Η Βρετανία δεν είναι Ελλάδα! Την Ε.Ε. ανησυχεί περισσότερο η Ιταλία, παρά το Brexit
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Μια από τις επωδούς της εκστρατείας για την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ ήταν πως η χώρα πρέπει να αποδράσει από μια ήπειρο που είναι σε κατάσταση αποδιοργάνωσης, γράφουν οι Rodney Jefferson, Alan Crawford, John Follain στο Πρακτορείο Bloomberg, σε κείμενο με τίτλο The EU Is More Worried About Italy than Brexit.
Ο Michael Gove, εκ των πρωτοστατών του Brexit, επικαλέστηκε την βραδυκίνητη οικονομία της Ευρώπης και το βάρος της ελληνικής κρίσης. Έφτασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι η ΕΕ έθεσε σε κίνδυνο την ασφάλειά της, επιτρέποντας την είσοδο σε τρομοκράτες. Ανακτώντας τον έλεγχο των συνόρων και του εμπορίου της, η Βρετανία «θα έδειχνε στην υπόλοιπη Ευρώπη τον δρόμο της ευημερίας», όπως είπε.
- Δυόμιση χρόνια μετά, η Ευρώπη γίνεται μάρτυρας της μεγαλύτερης πολιτικής κρίσης της μετααποικιακής περιόδου στην Βρετανία. Μετά το δημοψήφισμα, η οικονομία δέχτηκε πλήγμα και αναπτύσσεται με ρυθμούς βραδύτερους από την οικονομία της ευρωζώνης. Η Teresa May προσπαθεί να διατηρηθεί στην πρωθυπουργία, την ώρα που προωθεί μια συμφωνία αποχώρησης την οποία σφυροκοπούν πολλά στελέχη του κόμματός της, θεωρώντας την συνθηκολόγηση προς τις απαιτήσεις της Ευρώπης.
Η βρετανική κυβέρνηση ψάχνει να βρει τρόπο για να εξασφαλίσει επάρκεια τροφίμων και φαρμάκων, σε περίπτωση που η χώρα βρεθεί έξω από την τελωνειακή ένωση χωρίς συμφωνία. Το ταπεινωτικό χάος στην άλλη πλευρά της Μάγχης δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αντί να διαιρέσει και να βασιλεύσει επί της ΕΕ, η Βρετανία απέδειξε πόσο απομονωμένη ήταν ανέκαθεν, ένα νησιωτικό έθνος που ποτέ δεν ενστερνίστηκε το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και στην καλύτερη των περιπτώσεων παρανόησε την σημασία που η ίδια είχε για αυτό το εγχείρημα.
- Όντας η πέμπτη σε μέγεθος οικονομία στον κόσμο, η Βρετανία δεν είναι βέβαια Ελλάδα. Ούτε το αιωνίως άλυτο κυβερνητικό πρόβλημα που λέγεται Ιταλία, έστω και να ορισμένοι αναλυτές προβλέπουν το ίδιο χάος για το Ηνωμένο Βασίλειο. Όμως το πολιτικό ψυχόδραμα που ξέσπασε αναδεικνύει την πραγματικότητα της ευρωπαϊκής ιεραρχίας. Αληθεύει πως η ΕΕ έχει πολλές φωτιές να σβήσει, φωτιές που είναι πιο καταστρεπτικές από το Brexit.
Οι εθνικιστές που εμπνεύστηκαν από την προεκλογική εκστρατεία του “Leave” απέκτησαν ερείσματα στην Ανατολική Ευρώπη, ειδικότερα στην Πολωνία, που εισπράττει καθαρά περισσότερα χρήματα από την ΕΕ, παρά από οπουδήποτε αλλού. Πολύ περισσότερο πιεστικό – και υπαρξιακό – πρόβλημα είναι η Ιταλία, ιδρυτικό μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης, μια από τις πλέον φιλοευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο η παρούσα κυβέρνηση, της οποίας ηγούνται εθνικιστές, δοκιμάζει τους δημοσιονομικούς περιορισμούς που έχουν τεθεί από την Ένωση.
- Η ιταλική οικονομία είναι η Τρίτη μεγαλύτερη στην ευρωζώνη, ενώ έχει το υψηλότερο χρέος σε πραγματικές τιμές. Οι αποδόσεις των δεκαετών ιταλικών ομολόγων, οι διακυμάνσεις των οποίων αποτέλεσαν το σήμα κινδύνου για τους επενδυτές, τους πολιτικούς και την ΕΚΤ κατά την διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, έχουν διπλασιαστεί από τον Μάιο. Η πρόσφατη συμφωνία για το Brexit κρατά το Η.Β προσδεδεμένο στην τελωνειακή ένωση για το ορατό μέλλον, εφόσον βέβαια ξεπεραστεί το εμπόδιο του Κοινοβουλίου.
Ακόμη και κάποιοι φιλοευρωπαίοι βουλευτές λένε ότι με την συμφωνία αυτή η χώρα υποβιβάζεται σε «υποτελές» κράτος της Ευρώπης. Οι σκληροπυρηνικοί αντιευρωπαϊστές, που αρχικά προέβλεπαν πως η ΕΕ θα υποχωρήσει, τώρα επιδίδονται σε ελιγμούς προσπαθώντας να κρατήσουν ζωντανό το όνειρο της αναβίωσης του ρόλου της Βρετανίας ως ανεξάρτητης δύναμης στην παγκόσμια οικονομία. «Η βρετανική φιλοσοφία ήταν καταδικασμένη, επειδή δεν εξετάστηκε προσεκτικά από την αρχή.
- Οι Βρετανοί είχαν παραπλανημένες απόψεις για την όλη διαδικασία και την θέση τους μέσα σε αυτήν», δηλώνει ο Josef Janning, επικεφαλής του γραφείου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων στο Βερολίνο. Η όποια συμπάθεια για το Brexit εκ μέρους άλλων εξεγερμένων Ευρωπαίων υπήρξε βραχύβια.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συσπειρώθηκαν πίσω από τον Michel Barnier, ενώ η διαρκής ροή κακών ειδήσεων για την βρετανική οικονομία απέτρεψε επίδοξους μιμητές. Οι λαϊκιστές στην Ιταλία έχουν τονίσει πως δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το ευρώ και την ΕΕ. Μεταξύ των πιθανών εξελίξεων μέχρι την αποχώρηση της Βρετανίας περιλαμβάνονται α αποπομπή της πρωθυπουργού Teresa May, η διεξαγωγή εκλογών, ή ένα δεύτερο δημοψήφισμα.
- Ο υπέρτατος κίνδυνος θα είναι η χωρίς συμφωνία άτακτη έξοδος της χώρας τον Μάρτιο. Η πολεμοχαρής επιθυμία των φανατικών του Brexit να υιοθετήσουν αυτό το σενάριο, παρά να συναινέσουν σε μια συμφωνία που φαίνεται να ευνοεί την Ευρώπη, αποδεικνύει τον βαθμό που η ιδεολογία έχει διαποτίσει την βρετανική πολιτική σκηνή, περισσότερο ακόμη και από τον πόλεμο «ελεύθερη αγορά εναντίον σοσιαλισμού» της δεκαετίας του 1980.
Όσον αφορά το παρόν, αυτό που μετράει στην αντιπαράθεση μεταξύ Βρετανίας και ΕΕ, είναι η δύναμη των αριθμών. «Ποτέ δεν υπήρξε αξιόπιστο το όραμα των Brexiters για την σχέση του Η.Β με την Ευρώπη. Διαπραγματεύονται με μια οικονομική δύναμη που έχει το πενταπλάσιο μέγεθος, αυτό είναι που έχει σημασία», δηλώνει ο Jacob Funk Kirkegaard από το Peterson Institute for International Economics της Ουάσινγκτον.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Το σχέδιο της Τράπεζας της Ελλάδος για τη μείωση των κόκκινων δανείων: Εφικτό;