Οι πολιτικοί στην Κύπρο ΔΕΝ «γράφουν» ιστορία: Ο “συμβιβασμός” τους δεν είναι ιστορικός…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Έχω την αίσθηση ότι οι πολιτικοί που «γράφουν» ιστορία πρέπει να έχουν μια σωστή θεώρηση τόσο του παρελθόντος όσο και του μέλλοντος. Θα έπρεπε να ξέρουν ότι η αποτυχία απορρέει από την απόρριψη αυτού που λειτουργεί καλύτερα. Φυσικά το τι λειτουργεί καλύτερα κάποτε είναι θέμα εκτίμησης ή απλής εφαρμογής των νόμων που το διέπουν.
Λοιπόν στο Κυπριακό τι λειτουργεί καλύτερα; Η απάντηση είναι σίγουρα δύσκολη και εξαρτάται από ποια πλευρά το βλέπει κάποιος.
- Η ζητούμενη και επιδιωκόμενη λύση είναι αυτή που θέλουμε επειδή αυτή νομίζουμε ότι είναι η πιο λειτουργική;
- Ή πιστεύουμε ότι επειδή θέλουμε λύση αυτή θα είναι και λειτουργική; (Διότι αυτό θα επιδιώξουμε αφού δεν μπορούμε να κάνουμε και κάτι διαφορετικό.
Τα τελευταία 44 χρόνια οι πολιτικοί μας φλόμωσαν με την ιδέα της μίας και μοναδικής λύσης. Μας φλόμωσαν επίσης με την ιδέα ότι δεν θα δεχτούμε τα τετελεσμένα της Εισβολής. Και όμως αυτό δεν είναι που κάνουν στην πραγματικότητα;
- Με την αποδοχή του ότι η Τουρκία είναι στρατιωτικά πιο ισχυρή (που φυσικά και είναι…) και άρα η απελευθέρωση φαντάζει αδύνατη, η αντικατάσταση του όρου απελευθέρωση με τον όρο επανένωση σε τι αποσκοπεί;
Δεν πρόσεξα να υπάρχει στο έδαφος ένα φυσικό ρήγμα ώστε να θέλει η Κύπρος να επανενωθεί παρά μόνο ένα «αφύσικο» τείχος που ονομάζεται συρματόπλεγμα με κάποια περάσματα που ονομάζονται οδοφράγματα. Άρα τι είναι αυτό που θα ενώσουμε πραγματικά και τι είναι αυτό που έχει σπάσει (ή χωρίσει) που θα ενώσουμε! Μήπως αυτό που αποκαλούμε (σωστά) ελεύθερες περιοχές με τις περιοχές που αποκαλούμε (σωστά) κατεχόμενα και θα τα τις ονομάσουμε «ζώνες»; Θα τις ονομάσουμε συνιστώσες πολιτείες; Τι;
Η εξέλιξη του ιστορικού συμβιβασμού
Η βαθμιαία και προοδευτική εξέλιξη αυτού που ονομάσαμε ιστορικός συμβιβασμός μας έφερε στο γεγονός ότι σιγά-σιγά οδηγούμαστε να συζητούμε χαλαρή ομοσπονδία και το αντίπαλο δέος την συνομοσπονδία. Που αυτό με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί στον ντεφάκτο διαχωρισμό και τελικά στην ίσως πραγματική διχοτόμηση.
Δεν ξέρω εάν έγινε αντιληπτό ότι αυτό που επιδίωκε ο Ραούφ Ντεκτάς, η σχέση γειτόνων μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων άρχισε να εφαρμόζεται με την δική μας αποδοχή. Αφού δεκτήκαμε να συνομιλούμε ως και εάν το πρόβλημα είναι μεταξύ δύο κοινοτήτων και όχι ωσάν μίας χώρας που δέχθξηκε εισβολή και το έδαφος της κατέχεται από τρίτη χώρα. Την Τουρκία.
- Ενώ ως κράτος και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκδίδουμε ταυτότητες στους Τουρκοκυπρίους τους επιτρέπουμε να παρανομούν και να θεωρούν ότι έχουν δικό τους κράτος που ως παράνομο τέτοιο απαιτούν και εκβιάζουν για την αναβάθμιση του.
Υπάρχει αυτή την στιγμή ένα κράτος, που από την νομική του βάση (και αυτή αποτέλεσμα εκβιασμού) θεωρείται ως δικοινοτικό και που αυτήν τη στιγμή λειτουργεί (σύμφωνα με το δίκαιο της ανάγκης) από τους Ελληνοκυπρίους .
- Δεν δικαιολογείται, με κανένα τρόπο, η κατάργηση του με τρόπο που να ευνοεί την δημιουργία δύο πολιτειών που θα λειτουργούν ως «χαλαρή» ομοσπονδία εάν υπάρχει τέτοιος όρος.
Και μάλιστα εάν η μία συνιστώσα πολιτεία είναι προϊόν πολέμου, αδικίας και εγκλήματος και η οποία συντηρείται από την παρουσία σαράντα χιλιάδων στρατιωτών σε επιθετική διάταξη. Μία πολιτεία η οποία οικονομικά είναι πλήρως εξαρτώμενη από την Τουρκία. Δεν μας έχει δοθεί εξήγηση για το πώς θα γίνει η πολιτεία αυτή οικονομικά ανεξάρτητη στο σημείο που να λειτουργεί στα πλαίσια μίας ομοσπονδίας χαλαρής ή μη, συνομοσπονδίας ή όχι!
Οι ηγέτες μας αναλώνονται στο να καυγαδίζουν και να επιρρίπτουν ευθύνες ο ένας τον άλλο για παραλείψεις και λάθη. Αναλώνονται σε άσκοπες προτάσεις χωρίς να ακούει ο ένας τον άλλο αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό. Αλλά και τον λαό που τους ψήφισε. Μάλιστα άρχισαν να κάνουν και άτυπες διαβουλεύσεις, έξω από το κουτί, όπως τις ονόμασαν, με συναντήσεις και γεύματα με Τουρκοκύπριους ηγέτες.
- Δεν θα έλεγα ότι είναι κατανάγκη λάθος. Αλλά ούτε και σωστό διότι δεν υπάρχουν πρακτικά για το τι ελέχθη. Έτσι εκτίθενται σε πιθανά λάθη που μπορεί να χρησιμοποιηθούν εναντίον της πλευράς μας, έστω και εάν οι συναντήσεις είναι άτυπες. Έχουν την σημασία τους. Την έχουν διότι ο «διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες ».
Φυσικά ανάμεσα στους ηγέτες μας υπάρχουν και αυτοί που υπερεκτιμούν την αξία τους. Έτσι η περίπτωση του ότι μπορεί να κάνουν λάθος τους φαντάζει απομακρυσμένη. Έτσι και αλλιώς πότε πλήρωσαν τα λάθη τους;
- Η αλήθεια είναι ότι η Τουρκία πάντα λέγει τι θέλει. Και ότι πάντα είναι έτοιμη να αρπάξει κάτι. Αντίθετα εμείς είναι που υποχωρούμε. Κάπου αυτό πρέπει να σταματήσει. Πρέπει άμεσα να βρεθεί ένας τρόπος να εκτεθεί η Τουρκία ως εισβολέας και ακόμη στο σημείο που μπορούμε να αποδείξουμε ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι και αυτοί θύματα της (Τουρκίας) και ότι οι ηγέτες τους είναι πιόνια της.
Καθόλου εύκολο εγχείρημα αλλά αυτό έπρεπε να ήταν στην σκέψη μας μέρα νύκτα και όχι το «μα τι θα πουν οι ξένοι; Και ο ξένος παράγοντας και κουραφέξαλα…» λες και είναι βλάκες οι ξένοι και δεν ξέρουν ποιος πραγματικά ευθύνεται για την μη λύση. Απλώς γνωρίζουν ότι είναι πιο εύκολο να υποκύψουμε εμείς οι Ελληνοκύπριοι παρά οι Τούρκοι. Πολύ φοβούμαι έχουν δίκιο.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Ανάρμοστες διεργασίες στο παρασκήνιο: Συζητούν για να δώσουν την Κύπρο στον Ταγίπ Ερντογάν
