Η ατιμωρησία δεν οδηγεί στη συμφιλίωση: Η «άγνωστη αιτία θανάτου» της υποκρισίας…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Τα λείψανα αγνοουμένων και πεσόντων που παραδίδονται στους συγγενείς για ταφή συνοδεύονται από ένα πιστοποιητικό, στο οποίο δεν αναφέρονται στα αίτια του θανάτου. Τούτο αποτελεί μέρος μιας συμφωνίας, ως αποτέλεσμα της οποίας καθορίστηκαν οι όροι εντολής της Διερευνητικής Επιτροπής για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ), το 1981.
Στην παράγραφο 11, αναφέρεται πως η επιτροπή δεν θα προσπαθήσει να αποδώσει ευθύνη για τους θανάτους οποιωνδήποτε αγνοουμένων ή να διαπιστώσει την αιτία αυτών των θανάτων! Τούτο συμπεριλήφθηκε μετά από απαίτηση της τουρκικής πλευράς, την οποία αποδέχθηκε η Λευκωσία. Ένα κενό στην αλήθεια, ένα μαύρο πέπλο να σκεπάζει την πραγματικότητα και τα εγκλήματα. Όπως συνηθίζουν έκπαλαι οι διαχειριστές στην ελληνική πλευρά -τότε και πάντα- όλες οι κινήσεις γίνονται «για να ενθαρρυνθεί η Τουρκία» και «να βοηθήσει»… Αυτό το «βοηθήσει», «συμβάλει», το αναμένουμε 44 χρόνια τώρα και το μόνο που διαπιστώνεται σε όλα τα πεδία του Κυπριακού είναι ότι προικίζεται συνεχώς η Τουρκία.
Μια έκθεση γεγονότων έχει κενά όταν οι συντάκτες δεν κατορθώσουν να συμπληρώσουν το παζλ για λόγους που ενδεχομένως να συνδέονται από την έλλειψη στοιχείων και πληροφοριών. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει, με βάση τους όρους εντολής, σκόπιμη απάλειψη στοιχείων. Όλοι γνωρίζουν την πραγματικότητα αλλά είναι υποχρεωμένοι να μην τη βλέπουν όταν να την αντικρίζουν.
Δεν υπάρχει στρατηγική για αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων και των προβλημάτων
Άγνωστη αιτία θανάτου μπορεί να ήταν και ανακοπή καρδίας, ένα τροχαίο ατύχημα, μια… άτυχη στιγμή, μιας άτυχης ημέρας! Στην περίπτωση της Κύπρου, μια εν ψυχρώ εκτέλεση, στρατιωτών και αμάχων, συγκαλύπτεται με διεθνή βούλα, όταν τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη, σε άλλες περιπτώσεις, ευνοούν τις καταγγελίες και την εκδίκαση εγκλημάτων πολέμου. Για να αποτρέπονται μελλοντικά εγκλήματα. Η καταγραφή της αιτίας θανάτου, ο τρόπος που αυτός επήλθε, δεν διαιωνίζει τις αντιπαραθέσεις και το μίσος. Αποκαθιστά την αλήθεια και αποτελεί υποχρέωση έναντι των νεκρών.
Δεν είναι, όμως, οι όροι της ΔΕΑ το μόνο εμπόδιο. Αυτοί, οι όροι της Διερευνητικής Επιτροπής, αποτελούν μέρος μιας προσέγγισης που έχει καταστεί κυρίαρχη μεταξύ των Ελληνοκυπρίων. Υπάρχει μια εδραιωμένη νοοτροπία, μια παγιωμένη αντίληψη πως δεν πρέπει να διαταράσσονται κλίμα και ισορροπίες. Πάντα να καθησυχάζεται, να κρατείται ήρεμο το θηρίο, που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Αυτή η συνταγή φέρνει, όπως αποδεικνύεται διαχρονικά, τα αντίθετα αποτελέσματα. Το θηρίο αποθρασύνεται και τα θέλει όλα. Και το ξέπλυμα των εγκλημάτων του, όπως και «γην και ύδωρ».
Η καταδίκη αυτών των εγκλημάτων αποτελεί την καλύτερη οδό για τη συμφιλίωση. Η ατιμωρησία διαιωνίζει τις αντιπαραθέσεις και προσφέρει ευκαιρίες για επανάληψή τους. Οι Εβραίοι μέχρι σήμερα καταδιώκουν Γερμανούς βασανιστές, δολοφόνους, εγκληματίες πολέμου, αν και βρίσκονται σε ηλικίες πέραν των 90 χρόνων, και τους σύρουν στα δικαστήρια. Το θέμα δεν είναι προφανώς να… ταλαιπωρηθεί ένα γεροντάκι, αλλά να καταδικαστούν τα εγκλήματα πολέμου.
Τα εγκλήματα δεν μπορούν να μένουν ατιμώρητα, όποιος και να τα διαπράττει. Τούτο αφορά και το «εκάμαμε τζιαι εμείς», που ενίοτε λέγεται ισοπεδωτικά για να μην έχουμε απαιτήσεις από την Τουρκία. Η διαφορά είναι πως η Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία δεν βαρύνεται με εγκλήματα πολέμου, έχει θεσμούς και λειτουργούν.
Όπως μας υπενθύμισε ο συνάδελφος Λάζαρος Μαύρος, επτά μήνες μετά την εισβολή «η Κ.Δ., με χιλιάδες νεκρούς και αγνοουμένους και 200 χιλιάδες πρόσφυγες, είχε τη δύναμη κράτους δικαίου να καταδικάσει σε θάνατο έναν Ελληνοκύπριο φονιά αθώων γυναικοπαίδων Τουρκοκυπρίων…». Ο χρόνος που έγινε και το βάρος της δικαστικής απόφασης δείχνουν πως η Δικαιοσύνη λειτουργεί και δεν συγκαλύπτει εγκλήματα. Όσοι βαρύνονται με τέτοια εγκλήματα να οδηγηθούν στα δικαστήρια γιατί εμείς, οι υπόλοιποι, δεν μπορούμε να ταυτιζόμαστε με το «εκάμαμεν τζιαι εμείς».
Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
Κάνοντας δουλειές με τον διάβολο: Η ανάρμοστη εμπορική σχέση του Ερντογάν με το Ισραήλ