ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ
Δημοσιογράφος της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ
Σκιές διαφθοράς με… διπλωµατικά διαπιστευτήρια, διογκωµένες από υπόνοιες συγκάλυψης. Ψίθυροι στο παρασκήνιο αλλά και σκελετοί σκανδάλων, κρυµµένοι σε ερµάρια θωρακισµένα από την άγραφη οµερτά ενός επαγγελµατικού κλάδου που θεωρεί εαυτόν ελίτ, και που ως ελίτ φυσικά δεν το συνηθίζει να βγάζει τα άπλυτά του στη φόρα.
∆ικαίως σε έναν βαθµό, καθώς κάτι τέτοιο ίσως να αµαύρωνε και την ίδια την εικόνα της χώρας την οποία ο εν λόγω κλάδος εκπροσωπεί στο εξωτερικό. Το εθνικό συµφέρον στη βιτρίνα, πάνω από όλα, και στα ενδότερα, προσωπικά συµφέροντα να παίζουν παιχνίδια µε το αζηµίωτο.
Οι υποθέσεις ίσως να µην είναι τόσο πολλές, αλλά από την άλλη δεν είναι και τόσο λίγες ώστε να µπορούν να θεωρηθούν αµελητέες, ενώ είναι προφανές ότι τουλάχιστον σε κάποιες περιπτώσεις εγείρονται και θέµατα εθνικής ασφαλείας. Λέγεται πως υπήρξε η περίπτωση ενός πρώην γενικού προξένου της Ελλάδας σε µεγάλη πόλη γειτονικής χώρας που πιάστηκε µε αδικαιολόγητα πολλά χρήµατα στην κατοχή του.
Με εκατοµµύρια ευρώ, λένε οι πληροφορίες. Ακολούθησαν Ε∆Ε και έλεγχοι επιθεωρητών. Κάποιοι επιχείρησαν να τον βγάλουν λάδι ως «άριστο», αλλά τελικώς η ελληνική ∆ικαιοσύνη τον καταδίκασε πρόσφατα (πρωτοδίκως), µε την οριστική του παύση ωστόσο από το ∆ιπλωµατικό Σώµα ακόµη να εκκρεµεί. Μέσα σε ένα διάστηµα περίπου πέντε ετών, ο εν λόγω διπλωµάτης φέρεται να είχε χορηγήσει συνολικά χιλιάδες θεωρήσεις βίζας, δεχόµενος ψευδή στοιχεία και πλαστά ή ελλιπή δικαιολογητικά. Η εν λόγω περίπτωση ίσως να είναι η κορυφή του παγόβουνου, αλλά δεν είναι η µόνη. Λέγεται πως υπήρξαν και άλλες ανά την υφήλιο, από το Ιράν και την Αιθιοπία και ακόµη παραπέρα.
«Ανθρωπος που θέλει να κάνει απάτη, την κάνει, ή τουλάχιστον την έκανε παλαιότερα, πολύ εύκολα στο υπουργείο Εξωτερικών. Αυτοί που είναι επιρρεπείς στο µέλι δεν βουτάνε µόνο το δάχτυλο, βουτάνε µέχρι τον αγκώνα» σχολιάζει άνθρωπος µε γνώση προσώπων και πραγµάτων. Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, άρχισαν ωστόσο να εµπλέκονται στις µπίζνες µε τις βίζες και ιδιωτικές εταιρείες που ως εξωτερικοί πάροχοι αναλαµβάνουν να προσφέρουν υπηρεσίες υποστήριξης των ελληνικών προξενικών Αρχών στη διαδικασία χορήγησης θεωρήσεων εισόδου, βάσει σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας για τις χώρες της Ζώνης Σένγκεν.
Οι εν λόγω εταιρείες αναλαµβάνουν συγκεκριµένα να διευκολύνουν το έργο των προξενικών Αρχών κατά τη διαδικασία παραλαβής αιτήσεων και λήψης βιοµετρικών στοιχείων για χορήγηση θεώρησης εισόδου αλλοδαπών στην Ελλάδα και στον χώρο Σένγκεν. Για τις υπηρεσίες τους αυτές (της παροχής πληροφοριών, της συλλογής των δικαιολογητικών, της λήψης βιοµετρικών στοιχείων, της προώθησης των αιτήσεων κ.λπ.), οι συνεργαζόµενες µε το ΥΠΕΞ εταιρείες ανάδοχοι πληρώνονται από τον πελάτη και εν συνεχεία (πράγµα που ισχύει σήµερα αλλά δεν ίσχυε παλαιότερα) καταβάλλουν στο ελληνικό ∆ηµόσιο ένα συµφωνηµένο ποσοστό επί των εσόδων.
Στην πορεία, ωστόσο, τα δεδοµένα θα άλλαζαν και η πίτα θα µοιραζόταν εκ νέου, µέσα από τη διεξαγωγή ανοιχτού δηµόσιου διεθνούς διαγωνισµού. Ακόµη και η διαδικασία τού εν λόγω διαγωνισµού θα συνοδευόταν ωστόσο από σκιές καταγγελιών (περί ευνοιοκρατίας/µεροληψίας), ενστάσεις και πολύµηνες δικαστικές «περιπέτειες».
Κάποιοι θα έβλεπαν ως «ύποπτο» το γεγονός ότι στη διοίκηση της εταιρείας (θυγατρικής άλλης εταιρείας µε έδρα την Κύπρο) που τελικώς ανέλαβε και το µεγαλύτερο µέρος του έργου βρίσκονται ως κεντρικά πρόσωπα δύο πρώην διπλωµάτες και έναν πρώην αρχηγός της Αστυνοµίας. Επ’ αυτού, βέβαια, δεν υπάρχει καµία παραβίαση νοµοθεσίας. Αντιθέτως, οι νόµιµες διαδικασίες φαίνεται να έχουν ακολουθηθεί κατά γράµµα, µε τη βούλα και του Συµβουλίου της Επικρατείας. Και µετά ήρθε ο Σόρος…
ΠΗΓΗ: ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΘΝΟΣ
Εάν ο Ερντογάν επιλέξει Μόσχα και Τεχεράνη θα καταστεί ένας μεγάλος εχθρός για την Αμερική