σύζυγο του, μοιάζει περισσότερο ευρωπαϊστής, σε σχέση με τους ισλαμιστές του κυβερνώντος κόμματος. Μην ξεχνάμε όμως, πως “σοσιαλδημοκράτης μεταρρυθμιστής” ήταν και ο Μπουλέντ Ετσεβίτ, ο πρωθυπουργός του “Αττίλα” το 1974.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Οι ΗΠΑ μόνες και καταϊδρωμένες: Ο Ερντογάν και ο Πούτιν γλέντησαν τον Τραμπ στο Σότσι