«Καθώς θήλαζα τον δύο μηνών γιο μου, ανακάλυψα πως έχω καρκίνο», λέει η Μαρία Δρούζα…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι γιατροί του Πάπα εγχείρισαν την πριγκίπισσα Κέιτ: Η ομάδα της πολυκλινικής Αγκοστίνο Τζεμέλι ανέλαβε την επέμβαση, γράφουν τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης
Πρόστιμο μαμούθ για το ταλκ που προκαλεί καρκίνο: Η Johnson & Johnson διατεθειμένη να πληρώσει σχεδόν 6,5 δισεκατομμύρια δολάρια για τον διακανονισμό αγωγών
Η Μαρία Δρούζα, ήταν η αρχισυντάκτρια μου κι εγώ η βοηθός αρχισυντάκτρια, σε ένα τηλεοπτικό πρότζεκτ πριν από δυο χρόνια. Μοιραστήκαμε το ίδιο γραφείο, τις ίδιες πικρές… Γελάσαμε επίσης και για τους ίδιους λόγους, επαναστατήσαμε επίσης για τους ίδιους λόγους…
Παραγγέλναμε πάντα τα ίδια φαγητά, αφού το φαγητό ήταν πια το αγχολυτικό μας. Δύο χρόνια μετά και πολλά άλλαξαν από τότε. Αυτό που έμεινε ίδιο είναι η αμοιβαία αγάπη κι εμπιστοσύνη προς το πρόσωπο, της μίας προς την άλλη κι όλα όσα μας έδεσαν, για να φτάσουμε στο σήμερα… Εκτός από τις επαγγελματικές αλλαγές, που ακολούθησαν, ακολούθησαν και οι προσωπικές αλλαγές… Η Μαρία, έφερε στον κόσμο ένα πανέμορφο και υγιέστατο αγοράκι, και δύο μήνες μετά τη γέννηση του, θηλάζοντας το, ανακάλυψε το δικό της καρκίνο, στο στήθος… Όπου σήμερα, με υγεία και δύναμη μας περιγράφει….
- «Το Σεπτέμβρη του 2018 γέννησα το εξυπνότερο και ομορφότερο αγοράκι του κόσμου ολόκληρου. Με φυσικό τρόπο. Το διευκρινίζω γιατί πολύ κατηγορούν τις εξωσωματικές. Θήλαζα αποκλειστικά και κάτι με ενοχλούσε αλλά ήμουν σίγουρη ότι είναι κάτι από τον θηλασμό, μια γαλακτοκύστη ας πούμε. Για κάποιο λόγο και ενώ όλοι με διαβεβαίωναν ότι δεν είναι τίποτα εγώ έκλεισα ραντεβού με τον μαστολόγο», αφηγείται η Μαρία Δρούζα.
Και συνεχίζει:
«Όντως ήταν από το θηλασμό, αλλά από την άλλη πλευρά υπήρχε κάτι που… δεν ήταν από το θηλασμό. Ο καλύτερος μαστολόγος του κόσμου ολόκληρου, Δημήτρης Γροσομανίδης, που είναι στην ομάδα του κορυφαίου Γρηγόρη Ξεπαπαδάκη, επέμενε να το παρακεντήσει. Το παρακέντησε. Η απάντηση ήρθε δυο ημέρες μετά: «αδενοκαρκίνωμα».
Την απάντηση μου, την τηλεφώνησε ο ίδιος, την ώρα που έκανα το πρώτο μανικιούρ – πεντικιούρ μετά τη γέννα! Καθόλου δεν περίμενα ένα τέτοιο τηλεφώνημα. Νόμιζα ότι θα μου έλεγε ότι πάντα: «Βγήκε η απάντηση, όλα καλά». Αυτή τη φορά δεν ήταν έτσι. Για τα τέσσερα πρώτα, ήμουν κουλ και ψύχραιμη. Πήρα τηλέφωνο τον άντρα μου, τον Τόνυ Κονταξάκη, και τη μαμά μου. Ήρθαν σπίτι και τους ζητούσα συγνώμη που αρρώστησα και που θα περάσουν όλο αυτό μαζί μου».
Και προσθέτει:
«Δεν σκεφτόμουν. Πολύ κλισέ αυτό που θα σου πω αλλά ήταν σαν να παίζω σε ταινία και να έχω ρόλο. Δηλαδή σκεφτόμουν ότι έπρεπε να πέσω στο πάτωμα, να κλαίω, και όλα αυτά που βλέπουμε στις ταινίες. Και να σου πω την αλήθεια τα έκανα. Αλλά σαν ρόλο, δεν καταλάβαινα. Και κυρίως δεν το πίστευα. Νομίζω κανείς δεν το πιστεύει.
Μάλλον η πρώτη σκέψη ήταν ότι θα πεθάνω. Αλλά τελικά είναι πολύ λάθος σκέψη. Καμιά γυναίκα με διάγνωση «Ca Μαστού» δεν πρέπει να το σκέπτεται αυτό.
Μετά σκεφτόμουν ότι θα κάνω χημειοθεραπεία και δεν αντέχεται όλο αυτό. Πόσο μάλλον με νεογέννητο, δύο μηνών που ήταν ο μικρός. Και ήταν κι αυτό λάθος σκέψη τελικά γιατί η χημειοθεραπεία πια, είναι πολύ καλύτερα ανεκτή από το παρελθόν γιατί υπάρχουν αντίδοτα των παρενεργειών και μπορείς να ζεις κανονικά κάνοντας την θεραπεία σου».
Και κάπου εδώ, την ρωτάω, τι την δίδαξε ο καρκίνος:
- «Δεν ξέρω αν με δίδαξε κάτι ο καρκίνος. Δεν μου αρέσει, ούτε η δαιμονοποιήση του καρκίνου ούτε η ηρωποίηση των καρκινοπαθών. Γιατί δε ρωτάει κανείς; Τι σε δίδαξε η πνευμονία; Τι να με διδάξει δηλαδή; Α, ναι! Με δίδαξε κάτι. Ότι δεν υπάρχει λόγος να τον φοβόμαστε. Σαφώς και υπάρχουν περιπτώσεις που είναι δύσκολες αλλά συγκεκριμένα, ο καρκίνος μαστού είναι ιάσιμος αρκεί να τον προλάβεις νωρίς».
Συμπληρώνει:
- «Δεν είχα πολλές αλλαγές. Εντάξει, έπεσαν λίγο τα μαλλιά μου, από τη χημειοθεραπεία και στο τέλος τα ξύρισα όλα για να βγουν ομοιόμορφα. Όμως ήταν επιλογή μου. Αρκετές γυναίκες φορούν «κάσκα», κάτι σαν κράνος με πολύ-πολύ χαμηλή θερμοκρασία που βοηθά να μην πέσουν τα μαλλιά. Εγώ δεν ήθελα να τη βάλω. Είπα, αφού μου έτυχε, ας τον δω τον καρκίνο σε όλο του το μεγαλείο να μην μου έχει χρωστούμενα. Ούτε το στήθος, μου άλλαξε. Δε χρειάστηκε να γίνει αφαίρεση. Αφαιρέθηκε μόνο τμήμα του μαστού το οποίο αποκαταστάθηκε χωρίς σιλικόνη και δεν είδα ποτέ το στήθος μου να αλλάζει. Το πιο ισχυρό μου όπλο, ήταν η ομάδα των γιατρών μου κι εδώ θα ήθελα να μου επιτρέψεις να τους αναφέρω. Ο Δημήτρης Γροσσομανίδης, μαστολόγος-χειρουργός, ο πλαστικός Σταύρος Παρασκευόπουλος, ο αγκολόγος Στέλιος Γιασάς και ο παθολόγος, Θωμάς Τσαγανός».
Υπήρξαν στιγμές, που αισθάνθηκες ρατσιστική αντιμετώπιση, από τους γύρω σου ή από τον κόσμο γενικότερα;
«Ρατσιστική αντιμετώπιση δεν αισθάνθηκα ποτέ αλλά δεν συμπεριφέρθηκα και ποτέ σαν άρρωστη. Αυτό που έβλεπα όμως, είναι το φόβο όλων απέναντι στον καρκίνο και το ότι δεν ήξεραν πώς να με αντιμετωπίσουν. Οι γύρω πάντοτε φοβούνται, πιο πολύ από τον ασθενή».
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
«Παρακαλάω να μην κλείσει το σχολείο των Αρκιών», λέει ο Χρήστος, ο μοναδικός μαθητής