Φανταστείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση στον τομέα της υγείας και πόσο αλλιώτικες θα ήταν οι προοπτικές για καρκινοπαθείς, καρδιοπαθείς, νεφροπαθείς, για παιδιά και ηλικιωμένους ασθενείς εάν δεν αργούσαν τόσο πολύ να ιδρυθούν ιατρικές σχολές και γενικότερα πανεπιστήμια στην Κύπρο.
Φανταστείτε πόσα μικρά και μεγάλα θαύματα θα είχαν ήδη επιτευχθεί στο Κυπριακό Ινστιτούτο Έρευνας Καρκίνου εάν δεν αργούσε τόσο πολύ η ίδρυσή του. Στις 23 Νοεμβρίου υπογράφηκε το μνημόνιο συνεργασίας από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα και το Ογκολογικό Κέντρο της Τράπεζας Κύπρου.
Φανταστείτε πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή τους εκείνα τα δύσκολα μερόνυχτα της σιωπής αν το Κέντρο Παιδικού Καρκίνου του Καραϊσκάκειου δεν αργούσε τόσο πολύ. Τα εγκαίνιά του πραγματοποιήθηκαν την Τετάρτη.
Φανταστείτε πόσο πιο σύγχρονο από κάθε άποψη θα μπορούσε να ήταν το Παιδοογκολογικό του Μακάρειου Νοσοκομείου, παρά τις αξιέπαινες προσπάθειες του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, εάν λειτουργούσε εδώ και αρκετά χρόνια ως πανεπιστημιακή κλινική με ότι αυτό συνεπάγεται. Ενδεχομένως, να ήταν πρότυπη για την περιοχή και να μην αναγκάζονταν καρκινοπαθή παιδιά να αναζητούν θεραπεία εκτός Κύπρου.
«Με ρωτούν γιατί πολεμώ τόσο για το ΓεΣΥ. Είμαι 43 χρονών κι έχω περάσει τα 42 μπαινοβγαίνοντας στα νοσοκομεία. Χονδρικά έχω μεταγγιστεί με 600L αίμα, έχω τρυπηθεί 22.000 φορές κι έχω πιει πάνω από 70 Kg δραστικών ουσιών, σε φάρμακα. Ας συζητήσουμε τώρα για την ανάγκη για ΓεΣΥ» έγραψε στον twitter o Μίλτος Μιλτιάδους.
Βέβαια, δεν αρκεί μόνο να μπει σε εφαρμογή. Πάνω απ’ όλα θα πρέπει να λειτουργήσει συνολικά και αποτελεσματικά, χωρίς επιλεκτικές εξαιρέσεις με σκοπό κάποιοι να συνεχίσουν να λεηλατούν τον ανθρώπινο πόνο για κερδοσκοπικούς λόγους.
Μέχρι σήμερα, στο νοσοκομείο Μεμόριαλ της Νέας Υόρκης, αλλά και σε άλλα νοσοκομεία των ΗΠΑ, έχουν αποταθεί για εξετάσεις ή για θεραπείες πάρα πολλοί καρκινοπαθείς και άλλοι ασθενείς από την Κύπρο, συμπεριλαμβανομένων αρκετών παιδιών.
Ακόμα και ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος, πολιτικοί αρχηγοί και προύχοντες το τόπου δεν θα μεταβαίνουν εκτός Κύπρου για εξετάσεις ή για θεραπείες.
Είναι σπουδαίο πράγμα για μια χώρα να μην έχει ανισότητες στην υγεία (όπως και στην παιδεία) και να μπορεί να προσφέρει αξιοπρέπεια στους ασθενείς. Είναι η θεμελιακή αρχή του κράτους δικαίου.
Ουσιαστικά είναι ζήτημα κοιλιάς: Περί Κυπριακού, στάτους κβο και απίστευτης αδιαφορίας