Mικρό καλάθι μέχρι να έχουμε πλήρη εικόνα: Η άκρη του νήματος στην υπόθεση Λοϊζίδου
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Γιώργου Αγαπίου
Είναι πολλά τα ερωτήματα που προκύπτουν στην υπόθεση με τα κλεμμένα emails της Εισαγγελίας. Ερωτήματα που δεν αφορούν κουτσομπολιά, ούτε υπερβολές του τύπου «τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε πέντε-έξι».
Είναι ερωτήματα που αφορούν τις ευθύνες της Εισαγγελίας στο χειρισμό κρατικών υποθέσεων, την ασφάλεια της κρατικής αλληλογραφίας, το απόρρητο των συνομιλιών και τα «εμπλεκόμενα» συμφέροντα.
Στο γυμνό μάτι η υπόθεση μοιάζει να είναι σκάνδαλο πρώτου βαθμού αλλά πολλές φορές το γυμνό μάτι ξεγελά, γι’ αυτό θα ήταν καλό να έχουμε πλήρη εικόνα προτού καταλήξουμε σε… καφενειακά συμπεράσματα. Αναμένουμε ότι η έρευνα Χατζηκωστή δεν θα είναι από εκείνες τις έρευνες που γίνονται απλά για κουκουλωθεί μια υπόθεση, αλλά θα καταδείξει τον βαθμό και το βάθος των ευθυνών. Θα είναι δε πολύ χρήσιμο αν η έρευνα είναι σύντομη και οι αποφάσεις άμεσες. (Θεωρούμε αυτονόητο ότι ανεξάρτητα από την πορεία της έρευνας, έχουν ήδη ληφθεί μέτρα για την ασφάλεια των κρατικών συνομιλιών και εγγράφων. Ή μήπως όχι;).
Αυτό που δεν αναμένουμε είναι ότι μέσα από την έρευνα θα βρεθεί η άκρη του νήματος και θα αποκαλυφθεί ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται από την υποκλοπή και την επιλεκτική δημοσιοποίηση μηνυμάτων; Ποια σύγκρουση συμφερόντων οδήγησε σε μια καλά στημένη υποκλοπή, δημιουργία υποτομέα σε ρωσική ιστοσελίδα δύο μέρες πριν τη μαζική διαρροή των εμπιστευτικών συνομιλιών και επιλεκτική δημοσιοποίηση των κλεμμένων μηνυμάτων από αυτούς που τα κατέχουν;
Τα πιο πάνω ερωτήματα δεν αφορούν (ούτε καν εγγίζουν) τις εφημερίδες οι οποίες είναι δουλειά τους να ενημερώνουν και να σχολιάζουν –όχι να αυτολογοκρίνονται. Το δημόσιο συμφέρον επιβάλλει τη δημοσιοποίηση τέτοιων πληροφοριών και όχι την απόκρυψή τους και σε αυτό οφείλουμε να είμαστε ξεκάθαροι.
Την ίδια ώρα όμως, είναι προφανές -ακόμα και στο γυμνό μάτι- ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια περίπτωση τύπου Σνοούντεν, ούτε διερευνητική δημοσιογραφία τύπου ParadisePapers, όπως αρχικά είχε υποστηριχθεί. Η διαρροή υποκλαπέντων εγγράφων στο διαδίκτυο δεν συνιστά από μόνη της ηρωική πράξη, ούτε διασταυρωμένη και έγκυρη πληροφόρηση. Ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζεις ποιος είναι ο «εγκέφαλος» ή ο «διαχειριστής» αυτής της διαρροής και ποια συμφέροντα μπορεί να εξυπηρετεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η άκρη του νήματος παραμένει αόρατη, όπως αόρατα παραμένουν και τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται…
Γι’ αυτό, συστήνω μικρό καλάθι μέχρι να έχουμε πλήρη εικόνα.
Υστερόγραφο: Είναι άδικο και υπερβολικό να βάζουμε στο κάδρο τον Γενικό Εισαγγελέα για την υπόθεση των emails. Ο Κώστας Κληρίδης μπορεί να κριθεί για πολλά. Θετικά και αρνητικά. Με τους θεσμούς όμως δεν παίζουμε. Τους προστατεύουμε, ιδιαίτερα όταν έχουν αποδείξει στην πράξη πως αξίζουν της εμπιστοσύνης της κοινής γνώμης.
- Δημοσιογράφος