Έτοιμος να πάρει κεφάλια στελεχών του κόμματός του ο Ερντογάν: Δεν αντέχει την ήττα…




ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ

Νέα δεδομένα, νέα πρόσωπα… Οι δημοτικές εκλογές της προπερασμένης Κυριακής ήρθαν να ανατρέψουν τις ισορροπίες στο εσωτερικό της τουρκικής πολιτικής σκηνής, αλλάζοντας σημαντικά την ανθρωπογεωγραφία στην ηγεσία των μεγαλύτερων μητροπολιτικών δήμων της χώρας, προς μεγάλη απογοήτευση του κυβερνώντος ισλαμοσυντηρητικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).

Η Άγκυρα, η Κωνσταντινούπολη, η Αττάλεια και η Άδανα πέρασαν υπό τον έλεγχο της κεμαλικής αντιπολίτευσης. Με εξαίρεση την επαρχία του Μπαλίκεσιρ στα δυτικά, ολόκληρη η ακτογραμμή της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, από τα Δαρδανέλια (Τσανάκαλε) έως και το Χατάι, βάφτηκε κόκκινη, στα χρώματα του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP).

  • Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι δυσαρεστημένος και δεν το κρύβει. Αντιθέτως μάλιστα, πληροφορίες τον εμφανίζουν έτοιμο να πάρει κεφάλια εντός του AKP, προχωρώντας σε κυβερνητικό ανασχηματισμό. Οι αντιπολιτευόμενοι Κεμαλιστές από την άλλη, είναι πια σε θέση να πανηγυρίζουν για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια, χωρίς όμως κανείς να τους εγγυάται ότι θα μπορέσουν να κεφαλαιοποιήσουν τις επιτυχίες τους στους μεγάλους δήμους εν όψει των επόμενων εκλογικών αναμετρήσεων (βουλευτικών, προεδρικών) του 2023.

Το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP) από την πλευρά του, κατάφερε να κρατηθεί πρώτη δύναμη στα νοτιοανατολικά, γεγονός που συνιστά επιτυχία, εάν αναλογιστεί κανείς τον «πόλεμο» (φυλακίσεις στελεχών, καθαιρέσεις δημάρχων) που έχει δεχθεί η συγκεκριμένη παράταξη τα τελευταία χρόνια. Όσο για τους εθνικιστές (MHP, İYİ Parti), εκείνος σε γενικές γραμμές εμφανίζονται ενισχυμένοι, επηρεάζοντας πια τις εξελίξεις σε δύο μέτωπα, τόσο από την πλευρά της ισλαμοσυντηρητικής κυβέρνησης (με την οποία συνεργάζεται το MHP του Μπαχτσελί), όσο και από την πλευρά της κεμαλικής αντιπολίτευσης (με την οποία συνεργάζεται το İYİ Parti της Μεράλ Ακσενέρ).

Η μεγάλη έκπληξη των δημοτικών εκλογών της περασμένης Κυριακής ακούει στο όνομα Εκρέμ Ιμάμογλου. Ο 49χρονος υποψήφιος του CHP εξελέγη δήμαρχος της Κων/πολης ενάντια στον πρώην πρωθυπουργό Μπιναλί Γιλντιρίμ, θέτοντας έτσι τέλος σε μια 25ετία συνεχούς ερντογανικής κυριαρχίας στην Πολή. Η παράταξη του Ερντογάν μπορεί να αμφισβητεί το τελικό αποτέλεσμα, ο Ιμάμογλου είναι όμως ήδη «νικητής» στα μάτια όλων, εντός και εκτός Τουρκίας. Έγκυρα ΜΜΕ του εξωτερικού διερωτώνται, μάλιστα, εάν εκείνος θα μπορούσε ακόμη και να ανατρέψει τον ίδιο τον Ερντογάν στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές του 2023.

  • Πηγές από την Τουρκία αποκηρύσσουν, πάντως, τις εν λόγω προβλέψεις ως… υπερβολικές και ανυπόστατες. Πέρα από τις όποιες εικασίες για το μέλλον, αυτό που πέτυχε ο Ιμάμογλου ήταν να αναζωογονήσει πολιτικά το αντιπολιτευόμενο κεμαλικό CHP, όχι μόνο στην Κων/πολη αλλά σε ολόκληρη την Τουρκία, δίνοντας έτσι «ανάσα» και στον επικεφαλής της παράταξης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, η ηγεσία του οποίου είχε επανειλημμένως αμφισβητηθεί.

Δήμαρχος της περιοχής Μπεϊλίκντουζου στην ευρωπαϊκή πλευρά της Κων/πολης τα τελευταία πέντε χρόνια, ο «ήπιος» και «ευγενής» Ιμάμογλου κατάφερε να έρθει πρώτος κάνοντας ανοίγματα προς τους Κούρδους και τους ισλαμιστές ψηφοφόρους, χωρίς όμως ο ίδιος να πέσει στην παγίδα της πόλωσης, πράγμα που τον διαφοροποιεί από τον 65χρονο Ερντογάν. Ιμάγογλου και Ερντογάν έχουν, ωστόσο, και κάποια κοινά. Τυχαίνει, για παράδειγμα, να έχουν και οι δύο «ταπεινή» καταγωγή από τον Πόντο (ο Ιμάμογλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τραπεζούντα), αλλά και λατρεία για το ποδόσφαιρο… ως πρώην ποδοσφαιριστές σε ομάδες της Κων/πολης (ο Ιμάμογλου ήταν τερματοφύλακας).

Η ”δουλειά”της Τουρκίας στην Ελλάδα και το “ευχαριστώ” στο Twitter: ”Εθνικό είναι το αληθές”

Από την πλευρά του αντιπολιτευόμενου κεμαλικού Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) ξεχωρίζει πλέον και ο 63χρονος Μανσούρ Γιαβάς που εξελέγη δήμαρχος στην Άγκυρα, βάζοντας έτσι τέλος στην 25ετή κυριαρχία του AKP στην τουρκική πρωτεύουσα. Ο λόγος για έναν πολιτικό που δραστηριοποιείται ήδη τη δεκαετία του 1990 στα «δημοτικά πράγματα» της Άγκυρας (πράγμα που μοιάζει όμως να αποτελεί και το όριο της πολιτικής του ανέλιξης), τα πρώτα χρόνια μάλιστα ως στέλεχος όχι του CHP αλλά του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) του Ντεβλέτ Μπαχτσελί.

  • Την ίδια ώρα ωστόσο, πίσω στο κυβερνών ισλαμοσυντηρητικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έχει ξεκινήσει… αλληλοφάγωμα, με τον Ερντογάν να αποδίδει ευθύνες παίρνοντας κεφάλια. Σύσσωμος ο τουρκικός Τύπος εκτιμά ότι ο 65χρονος πρόεδρος θα προχωρήσει σε κυβερνητικό ανασχηματισμό. Ο υπουργός Γεωργίας, Μπεκίρ Πακντεμιρλί, θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα απομακρυνθεί από τη θέση του.

Η μεγαλύτερη εσωκομματική μάχη έχει, ωστόσο, ήδη ξεκινήσει ανάμεσα στον γαμπρό του Ερντογάν, υπουργό Οικονομικών, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, και τον υπουργό Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού, που βρίσκονται στα μαχαίρια. Φήμες θέλουν τον 41χρονο Αλμπαϊράκ να μετακινείται στο υπουργείο Εξωτερικών, στη θέση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου που φαίνεται να έχει χάσει εδώ και καιρό την εύνοια του Ερντογάν. Η απώλεια της δημαρχίας στο μητροπολιτικό δήμο της Αττάλειας έρχεται επί της ουσίας να επιδεινώσει έτι περαιτέρω τη θέση του Τσαβούσογλου, καθώς λογίζεται και ως προσωπική ήττα για τον νυν υπουργό Εξωτερικών η γενέτειρα του οποίου είναι η Αττάλεια.

Υπό αμφισβήτηση τίθεται, ωστόσο, και το πολιτικό μέλλον του 49χρονου νυν υπουργού Εσωτερικών, Σοϊλού, που υποστήριξε την υποψηφιότητα του Γιλντιρίμ στην Κων/πολη, ερχόμενος έτσι σε σύγκρουση με τον Αλμπαϊράκ, ο οποίος αντιθέτως τα πηγαίνει πολύ καλά με τον «εχθρό» του Γιλντιρίμ, επικεφαλής του παραρτήματος του AKP στην Κωνσταντινούπολη, Μπαϊράκ Σενοτζάκ.

