Όλα αλλάζουν στην Ανατολική Μεσόγειο: Αναβαθμίζεται ο ρόλος Κύπρου και Ελλάδας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Η έλευση του τουρκικού στολίσκου στη Γάζα θα αποτελέσει πρόκληση», επιμένει ο αρχηγός των Ε.Δ. του Ισραήλ: Παρασκηνιακές συνεννοήσεις Ισραήλ-Τουρκίας μέσω της Αιγύπτου
Ο σχεδιασμός της Άγκυρας για την Κύπρο και το μετέωρο βήμα των πολιτικών εργαλείων: Ο στρατηγικός έλεγχος (και της περιοχής) περνά από την τουρκοποίηση του νησιού…
Για πρώτη φορά, οι Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω του Κογκρέσου, δημιουργούν πολιτική ειδικά για την Ανατολική Μεσόγειο, με επίκεντρο την Κύπρο και την Ελλάδα» τόνισε σε συνέντευξή του στον «Φιλελεύθερο» ο εκτελεστικός διευθυντής του Συμβουλίου Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC), Έντι Ζεμενίδης.
Σχολιάζοντας το σημαντικό νομοσχέδιο «για την εταιρική σχέση ασφάλειας και ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο», που κατέθεσαν αυτή την εβδομάδα ο δημοκρατικός γερουσιαστής από το Νιου Τζέρσεϊ, Ρόμπερτ Μενέντεζ και ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής από την Φλόριντα, Μάρκο Ρούμπιο, ο κ. Ζεμενίδης ανέφερε ότι «έως τώρα, λειτουργούν επιτροπές για ευρωπαϊκές υποθέσεις, για ευρασιατικές, για Μέση Ανατολή, αλλά όχι για την Ανατολική Μεσόγειο. Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αναδεικνύεται η περιοχή αυτή ως κρίσιμη για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ».
- Ο συμπατριώτης μας ομογενής δικηγόρος, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ως επικεφαλής του Hellenic American Leadership Council (δημιούργημα του αείμνηστου επιχειρηματία Νίκου Μούγιαρη) ανέπτυξε πολυσχιδή δράση στην Ουάσινγκτον, αλλά και σε τοπικό επίπεδο (Σικάγο, Νέα Υόρκη και άλλες πόλεις των ΗΠΑ), για την προάσπιση και διεκδίκηση των δικαίων του Ελληνισμού, απαντώντας σε διάφορα ερωτήματά μας, υπογράμμισε ότι «πρόκειται για μια πολύ θετική εξέλιξη επειδή, όποιες χώρες και αν συμπεριληφθούν στην περιοχή, η Κύπρος και η Ελλάδα βρίσκονται στο επίκεντρο.
Επομένως, αυτόματα αναβαθμίζεται ο ρόλος τους και η στρατηγική εταιρική σχέση τους με τις ΗΠΑ. Και το βλέπουμε με όλες τις τριμερείς συνεργασίες, στις οποίες η Ουάσινγκτον επενδύει πλέον για την σταθερότητα και την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων. Όπως αναφέρθηκε και σε σχετική κοινή ανακοίνωση του HALC και του American Jewish Committee (AJC), το νομοσχέδιο παρέχει εργαλεία για μια περιεκτική στρατηγική των ΗΠΑ στην περιοχή, καλύπτοντας την ενεργειακή συνεργασία, θέματα ασφάλειας και αντιμετώπισης παράνομων ενεργειών».
Στη συνέχεια, ο κ. Ζεμενίδης επεσήμανε ότι «το νομοσχέδιο Μενέντεζ – Ρούμπιο, αλλά και γενικότερα η νέα πραγματικότητα με την κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, τις αντιδράσεις Αμερικανών πολιτικών στην προκλητική συμπεριφορά του Ερντογάν και στην αγορά των ρωσικών πυραύλων από την Τουρκία (πρόσφατο παράδειγμα το άρθρο στη “Νιου Γιορκ Τάιμς” των Ρεπουμπλικανών προέδρων και των επικεφαλής της Δημοκρατικής μειοψηφίας στις Επιτροπές Εξοπλισμών και Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας), δεν αφήνουν ανεπηρέαστα το Κυπριακό και τα υπόλοιπα ελληνικά εθνικά θέματα. Επίσης, δεν ενδιαφέρουν πια μόνο τους αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά και τους Αμερικανοεβραίους, τους Αμερικανοάραβες, τους Ιταλοαμερικανούς κ.λπ. επειδή επηρεάζουν την ασφάλεια στην περιοχή και με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα συμφέροντα του Ισραήλ, της Αιγύπτου, του Λιβάνου, της Ιταλίας κ.λπ. (μέσω των θεμάτων της ενέργειας και των αγωγών)».
