Η Τουρκία επέλεξε την ένταση στην αυγή της νέας χρονιάς: Η Ελλάδα αντιδρά με προσοχή

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Εξήντα χρόνια από το πογκρόμ της Πόλης, καταπατώντας κάθε συνθήκη: Οι απελάσεις των Ρωμιών από τους Τούρκους, μια ανοιχτή πληγή στο σώμα του Ελληνισμού [βίντεο]

«Η έλευση του τουρκικού στολίσκου στη Γάζα θα αποτελέσει πρόκληση», επιμένει ο αρχηγός των Ε.Δ. του Ισραήλ: Παρασκηνιακές συνεννοήσεις Ισραήλ-Τουρκίας μέσω της Αιγύπτου

Ο σχεδιασμός της Άγκυρας για την Κύπρο και το μετέωρο βήμα των πολιτικών εργαλείων: Ο στρατηγικός έλεγχος (και της περιοχής) περνά από την τουρκοποίηση του νησιού…

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ

Πλούσια σε δείγματα γραφής ως προς στις αλλαγές που κυοφορούνται στην Ανατολική Μεσόγειο, η χρονιά που μόλις έφυγε έμελλε να σημαδευτεί από σειρά τουρκικών προκλήσεων που προετοιμάζουν το έδαφος για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν το 2019 στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών.

• Κρίνοντας μάλιστα από τις εξελίξεις των τελευταίων 24ωρων: τις παράνομες τουρκικές NAVTEX για σεισμογραφικές έρευνες του Barbaros βαθιά εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τις υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από ελληνικά νησιά, τις απειλές Τσαβούσογλου για πιθανό «ατύχημα» αλλά και τις αλλεπάλληλες επικλήσεις της τουρκικής ηγεσίας (Ερντογάν, Ακάρ) στην καλούμενη «γαλάζια πατρίδα», η χρονιά ξεκινάει με ένταση.

Μέσα στο 2018 η Τουρκία του Ερντογάν προχώρησε σε τουλάχιστον έξι κινήσεις, ενδεικτικές των πειρατικών της διαθέσεων.

Τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο τουρκικές ακταιωροί κινήθηκαν με επικίνδυνους ελιγμούς κατά των ελληνικών πλοίων «Νικηφόρος» και «Γαύδος» στην περιοχή των Ιμίων, «ακουμπώντας» το πρώτο και εμβολίζοντας το δεύτερο.

• Προτού προλάβουν να πέσουν οι τόνοι, τον Φεβρουάριο, τουρκικά πολεμικά πλοία παρεμπόδισαν προγραμματισμένη γεώτρηση της ιταλικής ΕΝΙ στο Οικόπεδο 3 της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.

Συνεχίζοντας σε μοτίβο προκλήσεων, οι Τούρκοι προχώρησαν το Μάρτιο στη σύλληψη-καψόνι δύο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο, των Δ. Κούκλατζη και Α. Μητρετώδη, τους οποίους θα απελευθέρωναν στα μέσα Αυγούστου, έπειτα από πεντέμισι μήνες αδικαιολόγητης ομηρίας.

Και προτού καν συμπληρωθεί ένα δίμηνο, τον Οκτώβριο, η τουρκική ηγεσία θα υπενθύμιζε στην Ελλάδα την απειλή πολέμου (casus belli), αξιοποιώντας ως αφορμή τα σενάρια περί επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.

• Εν συνεχεία, περνώντας από τη θεωρία στην πράξη, το Νοέμβριο, το καθεστώς Ερντογάν ξεκίνησε την πρώτη στα χρονικά τουρκική γεώτρηση στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου, θέτοντας σε λειτουργία το δικό του πλωτό γεωτρύπανο «Fatih» στα ανοιχτά της Αττάλειας, την ίδια ώρα που το τουρκικό ερευνητικό Barbaros αλώνιζε νοτιότερα, εντός της κυπριακής ΑΟΖ, συνοδευόμενο από τουρκικές φρεγάτες.

Παράλληλα μέσα στο 2018, η τουρκική ηγεσία άρχισε να «επιστρατεύει» στο πλαίσιο των δημόσιων τοποθετήσεών της και ένα νέο επεκτατικό δόγμα-όραμα: εκείνο της καλούμενης «γαλάζιας πατρίδας» που έρχεται να επεκτείνει τα άλλοτε «σύνορα της τουρκικής καρδιάς» έως και… την Κρήτη, πέρα από κάθε πρόνοια του διεθνούς δικαίου το οποίο άλλωστε η Άγκυρα επιλέγει να προσεγγίζει κατά τρόπο προσχηματικό και αυθαίρετο, ως «επικοινωνιακή καραμέλα».

• Όσο για την καλούμενη τουρκική «γαλάζια πατρίδα», εκείνη περιβάλλεται από τρεις θάλασσες (Εύξεινος Πόντος, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος) και φέρεται να εκτείνεται σε νερά συνολικά 462.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, αναγνωρίζοντας υφαλοκρηπίδα μόνο στα ηπειρωτικά κράτη της Μεσογείου με βάση οριοθέτησης τη μέση γραμμή μεταξύ των ηπειρωτικών ακτογραμμών, ενώ παράλληλα περιορίζει όλα τα νησιά μόνο στα χωρικά τους ύδατα (των 6 ναυτικών μιλίων για τα ελληνικά νησιά της Κρήτης συμπεριλαμβανομένης, και των 12 ναυτικών μιλίων για την Κύπρο), κατά παραβίαση κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου.  Στη σκιά της καλούμενης «γαλάζιας πατρίδας» αξίζει να σημειωθεί ότι τους περασμένους μήνες εντάθηκε και η ανθελληνική τουρκική προκλητικότητα κυρίως στη θάλασσα.

Οι τουρκικές διαθέσεις είναι, λοιπόν, σαφείς. Εκκινούν από βάσεις επεκτατισμού («γαλάζια πατρίδα») με στόχο να δημιουργήσουν εντυπώσεις «συνιδιοκτησίας» σε Μεσόγειο και Αιγαίο δια της ισχύος (casus belli, ENI) και να κατοχυρώσουν τετελεσμένα «κυριαρχίας» μέσω γεωτρήσεων (Fatih, νέο δεύτερο γεωτρύπανο) και σεισμογραφικών ερευνών (Barbaros), αξιοποιώντας και το χαρτί του εκβιασμού (χαρακτηριστικό το αίτημα για ανταλλαγή των Κούκλατζη και Μητρετώδη με τους «οχτώ»).

• Το καθεστώς Ερντογάν αναμένεται να συνεχίσει να κινείται σε τροχιά προκλήσεων, με επίκεντρο τόσο το Καστελόριζο (η επήρεια του οποίου αποτελεί άλλωστε «κλειδί» και για την «ένωση» των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου) όσο και την κυπριακή ΑΟΖ όπου οι Τούρκοι ενδεχομένως να πραγματοποιήσουν, πέρα από σεισμογραφικές έρευνες, και γεωτρήσεις (ή πιο σωστά παραστάσεις γεωτρήσεων), ενδεχομένως ακόμη και σε οριοθετημένα Οικόπεδα τα οποία όμως ακόμη δεν έχουν αδειοδοτηθεί για έρευνες σε ξένες εταιρείες (όπως είναι τα 4, 5, 7, 1 και 13).

Η Άγκυρα διεκδικεί, άλλωστε, τα κυπριακά Τεμάχια 1, 4, 5, 6 και 7 ως κομμάτι της τουρκικής υφαλοκρηπίδας αλλά και τα 2, 3, 8, 9, 12 και 13 ως «τουρκοκυπριακά».

Οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο το 2019 αναμένεται να καθοριστούν σε αποφασιστικό βαθμό από τα αποτελέσματα της γεώτρησης της αμερικανικής ExxonMobil στο Οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ, αποτελέσματα που αναμένεται να ανακοινωθούν μάλλον το δεύτερο μισό του Ιανουαρίου. Όσο μεγαλύτερα αποδειχθούν τα ενεργειακά κοιτάσματα, τόσο μεγαλύτερη αναμένεται και η ένταση…

• Εάν κάτι έγινε επίσης σαφές ωστόσο το 2018, αυτό είναι ο βαθμός στον οποίο η Τουρκία έχει απομονωθεί διεθνώς λόγω της πειρατικής στάσης με την οποία επιλέγει να προσεγγίζει γείτονες και συμμάχους, με την εν λόγω απομόνωση βέβαια να ενισχύει παράλληλα και την όποια τουρκική «νευρικότητα».

Απέναντι σε μια τέτοια Τουρκία (που οδεύει και προς δημοτικές εκλογές το Μάρτιο, με τις εθνικιστικές κορώνες να προκρίνονται ως μέσο αποπροσανατολισμού των ψηφοφόρων από προβλήματα της καθημερινότητας), η ελληνική πλευρά παραμένει σε εγρήγορση, αποφασισμένη να επέμβει στρατιωτικά ενάντια σε κάθε πιθανή τουρκική πρόκληση.

Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Αποστολάκης ήταν σαφής. Ταυτόχρονα ωστόσο, ως δύναμη ευθύνης και περιφερειακής σταθερότητας, η Ελλάδα συνεχίζει να επιδιώκει το διάλογο στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, διατηρώντας ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας. Η επίσκεψη Τσίπρα στην Τουρκία στόχος είναι πραγματοποιηθεί μέσα στους επόμενους μήνες, με την προϋπόθεση όμως να είναι εποικοδομητική, ενώ μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2019 θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και το επόμενο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη.

ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. 

Το καραβάνι της ειρήνης προχωρεί, οι πολεμοκάπηλοι γαβγίζουν και η Τουρκία φοβάται