Η εσωκομματική κόντρα των Αλμπαϊράκ-Σοϊλού επηρεάζει ωστόσο συνολικά τις ισορροπίες στα υψηλά κλιμάκια του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP). Η μεγαλύτερη κόρη του Ερντογάν και σύζυγος του Αλμπαϊράκ, Έσρα, λέγεται άλλωστε πως λειτουργεί παράλληλα και ως… κορυφαία σύμβουλος του Τούρκου προέδρου.

  • Σε κάθε περίπτωση, οι εξελίξεις ειδικά στο υπουργείο Οικονομικών της Τουρκίας αναμένονται με αγωνία, υπό τη σκιά και των προβλημάτων (πληθωρισμός, ανεργία, υποχώρηση στους ρυθμούς ανάπτυξης κ.α.) που βαρύνουν την τουρκική οικονομία προκαλώντας δυσφορία όχι μόνο στους απλούς ψηφοφόρους (που είδαν τις τιμές των βασικών αγαθών να εκτοξεύονται και έριξαν μαύρο στον Ερντογάν) αλλά και στις επιχειρηματικές ελίτ που άλλοτε στήριζαν τον Ερντογάν και τώρα γονατίζουν υπό το βάρος χρεών, αρνητικών οικονομικών στοιχείων και επενδύσεων που δεν αποδίδουν.

Εάν θέλει να επαναφέρει την τουρκική οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης, ο Ερντογάν θα κληθεί να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων τύπου ΔΝΤ χωρίς όμως το ΔΝΤ. Μένει να φανεί, βέβαια, εάν αυτό θα το επιχειρήσει με τον Αλμπαϊράκ στο υπουργείο Οικονομικών ή με κάποιον άλλο. Μένει να φανεί, επίσης, εάν θα υπάρξουν αλλαγές και στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, ειδικά σε μια περίοδο ραγδαίων και εξαιρετικά κρίσιμων εξελίξεων για την Τουρκία όπως είναι τρέχουσα, καθώς οι σχέσεις της Άγκυρας πλέον δοκιμάζονται απέναντι σε όλους και σε όλα: στις ΗΠΑ (F-35, NATO), στη Ρωσία (S-400), στη Συρία (Άσαντ, Κούρδοι), στο Ιράν (Ισραήλ) αλλά και στα ενεργειακά της Ανατολικής Μεσογείου. Ο πρώην αρχηγός του τουρκικού ΓΕΕΘΑ και νυν υπουργός Άμυνας Χουλούσι Ακάρ, ένας άνθρωπος που φαίνεται ήδη να λειτουργεί κατά τρόπο προβεβλημένο έχοντας βγει στο προσκήνιο, αναμένεται να διαδραματίσει ενισχυμένο ρόλο, λειτουργώντας ως πόλος.

Με ενδιαφέρον αναμένεται, όμως, και η στάση άλλων παραγόντων της τουρκικής πολιτικής. Ο 71χρονος ηγέτης του αντιδυτικού εθνικιστικού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που κατέβηκε στις δημοτικές εκλογές σε κοινό μέτωπο μαζί με τον Ερντογάν ως «Συμμαχία του Λαού», μπορεί να είδε τα ποσοστά του MHP να μειώνονται σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές του 2014, πλην όμως η εθνικιστική παράταξη αυτήν τη φορά ανακηρύχθηκε πρώτη δύναμη σε συνολικά 11 επαρχίες, από τις συνολικά 81 της Τουρκίας.

  • Εάν, μάλιστα, στο 7,31% που έλαβε πανεθνικά το MHP, προστεθεί και το 7,45% του αντιπολιτευόμενου Καλού Κόμματος (İYİ Parti) της προερχόμενης από τους εθνικιστές Μεράλ Ακσενέρ, καθίσταται σαφές ότι η εθνικιστική δεξιά παραμένει κυρίαρχη τάση στο εσωτερικό της Τουρκίας καθορίζοντας τις τάσεις και επηρεάζοντας τις εξελίξεις… ενάντια στους Κούρδους, στην Ελλάδα, στην Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και στη Δύση.

Στον αντίποδα, ως ανάχωμα και υπολογίσιμη πολιτική δύναμη, παραμένει ζωντανό το φιλοκουρδικό Κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP) και ο 45χρονος ηγέτης του, Σελαχατίν Ντεμιρτάς, που αν και φυλακισμένος από το 2016, συνεχίζει να είναι σημείο αναφοράς για εκατομμύρια Τούρκους ψηφοφόρους.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Οι σχέσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας τελειώνουν σήμερα στη Μόσχα; Ο δρόμος προς την “κόλαση”!

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: