Η Κύπρος ως Ιφιγένεια εν Αυλίδι: Θα προσφέρει η Δύση ως δέλεαρ πάλι το νησί την Τουρκία;




Του Γεώργιου Οικονόμου

Πολύς λόγος γίνεται τελευταίως για την επανεκκίνηση των συνομιλιών στο Κυπριακό. Όλοι ανέμεναν τις εκλογές στην Τουρκία και τώρα που επανεξελέγη ο Ταγίπ Ερντογάν άρχισαν να διαγκωνίζονται ποιος να εισηγηθεί πρώτος τη «συνέχιση» των συνομιλιών που κατά ευτυχή συγκυρία τερματίστηκαν στο Κραν Μοντάνα πέρυσι το καλοκαίρι.

Η Δύση φαίνεται ότι θα επιχειρήσει να «ρυμουλκήσει» εκ νέου την Τουρκία στα νερά της και ως δέλεαρ θα χρησιμοποιήσει, μεταξύ άλλων, το Κυπριακό. Είναι μέρος ενός καταδικασμένου Σχεδίου της Αμερικανικής Υψηλής Στρατηγικής που δεν έχει αλλάξει από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και περιλαμβάνει την ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια γι’ αυτό και η «βεβιασμένη» επίλυση των διαφορών στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία και το Ιράκ, καθώς και η προσπάθεια εξομάλυνσης των σχέσεων μεταξύ των Βαλκανικών χωρών.

  • Δυστυχώς το Σχέδιο είναι καταδικασμένο σε αποτυχία, γιατί ο Τούρκος δεν γίνεται ποτέ φίλος όπως έχει αποδειχθεί πλειστάκις στο παρελθόν. Παρ’ όλο που πληθαίνουν οι φωνές που αμφισβητούν τη σκοπιμότητα της προσέγγισης της Τουρκίας σε βάρος άλλων πιο «σωστών» συμμάχων η άποψη αυτή προς το παρόν υπερτερεί, όχι όμως για πολύ όπως μαρτυρεί και η σταδιακή απαξίωση του ΝΑΤΟ από τον Πρόεδρο Tραμπ. Αλλαγή στην Υψηλή Στρατηγική είναι δυνατή, αλλά χρειάζεται ταρακουνήματα επαρκώς μεγάλα για να αποσείσουν τις σταθερές του status quo καθώς και έναν Πρόεδρο διατεθειμένο να τα εφαρμόσει και να απορροφήσει το πολιτικό κόστος της αλλαγής της παραδοσιακής πολιτικής.

Ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος αφού «έλυσε» το Σκοπιανό προχωρεί ακάθεκτος προς λύση των διαφορών της Ελλάδας με την Αλβανία, είναι δε έτοιμος να απεμπολήσει τη διεθνώς κατοχυρωμένη ονομασία «Βόρεια Ήπειρος», να εγκαταλείψει τα δίκαια των Βορειοηπειρωτών, να αναγνωρίσει ατομικές διεκδικήσεις των Τσάμηδων στην Ήπειρο και να συμβιβασθεί στο θέμα του διαχωρισμού της υφαλοκρηπίδος μεταξύ των δύο χωρών εις τρόπον ώστε να δημιουργήσει προηγούμενο υπέρ της Τουρκίας στην περιοχή του Καστελλόριζου. Στη συνέχεια, ο κύριος Υπουργός εδήλωσε ότι θα λύσει το Κυπριακό και μετά τα άλλα θέματα που εκκρεμούν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Ο δε Πρόεδρος Αναστασιάδης, από την επανεκλογή του διαλαλεί την ετοιμότητά του να συνεχίσει τις συνομιλίες από το σημείο που διεκόπησαν το καλοκαίρι. Από τον Τύπο μαθαίνουμε ότι ο Γ.Γ. του ΟΗΕ προτίθεται να διορίσει εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών τις επόμενες εβδομάδες για να προχωρήσει σε διαβουλεύσεις με σκοπό την επανέναρξη των συνομιλιών.

