Κάποιοι «διαμορφωτές πολιτικής» εκεί στη Φρανκφούρτη (που τυγχάνει οικονομικό κέντρο της Γερμανίας, έδρα της ΕΚΤ κ.α.), εκφράζοντας προφανώς τις επιταγές του γερμανικού στάτους κβο, επιμένουν να προσεγγίζουν την Ελλάδα ως… γερμανική αποικία.
Επικαλούμενοι, υποτίθεται, κάποιο κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον, ασκούν κριτική στην Αθήνα επειδή, λένε, τολμάει να συνάπτει συμφωνίες με την Κίνα. Η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine (FAZ) ενοχλήθηκε επειδή κατά το πρόσφατο ταξίδι του στο Πεκίνο, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με την κινεζική πλευρά στο πλαίσιο του μεγαλεπήβολου έργου εμπορικής διασύνδεσης και υποδομών «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος».
Ωραία… και η Γερμανία έχει επωφεληθεί όσο κανείς από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους… Η Ιρλανδία από τις φοροελαφρύνσεις σε επιχειρηματικούς κολοσσούς… Η Ουγγαρία από τους δεσμούς της με τη Ρωσία… και πάει λέγοντας, ενώ έντεκα κράτη-μέλη της ΕΕ (Βουλγαρία, Πολωνία κ.α.) συμμετέχουν στην κινεζική πρωτοβουλία «16+1».
Προκαλεί αλγεινή εντύπωση η προκλητική υποκρισία του γερμανικού στάτους κβο. Που τολμάει να υπαγορεύει στην Ελλάδα με ποιον θα έχει σχέσεις, όταν το ίδιο κάνει μπίζνες με την Κίνα (Geely-Daimler, Midea-Kuka, HNA Group-Deutsche Bank, Bauer κ.α.) και τη Ρωσία (Nord Stream 2).
Είναι προκλητικό όταν κάποιοι σου ζητούν να προχωρήσεις σε ιδιωτικοποιήσεις, για να έρθουν εν συνεχεία να σε εγκαλέσουν επειδή οι επίμαχες ιδιωτικοποιήσεις (COSCO-Πειραιάς)… σε ωφέλησαν. Είναι προκλητικό όταν κάποιοι σου ζητούν να προχωρήσεις σε κυρώσεις έναντι τρίτων (πλήττοντας π.χ. τις εξαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων) ενώ αφήνουν απέξω, ανέπαφες, τις εξαγωγές της δικής τους βαριάς βιομηχανίας.
Και έπειτα αναρωτιόμαστε ποιος θρέφει τον ευρωσκεπτικισμό.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Το άλλοθι στην κατοχική Τουρκία από Γκουτέρες και Μέι: Βιάζονται για «στρατηγική συμφωνία»