Του ύψους και του βάθους, της υπερβολής και της επιδερμικότητας, της πολυλογίας αλλά και του σιωπητηρίου, όταν πρόκειται, διαχειριστές και μη του Κυπριακού, να επιδοθούν σε μυστικές ή άλλες συζητήσεις.
Τα αδιέξοδα, όχι σημερινά αλλά από το 1974 και εντεύθεν, προκαλούν άγχος και πανικό σε όσους δεν μπορούν με ψυχραιμία να αντιμετωπίσουν τα δεδομένα που διαμορφώνονται. Όσοι δεν μπορούν να δουν στο Κυπριακό τη μεγάλη εικόνα, δυστυχώς, παραμένουν προσκολλημένοι στη δεκαετία του ’70 καθώς δεν λαμβάνουν υπόψη τα διαδραματιζόμενα στην περιοχή και στον κόσμο, ακόμη κι αυτά που αφορούν, εμπλέκουν την Κύπρο.
Ο πανικός προκαλεί κινήσεις απελπισίας ενώ δεν αναζητείται το προφανές:
Την ίδια ώρα, τα αδιέξοδα ευνοούν τις χορωδίες να ψάλλουν το γνωστό τροπάρι:
Όταν λένε, βέβαια, ΔΔΟ εννοεί ο καθένας διαφορετική εκδοχή. Ο ένας είναι της όποιας ΔΔΟ, ο άλλος με ολίγη συνομοσπονδία, κι άλλοι –που δεν τη θέλουν αλλά δεν το λένε– επιστρατεύουν το… γνωμικό «με το σωστό περιεχόμενο». Όλα αυτά δίνουν την εντύπωση πως συσπειρώνονται δυνάμεις επειδή απέναντι βρίσκεται η… ευέλικτη ιδέα για «αποκεντρωμένη» ομοσπονδία, χαλαρή, μέχρι τη συνομοσπονδία δύο κρατών. Θέση που δεν προήλθε από την τουρκική πλευρά αλλά από κουρασμένα (σε σημείο απελπισίας) παλικάρια στην ελληνοκυπριακή πλευρά.
Εάν, ακολουθηθεί η υπόδειξη πως θα πρέπει να αρχίσουν εδώ και τώρα συνομιλίες γιατί οδηγούμαστε σε διχοτόμηση, τότε πρέπει να απαντηθεί και το ερώτημα: Εάν αποτύχει η προσπάθεια πού θα οδηγηθούμε; Γιατί πριν γίνει ένα βήμα πρέπει να αξιολογηθούν τα δεδομένα και η χρονική συγκυρία. Εάν είναι για να φορτωθεί η Τουρκία την ευθύνη της μη λύσης και να φορτωθούμε εμείς τη διχοτόμηση, να μας λείπει.
Το Κυπριακό συζητείται δημόσια με βαρύγδουπες και κενού περιεχομένου κουβέντες. Την ίδια ώρα που οι διαχειριστές φαίνεται να αλληθωρίζουν προς υποχωρήσεις που φορτώνουν σε ένα πλαίσιο συμφωνίας συσσωρευμένες στρεβλώσεις. Το Κυπριακό δεν έχει επιλυθεί γιατί στην πορεία «χάθηκαν» τα αυτονόητα.
Την ώρα που προωθείται ένας γεωστρατηγικός σχεδιασμός με συνεργασίες στην περιοχή και τη σύναψη συμμαχιών, με έρευνες για υδρογονάνθρακες, στο Κυπριακό –φευ– υπάρχει μια «θρησκευτική προσήλωση» σε πεπατημένες αποτυχημένες μεθόδους.
Γιατί όραμα δεν υπάρχει. Μόνο φόβος και ηττοπάθεια.
Το «κρυφό σχολειό» στην κατεχόμενη Καρπασία: Οι Τούρκοι έδιωξαν δύο καθηγητές…