Του Κώστα Βενιζέλου
Στην κρίση αυτή που βιώνουμε στην κυπριακή ΑΟΖ εξαιτίας της τουρκικής επιθετικότητας, τα αντηχεία της Άγκυρας στα κατεχόμενα αποκαλύπτουν τις πραγματικές προθέσεις της τουρκικής πλευράς: Να βάλει η Τουρκία χέρι στο φυσικό αέριο χωρίς να λυθεί το Κυπριακό.
Αυτό που ενδιαφέρει το καθεστώς Ερντογάν είναι να αποτελεί μέρος του ενεργειακού σκηνικού, να το ελέγξει και να αποτελέσει ο βασικότερος στρατηγικός παίκτης στην ανατολική Μεσόγειο. Και για να το πετύχει, αυτό θα επιστρατεύσει όλα τα μέσα, όπως τώρα που παρεμποδίζει τις έρευνες.
Είναι προφανές πως το σενάριο είναι ένα και δεν υπάρχει εναλλακτικό για την Άγκυρα. Θέλει το αέριο και το θέλει τώρα, πριν ακόμη αρχίσει η εξόρυξή του. Διαψεύδοντας εν πολλοίς όσους θεωρούσαν πως η Τουρκία θα αναλωνόταν στη διάρκεια των ερευνών σε απειλές και πως θα αναλάμβανε δράση την ώρα της παραγωγής. Είναι προφανές πως δεν πρόκειται η Τουρκία να ρισκάρει περιμένοντας την κρίσιμη στιγμή.
Τα αντηχεία, λοιπόν, της Τουρκίας, οι εγκάθετοι της στα κατεχόμενα παρουσιάσθηκαν αρκούντως αποκαλυπτικοί για τις προθέσεις των αφεντικών στην Άγκυρα.
Αυτές, λοιπόν, είναι οι τουρκικές προθέσεις. Είτε οι έρευνες θα ανασταλούν είτε θα «ρουφήξει» το αέριο η Τουρκία. Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Ακόμη κι εάν σιωπά η λεγόμενη διεθνής κοινότητα, πρέπει να υπάρξει αντίδραση. Η παράδοση, όπως υποδεικνύουν οι οπαδοί της όποιας λύσης, δεν είναι λύση, είναι υποταγή στους τουρκικούς σχεδιασμούς, που δεν επηρεάζουν μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία, τον ελληνισμό, αλλά την Ε.Ε. και τις χώρες της περιοχής.