- Ο εκτελεστικός διευθυντής του HALC σημείωσε ότι «οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι οι Δελφοί ήταν ο ομφαλός της γης. Τώρα, ο Ελληνισμός έχει γίνει ο ομφαλός της περιοχής. Δεν είναι υπερβολή αυτό που λέω. Η δυναμική των εξελίξεων προς αυτή την κατεύθυνση οδηγεί. Βέβαια, τίποτα δεν είναι απόλυτο και ειδικά στην πολιτική και στις διεθνείς σχέσεις “τα πάντα ρει”. Επομένως, χρειάζεται να συντονίσουμε τις προσπάθειές μας ώστε μέσω της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή να διασφαλιστούν στον καλύτερο δυνατό βαθμό τα συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου.
Να αξιοποιήσουμε σωστά και μεθοδικά τα “νέα δεδομένα”. Να ενισχύσουμε περαιτέρω και να εδραιώσουμε τις συνεργασίες μας τόσο εμείς ως HALC και ως ελληνοαμερικανική κοινότητα σε επίπεδο λόμπι και οργανώσεων στις ΗΠΑ, όσο και οι κυβερνήσεις Αθήνας και Λευκωσίας σε επίπεδο περιφερειακών συνεργασιών. Κύριος στόχος μας είναι η τήρηση των αρχών που διέπουν το αμερικανικό σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο που είναι ασυμβίβαστα με στρατιωτικές κατοχές, επεκτατικές ενέργειες και παραβιάσεις του θαλάσσιου και εναέριου χώρου».
Χρονική συγκυρία
Όσον αφορά τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί σχετικά με το νομοσχέδιο (συμπεριλαμβάνει άρση του εμπάργκο όπλων στην Κύπρο, ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ στην ενέργεια και την ασφάλεια, ακύρωση της παράδοσης των μαχητικών F-35 στην Τουρκία και αναβάθμιση του αμερικανικού ενδιαφέροντος για τις τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ), ο κ. Ζεμενίδης τόνισε ότι «το επόμενο βήμα θα είναι η κατάθεση παρόμοιου νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής από δυο Δημοκρατικούς και δυο Ρεπουμπλικανούς βουλευτές.
- Μόλις παρουσιαστούν και τα δυο (σε Γερουσία και Βουλή) θα προχωρήσουν οι συζητήσεις στις επιτροπές. Το κείμενο του νομοσχεδίου είναι με τέτοιο τρόπο γραμμένο που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αποσπασματικά, δηλαδή να παίρνουμε κομμάτι-κομμάτι, εντάσσοντάς τα σε άλλα νομοσχέδια που αφορούν γενικότερα θέματα αμερικανικής πολιτικής. Για παράδειγμα, την άρση του εμπάργκο σε βάρος της Κύπρου, μπορούμε να την εντάξουμε στο νομοσχέδιο του Πενταγώνου, με μεγαλύτερες προοπτικές επιτυχίας.
Ο χρόνος κατάθεσης του νομοσχεδίου έχει επίσης ιδιαίτερη σημασία επειδή είναι η αρχή λειτουργίας του Κογκρέσου με νέα σύνθεση, μετά τις εκλογές του περασμένου Νοεμβρίου. Έτσι, θα έχουμε τουλάχιστον τέσσερις ευκαιρίες τα επόμενα δυο χρόνια και το σημαντικό είναι ότι ο Μενέντεζ και ο Ρούμπιο θα είναι και στην επόμενη σύνθεση της Γερουσίας».
Επιπλέον, ο κ. Ζεμενίδης κατέγραψε ως «σημαντικά στοιχεία» που συντείνουν στην ενίσχυση της παρουσίασης του νομοσχεδίου εδικά αυτή την περίοδο, την «αντιαμερικανική πολιτική» του Ερντογάν και τη συμφωνία του με τη Ρωσία για την αγορά των πυραύλων S-400, τις αντιδράσεις που προκαλεί στις ΗΠΑ, καθώς και την επανεκλογή του Νετανιάχου στο Ισραήλ, «ο οποίος από τη μια βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τον Τούρκο πρόεδρο και ταυτόχρονα διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με την κυβέρνηση Τραμπ».
- Πίσω φυσικά από την κατάθεση σχεδόν κάθε νομοσχεδίου που αφορά θέματα αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής υπάρχει έντονο παρασκήνιο. Όταν δύο κορυφαίοι γερουσιαστές φτάνουν στο σημείο να παρουσιάσουν για πρώτη φορά ένα τέτοιο νομοσχέδιο, που, μπορεί να θεωρηθεί «ασπίδα προστασίας» των συμφερόντων της Κύπρου και της Ελλάδας, σημαίνει ότι κάποιοι φορείς εργάστηκαν εντατικά και με συγκροτημένο τρόπο για να υπάρξει ένα τέτοιο αποτέλεσμα.
