Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο ναδίρ: Η χειραγώγηση των ΗΠΑ από την Τουρκία




ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ

Αναμενόμενη και συχνά αποτελεσματική η προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων. Συνηθίζεται διεθνώς, όπως άλλωστε επιτάσσει το επικοινωνιακό παιχνίδι. Στο τέλος της ημέρας ωστόσο, ειδικά στο μέτωπο των διεθνών σχέσεων, σημασία δεν έχει το τι λες, αλλά κυρίως το τι κάνεις.

Απρόθυμοι να διδαχθούν από τα λάθη του πρόσφατου παρελθόντος, οι Τούρκοι συνεχίζουν να προσεγγίζουν τις ΗΠΑ με όρους επικοινωνιακούς, σαν να προσπαθούν όχι ακριβώς να καλοπιάσουν αλλά πιο πολύ… να χειραγωγήσουν τον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ… με φήμες και διαρροές στα μίντια.

  • Το έκαναν στο πρόσφατο παρελθόν, σε μια προσπάθεια να του υποδείξουν την πολιτική που έπρεπε να ακολουθήσει στο πολεμικό μέτωπο της Συρία ενάντια στους Κούρδους. Το κάνουν και τώρα…

Σε μια κίνηση τύπου «έλα παππού να σου δείξω τ’ αμπελοχώραφά σου», το καθεστώς Ερντογάν προσπαθεί να πείσει τους πάντες (συμπεριλαμβανομένων ακόμη και των ιδίων των Αμερικανών) ότι για την πρωτοφανούς σοβαρότητας κρίση στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία δεν φταίνε «αγκάθια» όπως είναι εκείνα του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον, των ρωσικών S-400, του Ιράν και του Μεχμέτ Χακάν Αττίλα της Halkbank, των Κούρδων της Συρίας (YPG), του Φετουλάχ Γκιουλέν, των σχέσεων με το Ισραήλ, των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών, της ισλαμοποίησης και της επόμενης ημέρας στην Συρία.

Όχι… μα τον Αλλάχ αχ Τζεμιλέ μου, ο μόνος που φταίει, σύμφωνα με πρόσφατο κεντρικό άρθρο γνώμης στην φιλοκυβερνητική τουρκική Daily Sabah, είναι… ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Μάικ Πενς.

  • Εάν, μάλιστα, πιστέψουμε όσα γράφει η Sabah, τότε ο Πενς, ως ευαγγελικός χριστιανός που είναι ο ίδιος όπως και ο πάστορας Άντριου Μπράνσον, έχει ξεκινήσει ολόκληρη «σταυροφορία» εναντίον της Τουρκίας, επιβάλλοντας «τα περιθωριακά θρησκευτικά του πιστεύω στον ίδιο τον Τραμπ».

«Ο αμερικανικός λαός ψήφισε τον Τραμπ για να ηγηθεί, όχι τον Πενς…», σημειώνει στο κεντρικό της άρθρο η αγγλόφωνη Daily Sabah, και συνεχίζει… σαν να κάνει υποδείξεις σε κοινό μαθητευομένων: «Από όταν ανέλαβε τα ηνία, ο πρόεδρος των ΗΠΑ φαίνεται σαν να μην έχει δικές του ιδέες και να ακολουθεί όσα του λένε οι γύρω… Ακολούθησε το Πεντάγωνο στηρίζοντας το συριακό παράρτημα του PKK… Και έπειτα τον Πενς… Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να επιτύχουν τους στόχους τους χωρίς τη στήριξη της Τουρκίας… Η τρέχουσα κρίση ανάμεσα στην Τουρκία και τις ΗΠΑ είναι τεχνητή… Ο Τραμπ θα έπρεπε να δράσει ως ηγετική προσωπικότητα και να προσεγγίσει την Τουρκία…».

  • Σύμφωνα, βέβαια, με μια άλλη φιλοκυβερνητική εφημερίδα της Τουρκίας, την Yeni Şafak, για την κρίση στις σχέσεις μεταξύ Άγκυρας και Ουάσιγκτον δεν φταίει καν ο ίδιος ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Μάικ Πενς αλλά… η σύζυγος του Αμερικανού αντιπροέδρου, Κάρεν, που τον ωθεί κατά της Τουρκίας επειδή η ίδια τυχαίνει να είναι «καλή φίλη» με την Νορίν Μπράνσον, τη σύζυγο δηλαδή του Αμερικανού πάστορα Άντριου Μπράνσον που παραμένει κρατούμενος εδώ και σχεδόν δύο χρόνια στη Σμύρνη ως «τρομοκράτης».

Διόλου τυχαία, επειδή προφανώς όλα συνδέονται υπό τη σκέπη ενός κοινού μηχανισμού δημιουργίας εντυπώσεων, ο πρόεδρος Ερντογάν ήρθε στο απόηχο των παραπάνω δημοσιευμάτων να υποστηρίξει προ ημερών από το βήμα ομιλίας του στην Άγκυρα ότι «ο Τραμπ έχει πέσει θύμα εξαπάτησης» από συγκεκριμένο άνθρωπο, χωρίς όμως να κάνει ειδική μνεία στο όνομα του Μάικ Πενς.

Ήταν, ωστόσο, ο ίδιος ο Πενς που στις 9 Νοεμβρίου του 2016 δήλωνε στην εφημερίδα Hürriyet ότι η κυβέρνηση Τραμπ επρόκειτο να αποκαταστήσει-επαναφέρει τους αμερικανικούς δεσμούς με την Άγκυρα πίσω στο επίπεδο παλαιών μεγαλείων, χαιρετίζοντας μάλιστα τότε την Τουρκία ως πραγματικό φίλο και έναν από τους πιο σημαντικούς συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

  • Την περίοδο εκείνη, για την Άγκυρα, ο Πενς ήταν ακόμη «καλός», η Χίλαρι Κλίντον «κακή» και ο Ντόναλντ Τραμπ «πολλά υποσχόμενος». Ήταν η εποχή που η Άγκυρα, χωρίς να χάσει χρόνο, έσπευδε να χαιρετίσει την έλευση του Τραμπ στον Λευκό Οίκο με επικοινωνιακές επιθέσεις φιλίας, προβλέποντας τον ερχομό μιας «νέας εποχής» στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, με την ελπίδα προφανώς να κατευθύνει την αμερικανική ηγεσία προς μια τέτοια κατεύθυνση.

Σχεδόν δύο χρόνια μετά, οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο ναδίρ. Κάποιοι, ωστόσο, πίσω στην Τουρκία εξακολουθούν να νομίζουν ότι μπορούν να χειραγωγήσουν τις ΗΠΑ… όχι αλλάζοντας πολιτική αλλά απλώς δημιουργώντας εντυπώσεις.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Η απίστευτη αφέλεια του πολιτικού συστήματος για τον Ερντογάν: Ο “Μεσσίας” φέρνει τη λύση!

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: