Το Brexit δεν είναι ο επίλογος μιας διαδικασίας που αποσταθεροποίησε τα τελευταία χρόνια την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι κάτι χειρότερο. Είναι η αρχή του χάους. Όχι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο. Παντού.
Οτιδήποτε μπορεί να σταματήσει το Brexit, όπως η τεράστια διαδήλωση στο Λονδίνο, είναι καλό. Το ” Leave” κέρδισε το 2016 επειδή δεν είχαν αναλυθεί επαρκώς οι συνέπειες της αποχώρησής μας από την ΕΕ. Τώρα όμως η κατάσταση έχει αλλάξει και η χώρα έχει διασπαστεί. Το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν πάντα τυχερό. Ή τουλάχιστον ήταν μέχρι σήμερα. Κερδίσαμε δύο παγκόσμιους πολέμους, η αυτοκρατορία μας διαλύθηκε με λίγα προβλήματα, η οικονομία μας ήταν πάντα ανθηρή. Τώρα όμως η τύχη μας μας εγκαταλείπει.
Οι Times έγραψαν ότι η Τερέζα Μέι έπεσε θύμα πολιτικής δολοφονίας από τους εσωτερικούς της εχθρούς. Αλλά εγώ δεν συμφωνώ. Κανείς δεν θέλει να πάρει την πατάτα που καίει τη Μέι. Ανθρωποι όπως ο Μπόρις Τζόνσον ή ο Τζέικομπ Ρις-Μογκ κινούνται μόνο από τις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Εμένα μου θυμίζουν τους Πατρίκιους, που στο τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας προσπάθησαν να ξεσηκώσουν τον λαό εναντίον των «ελίτ». Αλλά είχαν κακό τέλος.
Όλη η Ευρώπη στρέφεται τώρα προς τα δεξιά. Το Brexit δεν είναι η αιτία αλλά το σύμπτωμα ενός παγκοσμίου φαινομένου που αντιτίθεται στη μετανάστευση, στην παγκοσμιοποίηση και στον καπιταλισμό, πράγματα που από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά μας προσφέρουν ευημερία.
Η στάση του Κόρμπιν και η πολιτική βία
Ο Κόρμπιν είναι μια φωνή από το παρελθόν, εχθρικός προς την Ευρώπη και προσκολλημένος στην ιδεολογία της Αριστεράς του περασμένου αιώνα. Αρκεί να δείτε τη στάση του απέναντι στο Ισραήλ. Δεν είναι αντισημίτης ως άτομο. Αντισημιτική είναι η άποψή του για τον κόσμο. Ο Κόρμπιν και οι δικοί του συμπαθούν τους τρομοκράτες.
Δύο ημέρες μετά την αποτυχημένη επίθεση εναντίον της Θάτσερ, το 1984, ο Κόρμπιν κάλεσε τους εκπροσώπους του IRA στο κοινοβούλιο. Πήγε στους τάφους των παλαιστίνιων τρομοκρατών. Δίστασε να επιρρίψει την ευθύνη στους Ρώσους μετά το Σάλσμπερι. Ο άνθρωπος αυτός γοητεύεται από την πολιτική βία.
Η Ιρλανδία είναι το προπατορικό αμάρτημα του Ηνωμένου Βασιλείου και η ειρήνη ήλθε χάρις στην Ευρώπη. Αν επιστρέψουν τα σύνορα, θα επιστρέψουν μαζί τους και οι παλιές εντάσεις. Από το σημείο αυτό μέχρι τη διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου η απόσταση είναι μικρή. Στη Σκωτία ήδη έχουν αρχίσει να μιλούν για ανεξαρτησία.
(*) Ο Ρόμπερτ Χάρις είναι βρετανός συγγραφέας και δημοσιογράφος – (Πηγή: συνέντευξη με τον Ρόμπερτ Χάρις που δημοσιεύτηκε στη Repubblica via ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Η “τρίτη Ρώμη” χτυπά αλύπητα το Φανάρι: Ανοίκεια και σφοδρή επίθεση από τη Μόσχα