  • Άκρως ανησυχητικά είναι δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι μόνο εάν υπάρχει προοπτική υπογραφής «στρατηγικής συμφωνίας» –είναι ο νεολογισμός που χρησιμοποιείται τελευταία για τη μεθόδευση των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και εννοεί τη δέσμευση των δύο κοινοτήτων στην υπογραφή συμφωνίας, η οποία θα αποτελέσει το τέλος του δρόμου για το Κυπριακό. Δηλ. θα υπογραφεί το πλαίσιο και θα δεσμευθούν τα δύο μέρη σε έναν οδικό χάρτη για την επεξεργασία των «λεπτομερειών» του τελικού σχεδίου ήτοι του νέου Συντάγματος, των νέων νόμων και της απεικόνισης των λεπτομερειών της νέας καταστάσεως. Η στρατηγική συμφωνία αφ’ εαυτής δημιουργεί τετελεσμένα και προωθεί τον ενταφιασμό του Κυπριακού.

Υπογραφή «στρατηγικής συμφωνίας» σημαίνει ότι κλείνει το Κυπριακό με ό,τι έχει συμφωνηθεί μέχρι σήμερα, οι τυχόν δε εκκρεμότητες που παραμένουν πρέπει απαραιτήτως να λυθούν μέχρι ορισμένης καταληκτικής ημερομηνίας. Κάτι παρεμφερές όπως η συμφωνία της Ελλάδας με τα Σκόπια –υπογραφή και μετά υλοποίηση και νομιμοποίηση μέσω δημοψηφίσματος.

Σε περίπτωση δε δημοψηφίσματος για έγκριση της τελικής συμφωνίας, εάν ο λαός την απορρίψει τότε θα προωθηθεί η αναγνώριση του τουρκοκυπριακού κρατιδίου -θα ακολουθηθεί η γραμμή ότι διεξήχθησαν πολυετείς συνομιλίες μεταξύ των δύο κοινοτήτων, ότι απερρίφθη η (συν)ομοσπονδία, επομένως οι δύο κοινότητες πρέπει να ακολουθήσουν ξεχωριστούς δρόμους, με την τουρκική κοινότητα και την Τουρκία πλήρως απενοχοποιημένες από την εισβολή, κατοχή και εποικισμό του 40% του κυπριακού εδάφους.

Δυστυχώς, με το να διαλαλεί ο Πρόεδρος (Αναστασιάδης) και οι περί αυτόν ότι επιθυμούμε συμφωνία με τα «αδέλφια» μας τους Τουρκοκυπρίους, θα χάσουμε -σε πρώτο στάδιο- τη μισή Κύπρο, την υφαλοκρηπίδα μας ή το μεγαλύτερό της κομμάτι εφ’ όσον η Τουρκία δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα στα νησιά ούτε και στην Κύπρο γενικώς, καθώς και την προσδοκία συνενώσεως της υφαλοκρηπίδας μας με την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας εφ’ όσον η Τουρκία δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα στο Καστελλόριζο καθώς επίσης και την υλοποίηση του ήδη εγκριθέντος από την Ε.Ε. σχεδίου μεταφοράς του φυσικού αερίου και των υδρογονανθράκων με τον αγωγό EastMed από την ανατολική Μεσόγειο υποθαλασσίως στην Ευρώπη, παρακάμπτοντας την Τουρκία.

Σε δεύτερο στάδιο θα αναγκασθούν οι Ελληνοκύπριοι είτε να γίνουν ραγιάδες είτε να εγκαταλείψουν την Κύπρο. Και έπεται η Ελλάδα.

*Δικηγόρος – Το κείμενο δημοσιεύθηκε στις ΑΠΟΨΕΙΣ

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.

Η Κύπρος σε ένα εργαστήριο δοκιμάζεται ως πειραματόζωο, στο Κυπριακό και την οικονομία

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: