Ειρήνην Χριστιανικήν (1917-2017-…): Ό,τι ο κόσμος επεπόθησεν είναι μία ειρήνη αληθής και πραγματική
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πέτρου Παπαπολυβίου
Ο σημερινός τίτλος και το άρθρο μας είναι αντιγραφή του πρωτοσέλιδου κύριου άρθρου του χριστουγεννιάτικου φύλλου μιας από τις μεγαλύτερες κυπριακές εφημερίδες, της λευκωσιάτικης «Φωνής της Κύπρου», πριν από ακριβώς εκατό χρόνια, στις 23 Δεκεμβρίου-5 Ιανουαρίου 1917.
Ήταν τα τέταρτα Χριστούγεννα του Μεγάλου πολέμου και το γεγονός των ημερών ήταν η κατάληψη των Ιεροσολύμων από τη Μεγάλη Βρετανία (9 Δεκεμβρίου 1917).
Σήμερα, έναν αιώνα κατόπιν, «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», στον κόσμο μας και ειδικότερα στη Μέση Ανατολή… Όπως και οι ανθρώπινες προσδοκίες.
Όσο για την ομηρική «ευχωλή» της επόμενης παραγράφου, είναι μικρό δείγμα της παιδείας του ανώνυμου συντάκτη του άρθρου του 1917, δηλαδή του διευθυντή της «Φωνής», Κύριλλου Κ. Παυλίδη, και της γενιάς των πρωτοπόρων του κυπριακού Τύπου. Ας δούμε, όμως, εκτενή αποσπάσματα του άρθρου.
«Και πάλιν η γλυκεία και ουρανία μελωδία των Χριστουγέννων και ο θεσπέσιος αγγελικός ύμνος «Δόξα εν Υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία», θα συναναμίγνυται με την «οιμωγήν και ευχωλήν ολλύντων τε και ολλυμένων».
Και πάλιν η ανθρωπότης, ενώ εν τοις ναοίς δοξολογεί τον εν Βηθλεέμ γεννηθέντα Χριστόν τον Κύριον, αφ’ ετέρου με ακάθεκτον αγριότητα εξακολουθεί το απάνθρωπον και θηριώδες έργον του αλληλοσπαραγμού και της εξοντώσεως.
Και πάλιν η ανατολή της ημέρας των Χριστουγέννων ευρίσκει μυριάδας νεκρών εν τοις πεδίοις των μαχών και εν τω βυθώ της θαλάσσης, και πάλιν οι χαρμόσυνοι των κωδώνων ήχοι καταπνίγονται υπό των γοών και των οδυρμών των εν ταις πόλεσι θανασίμως πληττομένων αμάχων πληθυσμών και των γυμνητευουσών και λιμωττουσών γυναικών και παιδίων.
Οποία και οπόσον φοβερά η αντίθεσις! Λατρεία και θυμιάματα αφ’ ενός προς τον Χριστόν τον Σωτήρα, τον ειρηνεύσαντα και σώσαντα τον κόσμον, και αφ’ ετέρου πόλεμος άγριος κατά του θείου του έργου, πόλεμος κατά της αληθείας, πόλεμος κατά της ισότητος και δικαιοσύνης.
Αγιότης εν λόγοις, θηριωδία εν τοις έργοις.
Κατά ξηρούς μόνον τύπους εορτάζει η ανθρωπότης αφού με σκληράν και αμάλακτον την καρδίαν προσέρχεται εις τους ιερούς ναούς εις αίνον και δοξολογίαν του υπέρ σωτηρίας της ανθρωπότητος ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού.
(…) Ό,τι κρατεί τον κόσμον εν αγωνία, είναι αν η ειρήνη αύτη περί ης γίνεται λόγος θα είναι πραγματική και διαρκής, ή αν θα είναι φαινομενική μόνον και εφήμερος.
Αν η ειρήνη αύτη πρόκειται να επαναφέρη το πρώην καθεστώς, καθ’ ο, κατά την μνημειώδη φράσιν του ελευθερωτού των Αγίων Τόπων στρατηγού Άλεμπυ, εκράτει «ο νόμος της ισχύος και ουχί η ισχύς του νόμου», αν πρόκειται η ισότης και η δικαιοσύνη να είναι πάλιν εν τω κόσμω λέξεις κεναί και άνευ ουδεμιάς σημασίας, αν και πάλιν οι έχοντες υπό την εξουσίαν των το κράτος της υλικής ισχύος θα εξουσιάζωσι και θα κρατώσι των μικρών εθνών, αν και πάλιν δουλικός ζυγός θα τίθηται επί του τραχήλου ευγενών και πεπολιτισμένων λαών, εις μάτην τότε εχύθη τοσούτον αίμα, εις μάτην εκακοπάθησεν η ανθρωπότης.
(…) Οιαιδήποτε και οσαιδήποτε είναι αι εις ένα πόλεμον διαπραττόμεναι αγριότητες, είναι πάντοτε πολύ ελαφρότεραι, πολύ ημερότεραι εκείνων αίτινες υπό το γλυκύ όνομα της ειρήνης διαπράττονται κατά διαφόρων ευγενών και πεπολιτισμένων λαών της γης διά της καταπνίξεως της εθνικής των συνειδήσεως, διά της καταπατήσεως της ανεξαρτησίας της βουλήσεώς των. Το ξίφος τοιαύτης ειρήνης είναι αιχμηρότερον του πολεμικού ξίφους. (…)
Ό,τι ο κόσμος επεπόθησεν είναι μία ειρήνη αληθής και πραγματική, ειρήνη χριστιανική. Ειρήνη της οποίας βάσις θα είναι η ισότης και η δικαιοσύνη, η ελευθερία και η ανεξαρτησία των λαών. Με ειρήνην τοιαύτην, ως εν λουτρώ παλιγγενεσίας θα αποκαθαρθή η ανθρωπότης, με ειρήνην τοιαύτην θα εξαγνισθή από των άλλως βδελυρών και ανεξιτήλων ρύπων του παρόντος πολέμου. Με ειρήνην τοιαύτην θα διαλυθώσι τα σκότη, θα εκλείψη ο πόλεμος και ημέρα ανέσπερος θα επανατείλη εις τον κόσμον. Ιδού ό,τι θα φέρη την ευδαιμονίαν και μακαριότητα εις τον κόσμον.»
Φίλες και φίλοι, Καλά Χριστούγεννα!
- Aναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου
www.papapolyviou.com – Πηγή: Φιλελεύθερος