Ο Μάνος Χατζιδάκις υμνούσε την Ελευθερία, όπως ακριβώς την υμνεί ο Εθνικός μας Ύμνος…

File photo: Ο σπουδαίος Έλληνας συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις. Φωτογραφία via ΕΡΤ




Του Δρ. ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΚΑΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ*

Στις 15 Ιουνίου 2019 έκλεισαν 25 χρόνια από το θάνατο του Μάνου Χατζιδάκι. Ήταν 15 Ιουνίου του 1994 όταν έσβησε ο μάγος-Μάνος.

Το 1994 όταν ο Μάνος ταξίδευσε προς την αιώνιο ανατολή, την ίδια ημέρα, σε μια άλλη χώρα, στην παγερή Φινλανδία, όλη την ημέρα η εθνική τηλεόραση και το ραδιόφωνο αυτής της μακρινής χώρας είχαν αφιέρωμα στο Μάνο. Ήταν ημέρα πένθους για τη Φινλανδία! Απίστευτο; Ήμουν εκεί, νεαρός απόφοιτος του Πολυτεχνείου Κρήτης και το έζησα…

  • Ο πατέρας μου γνώρισε το μάγο-Μάνο όταν ήταν μαζί φαντάροι τη δεκαετία του’50. Ο πατέρας μου ήταν μέλος της χορωδίας του Πυροβολικού και ο Μάνος ήταν ο μαέστρος. Ο πατέρας μου έπαιρνε όλες τις άδειές του ως φαντάρος εξαιτίας του μαέστρου. Ο μάγος-Μάνος έκτοτε όποτε έρχονταν στα Γιάννενα συναντιόταν με τον πατέρα και επισκέφθηκε και το πατρικό σπίτι μου. Τον θυμάμαι όταν ήμουν μικρό παιδάκι: «Σωτήρη μη μάθεις πιάνο. Να μάθεις κιθάρα. Να κάνουμε μαζί καντάδα στο κορίτσι σου». Μάνο σου έχω νέα: το παντρεύτηκα το κορίτσι… και ξέρει και πιάνο…Α! βρε Μάνο…που νά’ξερες…

Ξέρετε τί εστί άδεια στο στρατό, έτσι; Δύο χρόνια που σημάδευσαν δύο ζωές. Αγνή Φιλία… Το «Φ» με κεφαλαίο…Ας σκεφτείτε τι σήμαινε για εκείνη τη μεταπολεμική γενιά, δεξιά-αριστερή τί σημασία έχει(;), να ζεις στιγμές Ελευθερίας μετά από τα 4 χρόνια θανάτου του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και τα 2 χρόνια του ηλίθιου εμφυλίου… του ηλίθιου εμφυλίου…

Μεγάλες στιγμές το φανταριλίκι για τον καθένα αγαπητοί/ές…Μεγάλες φιλίες. Ατελείωτες φιλίες. Φιλίες για μια ζωή… Τις έχετε ζήσει αγαπητοί/ές… Είμαι σίγουρος. Σας προκαλώ: πάρτε ένα τηλέφωνο τους παλιούς συν-φάνταρούς σας… επικοινωνήστε μαζί τους…πιείτε ένα ουζάκι μαζί…μιλήστε… όχι μόνο με τα μηνύματα στο κινητό και τα likes…μιλήστε μωρέ… δεν θα χάσετε. Θα ξαναβρείτε τον παλιό σας εαυτό. Την αθωότητα. Το χρειαζόμαστε όλοι μας. Μετά από 9 χρόνια κρίσης χρειάζεται να ξαναγνωριστούμε μεταξύ μας.

Γιατί τα γράφω αυτά;

Είναι οι εθνικές στιγμές αγαπητοί/ές μου κρίσιμες για τις οποίες πρέπει να σκεφτούμε ένα Μάγο.

Στις δύσκολες στιγμές ενός Έθνους ένας Μάγος κάτι έχει να μας πει.

Και στις δύσκολες στιγμές ενός Έθνους οι Μάγοι χρειάζονται αγαπητοί/ές.

Στα δύσκολα οι μάγοι λειτουργούν σαν άγκυρες και είναι είναι πιο χρήσιμοι από τους λαϊκιστές…

  • Ο Μάνος ήταν Ελεύθερος Άνθρωπος. Ελεύθερος Άνθρωπος.
  • Ο μάγος-Μάνος ήταν φίλος της Ελευθερίας. Ήταν «αναρχικός» και φιλελεύθερος. Το εθνικό του φρόνημα ήταν ποσώς μεγαλύτερο από πολλούς ψευτοεθνικόφρονες.
  • Ο Μάνος υμνούσε την Ελευθερία. Όπως ακριβώς υμνεί την Ελευθερία ο Εθνικός μας Ύμνος.
  • Ο Εθνικός μας Ύμνος αγαπητοί μου είναι Ύμνος προς την Ελευθερία…

Ίσως κανένα άλλο Έθνος δεν έχει τέτοιον Εθνικό Ύμνο!

Έναν Ύμνο προς την Ελευθερία! Όχι για τα εδάφη, όχι για κατακτήσεις, όχι για αίμα, όχι για ένδοξους θανάτους, αλλά ένας ύμνος προς την Ελευθερία.

Όπως ακριβώς η σημαία μας δεν εμπεριέχει το κόκκινο χρώμα. Το χρώμα του αίματος. Παρότι αυτός ο τόπος έχει βαφτεί με πολύ αίμα. Η σημαία μας έχει τα χρώματα του ελεύθερου ουρανού και της ελεύθερης θάλασσας. «Μέγα γαρ το της θαλάσσης κράτος»…

Το 1991, επί Κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο μάγος-Μάνος έδωσε μία συναυλία στο ακριτικό Καστελλόριζο. Τότε που σχεδόν ελάχιστοι Έλληνες ασχολούταν με έννοιες όπως «ΑΟΖ», «υδρογονάνθρακες», «UNCLOS», «Καστελλόριζο»…Παρακολουθήστε την εδώ:

Παρακολουθήστε την παρουσία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στη συναυλία του Μάνου στο Καστελλόριζο…Οι πρόβες της συναυλίας του Μάνου πραγματοποιήθηκαν στο ταπεινό Δημοτικό Σχολείο του Καστελλόριζου.

Μάνο, παραμένεις στις ψυχές των Ελλήνων.

ΥΓ. Μπορεί ίσως να δυσανασχετήσουν ορισμένοι αλλά ίσως είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε την άποψη του μάγου-Μάνου για τη συμμετοχή της χώρα μας στην ΕΕ:

(*)Δρ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος
PhD Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου Κρήτης

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Ο Γ’ Π.Π., η κλιματική υστερία, ο πράσινος εργασιακός μεσαίωνας και ο ακτιβισμός των παιδιών

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: