Αν οι δύο τελευταίες δεκαετίες στην Ευρώπη χαρακτηρίστηκαν από την «Επέκταση του πεδίου της Δεξιάς», όπως περιγράφουν στο σύντομο βιβλίο τους οι Μπολτανσκί και Εσκέρ, οι πρόσφατες εξελίξεις μετά την ανάδειξη Σαλβίνι στην Ιταλία και την συμμαχία με την Λεπέν, σηματοδοτούν τη διείσδυση της άκρας δεξιάς στο άλλοτε προνομιακό πεδίο της αριστεράς που όμως έχει πλέον εγκαταλείψει.
Η δεξιά έχει επιβάλλει την ατζέντα της: μεταναστευτικό, εθνική ταυτότητα και γλώσσα, εθνικά σύνορα, κρατική κυριαρχία, εσωτερική ασφάλεια, νόμος και τάξη είναι στην ημερήσια διάταξη των ΜΜΕ. Η δε συζήτηση διεξάγεται κατά τρόπο που ωθεί την δεξιά αλλά και την σοσιαλδημοκρατία και την κεντροαριστερά σε θέσεις της άκρας δεξιάς για να γίνονται αρεστοί σε ένα όλο και πιο φοβισμένο ακροατήριο.
Η τελευταία φορά που κυριάρχησε κάποιο θέμα της αριστερής ατζέντας με άδοξη κατάληξη ήταν στην Γαλλία με την συζήτηση για το επτάωρο εργασίας.
Κάπως έτσι η καθόλου αριστερά -σοσιαλδημοκρατία και κεντροαριστερά-, χωρίς να έχει δικό της σχέδιο περιορίζεται στην υποδειγματική διαχείριση σύμφωνα με τα κριτήρια που θέτουν οι τράπεζες, οι οίκοι αξιολόγησης και τα όργανα των Βρυξελλών -φθάνει να δει κανείς τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα σε Γαλλία και Γερμανία όταν είναι στην κυβέρνηση. Αλλά και στα καθ’ ημάς τί άλλο κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την στρατηγική ήττα του 2015;
Με την ανάδειξη Σαλβίνι στην Ιταλία η άκρα δεξιά κάνει κάτι που θα έπρεπε να είναι στην καθημερινή ατζέντα της αριστεράς: συγκρούεται με την πολιτική λιτότητας των Βρυξελλών διεκδικώντας δημοσιονομικό χώρο για βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των στρωμάτων στην βάση της οικονομικής και κοινωνικής πυραμίδας. Η Λεπέν μάλιστα η οποία επισκέφθηκε την Ρώμη στις 8 Οκτωβρίου δίνει αριστερό περιεχόμενο στην ξενοφοβική της πολιτική.
Όπως περιγράφει στο άρθρο του στο Huffington post Italia ο Αντρέα Ντελ Μόνακο, η Μαρίν Λεπέν είπε στην τηλεοπτική της αντιπαράθεση με τον ιδρυτή πρώην ΓΓ του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) Πιερλουΐτζι Μπερσάνι στο Rete4: «Δέχεστε τους μετανάστες γιατί αποτελούν μια απύθμενη δεξαμενή φθηνού εργατικού δυναμικού … αποδέχεστε αυτήν την μαζική μετανάστευση για να έχετε μια εύπλαστη αγορά εργασίας αδύναμη να αμυνθεί κι έτοιμη να δεχθεί τα πάντα.
Όπως παρατηρεί ο αρθρογράφος, «η Μαρίν Λεπέν χωρίς να τον κατονομάζει, επικαλείται στην ουσία τον Καρλ Μαρξ, και ειδικότερα την παράγραφο 3 του κεφαλαίου 23 του πρώτου βιβλίου του “Κεφαλαίου” του με τίτλο “Προοδευτική παραγωγή ενός σχετικού υπερπληθυσμού, ήτοι ενός βιομηχανικού εφεδρικού στρατού”. Η συστημική αριστερά αδυνατεί να αντιληφθεί αυτό που λέει ο Βόλφγκανγκ Στρέκ -ηγετική μορφή του νέου αριστερού κινήματος “Εγερθείτε” στην Γερμανία:
Με τη σύγκρουση με την πολιτική λιτότητας των Βρυξελλών η άκρα δεξιά συμπληρώνει την ατζέντα της στο οικονομικό πεδίο και προσδίδει φιλεργατικό περιεχόμενο στην αντιμεταναστευτική της πολιτική.
Φυσικά και υπερασπίζεται τον καπιταλισμό όχι όμως το νεοφιλελευθερισμό. Συνδυαστικά και συνδέοντας πια το μεταναστευτικό με τα εργασιακά δικαιώματα, εμφανίζεται να εκφράζει τα λαϊκά συμφέροντα απέναντι σε μία μία αριστερά που υπερασπίζεται το νεοφιλελευθερισμό τόσο στην οικονομία όσο και στο πεδίο των δικαιωμάτων.
Κάπως έτσι και εάν η Ρώμη δεν υποχωρήσει στην σύγκρουση με τις Βρυξέλλες, και δεν υπάρξει συγκλονιστικό απρόοπτο στις επικείμενες ευρωεκλογές, η άκρα δεξιά προβλέπεται ότι θα σαρώσει με ό,τι αυτό σημαίνει.
*Ο Σπύρος Γκουτζάνης είναι δημοσιογράφος – Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ
Τα αμαρτωλά “μυστικά κονδύλια”: Να δώσουν στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων τα πήραν…