«Ναι, έγινε καλή δουλειά και πολλή προετοιμασία» σημείωσε ενδεικτικά ο εκτελεστικός διευθυντής του HALC, προσθέτοντας ότι «οι συνεργασίες που αναπτύξαμε με Αμερικανοεβραίους, με Αρμένιους, με πολιτικά πρόσωπα, με ακαδημαϊκούς και άλλους μάς βοήθησαν πάρα πολύ».
Αντίκτυπος στο Κυπριακό
Στο ερώτημά μας «πώς όλα αυτά επηρεάζουν το Κυπριακό και σε ποιο βαθμό;» διατύπωσε την άποψη ότι «με τέτοιες παράλογες απαιτήσεις από πλευράς της Τουρκίας είναι δύσκολο να προχωρήσει η προσπάθεια του ΟΗΕ.
- Μερικοί ισχυρίζονται ότι η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να αποτελέσει μοντέλο και στο Κυπριακό. Αυτό δεν το καταλαβαίνω και ξέρετε γιατί; Πρώτα απ’ όλα, είτε διαφωνείς είτε συμφωνείς με το περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας, για να επιτευχθεί δεν έγιναν μόνο υποχωρήσεις από την Αθήνα, αλλά και από τα Σκόπια. Ο Ζάεφ άλλαξε το όνομα της χώρας του, του αεροδρομίου κ.λπ. Η τουρκική και η τουρκοκυπριακή πλευρά όχι μόνο δεν κάνουν καμία υποχώρηση, αλλά θέτουν συνεχώς επιπλέον απαιτήσεις.
- Δεν κάνουν καμία κίνηση για να φτάσουν στο μέσο ώστε να δημιουργηθεί προοπτική για κάποια συμφωνία. Ζητούν υποχωρήσεις μόνο από τους Ελληνοκύπριους. Με τέτοια πολιτική από μέρους της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων, ούτε η Συμφωνία των Πρεσπών, ούτε καμία άλλη συμφωνία, μπορεί να αποτελέσει μοντέλο στην περίπτωση του Κυπριακού.
Ακόμη και τα έως τώρα ΜΟΕ που εφαρμόστηκαν ευνοούν βασικά την τουρκοκυπριακή πλευρά. Ρεαλιστικές συμφωνίες δεν μπορούν να προκύψουν μόνο με υποχωρήσεις της μιας πλευράς».
Στο ερώτημά μας, αν όλα τα προαναφερόμενα (ενέργεια, τριμερείς συνεργασίες, κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις) έχουν αλλάξει κάτι ουσιαστικό σε σχέση με την αμερικανική πολιτική έναντι της Κύπρου και ειδικότερα στο Κυπριακό, ο κ. Ζεμενίδης είπε: «Ναι, ναι. Για παράδειγμα, σε εκθέσεις ινστιτούτων και δεξαμενών σκέψης, παλαιότερα γινόταν αναφορά στην Κύπρο και στο Κυπριακό μόνο σε σχέση με την Τουρκία. Τώρα, υπογραμμίζεται ότι οι ΗΠΑ πρέπει να αλλάξουν στρατηγική προς την Τουρκία, ενώ ένα από τα θέματα που προτείνονται είναι να μην στηριζόμαστε μόνο στη αεροπορική Βάση Ιντζιρλίκ στην Τουρκία, αλλά να μπορούμε να δημιουργήσουμε βάσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο».
Το έργο του Μούγιαρη
Στη συνέντευξή του προς τον «Φ», ο κ. Ζεμενίδης τόνισε ότι «όπως έλεγε ο Νίκος Μούγιαρης, “για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή”. Είναι καιρός να σταματήσουμε να παίζουμε πολιτικά παιχνίδια με τα εθνικά θέματα.
- Είμαι υπερήφανος γι’ αυτά που έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα. Είναι πράγματα που θα έπρεπε να γίνουν εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Και το μεγαλύτερο δώρο που έκανε ο Νίκος είναι ότι έδωσε ένα τρόπο και φρόντισε να διαμορφωθούν συνθήκες και να καλλιεργηθεί ο περίγυρος ώστε να αφήσει όλους αυτούς που μπορούν να τα καταφέρουν».
Καταλήγοντας, ο κ. Ζεμενίδης αναφέρθηκε στο μελοποιημένο ποίημα του Θεοδόση Πιερίδη, «το οποίο για μένα αποτελεί πυξίδα επειδή “λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι / δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη / κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί / τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι. / Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει / χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι”.
Θέλουμε λοιπόν και μπορούμε να σηκώσουμε τον ασήκωτο βράχο».
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Συγκλονιστικές αφηγήσεις από τα μπουντρούμια του Αττίλα: Η Κύπρος αιχμάλωτη της προδοσίας