Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επέλεξε να ενημερώσει τους πολίτες για τα όσα διαδραματίζονται στο Κυπριακό, κυρίως στο παρασκήνιο. Αυτή θα είναι προφανώς η απάντησή του στις επικρίσεις που δέχεται για τη διαχείριση που κάνει, αλλά και για το γεγονός ότι τον κατηγορούν ότι έχει «ξεπεράσει τα όρια». Προφανώς και δεν κατηγορείται επειδή συνομιλεί απευθείας με την Τουρκία, αλλά τι συζητά με τους Τούρκους αξιωματούχους.
Για να έχει σημασία το διάγγελμα πρέπει να ρίξει άπλετο φως στα παρασκήνια. Δηλαδή, διαφάνεια και παρουσίαση των πραγματικών δεδομένων, όποιο κόστος και να προκαλεί. Πάντα η αλήθεια υπηρετεί τα συμφέροντα του τόπου.
Γι’ αυτό και χωρίς περιστροφές ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να απαντήσει τα ερωτήματα που εγείρονται από διάφορες πλευρές, εντός και εκτός Κύπρου:
Την ίδια ώρα, θα πρέπει να εξηγήσει πώς και πότε ανακάλυψε πως το υπό συζήτηση –και από τον ίδιο– μοντέλο και οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό δεν οδηγούν σε λειτουργικό κράτος.
Συνεπώς πρέπει να εξηγήσει πώς προέκυψε ξαφνικά και έχει ανακαλύψει ότι το μοντέλο αυτό είναι γεμάτο στρεβλώσεις, διαιωνίζει τις παθογένειες και η εφαρμογή του θα οδηγήσει σε νέες περιπέτειες τον τόπο.
Θα μπορούσε να πει κανείς πως καλύτερα αργά παρά ποτέ. Το ζητούμενο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι τι γίνεται μετά τη διαπίστωση αυτή; Επιλέγουν οι διαχειριστές χειρότερο σενάριο από αυτό της υπό συζήτησης ομοσπονδίας; Είναι αρκούντως ανησυχητικό να διατυπώνονται από τη λεγόμενη ρεαλιστική σχολή σκέψης στο Κυπριακό επιχειρήματα πως «δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε» ή «δεν τους θέλουμε στα πόδια μας».
Βέβαια, επιβεβαιώνουν – για άλλη μια φορά– την απόλυτη επιδερμικότητα με την οποία αντιμετωπίζονται σημαντικά ζητήματα. Όπως έπραξαν και με το σχέδιο Ανάν. Κάποιοι τοποθετήθηκαν πριν το διαβάσουν καν. Και στην περίπτωση αυτή κυριαρχεί η λογική του άσπρου – μαύρου. Η όποια απογοήτευση –για να υιοθετήσουμε μια ήπια διατύπωση και αποτύπωση… συναισθημάτων– όταν οδηγεί σε ακραίες αντιδράσεις είναι επικίνδυνη.
• Δεν νομιμοποιείται κανείς επειδή απέτυχε η πολιτική του να οδηγεί το Κυπριακό στα βράχια.
Είναι προφανές πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα επιχειρήσει σήμερα να εξηγήσει και να πείσει. Δύο άξονες που ενίοτε επιστρατεύονται στην πολιτική για να ξεπερασθούν δυσκολίες και να περάσει ο πολιτικός στην αντεπίθεση. Κυρίως όταν βρίσκεται υπό κριτική και λειτουργεί αμυντικά.
Είτε θα συνεχιστεί η ίδια αδιέξοδη πολιτική, που οδηγεί σε μη λειτουργική συμφωνία ή θα επιλεγεί μια συνταγή εξίσου ζημιογόνα και καταστροφική. Αυτή της συνομοσπονδίας και των δυο κρατών.
Κυπριακό: Mια μακρά διαδρομή με προδοσίες και υποχωρήσεις, χωρίς προσανατολισμό και όραμα