Η Κύπρος θα πρέπει να αντιμετωπίσει και πάλιν από την 1η Μαρτίου τον κύριο αντίπαλο της, την Τουρκία…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Νίκου Κατσουρίδη
Μας χωρίζουν 77 μέρες από την πρώτη Κυριακή των Προεδρικών εκλογών. Λίγος χρόνος αν σκεφτεί κάποιος ότι μεσολαβούν και οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και γενικά ένα εορταστικό δεκαπενθήμερο στη διάρκεια του οποίου πάντα ατονεί η προεκλογική εκστρατεία.
Τούτο δοθέντος είναι λυπηρό να παρατηρείται σχεδόν παντελής απουσία συζητήσεων και διαλόγου γύρω από θέσεις. Γύρω από τις προτάσεις των υποψηφίων σε διάφορα θέματα. Τουλάχιστον τα πλέον σοβαρά. Τα επίμαχα. Οι συζητήσεις και η θεματολογία περιστρέφονται στα ζητήματα της επικαιρότητας όπου απ΄ αφορμή το θέμα που προβάλλεται συζητούνται κάθε φορά τα πάντα σε ένα, κατά κανόνα, αλαλούμ σκληρών αντιπαραθέσεων. Αντιπαραθέσεων επι παντός επιστητού, χωρίς δομημένο διάλογο, χωρίς επικέντρωση στο θέμα, χωρίς το ουσιαστικότερο να προσφέρεται η δυνατότητα στον τηλεθεατή/ακροατή να συγκρίνει θέσεις και προτάσεις και να εξάξει τα δικά του συμπεράσματα.
Για παράδειγμα, η συζήτηση απ΄ αφορμή το φιάσκο των εξετάσεων στην παιδεία, πήρε τροπή αστυνομικού θρίλερ, αντί να οδηγήσει σε μια σοβαρή συζήτηση για τα θέματα της Παιδείας. Αντί να ακουστούν οι προτάσεις των υποψηφίων για την επίλυση των προβλημάτων στο χώρο της παιδείας, τα επιτελεία και τα κόμματα, προσπαθούν να επιτελέσουν το έργο των ανακριτικών αρχών. Ορθώς καταγγέλλουν όσοι το κάνουν με βάση στοιχεία. Το κύριο όμως θα ήταν απ΄αφορμή το συμβάν να σταθούν στην ουσία των ζητημάτων της παιδείας.
Ανάλογη εξέλιξη είχαμε και στα θέματα Υγείας. Το ζητούμενο στα θέματα υγείας είναι να δούμε, να ακούσουμε, να συγκρίνουμε και να κρίνουμε στο επίπεδο των υποψηφίων ή των εκπροσώπων τους, τις προτάσεις τους για αντιμετώπιση των προβλημάτων στα θέματα Υγείας. Κυρίως πως σχεδιάζουν να προωθήσουν την εφαρμογή του ΓΕΣΥ. Και όχι να γινόμαστε μάρτυρες ανοικείων χαρακτηρισμών και επιθέσεων επιπέδου γηπεδικής αντιπαράθεσης.
Οι θέσεις των διαφόρων κομμάτων και υποψηφίων για το ΓΕΣΥ είναι γνωστές από καιρό. Γνωστή και η θέση της κυβέρνησης. Ήταν υπέρ του πολυασφαλιστικού. Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε ξεκάθαρα αυτή τη θέση, όπως και γιατί μεταπήδησε υπέρ του μονοασφαλιστικού. Αρα το αναμενόμενο από τους υποψηφίους, είναι να αρθρώσουν πειστικό λόγον για το πώς θα υλοποιήσουν την εφαρμογή του ΓΕΣΥ.
Πέραν όμως από τη θεματολογία, είναι και τα θέματα λόγου, ύφους και γενικά τον τρόπο συζήτησης και αντιπαράθεσης. Δυστυχώς πρυτανεύουν οι ατάκες, η ειρωνεία, η έλλειψη τεκμηρίωσης, το ανακάτεμα χίλιων δύο θεμάτων ώστε ουδείς να κατανοεί τι συζητείται και σε ελάχιστες περιπτώσεις παρακολουθούμε συζήτηση με επιχειρήματα, τεκμηρίωση, ένα καλό επιπέδου λόγου αλληλοσεβασμό και νηφαλιότητα. Γιατί άλλο ένταση, ακόμα και πάθος και άλλο ύβρεις, έλλειψη σεβασμού στο συνομιλητή και άλλα παρόμοια.
Προφανώς θα βαδίσουμε ως το τέλος της προεκλογικής εκστρατείας πάνω στα ίδια μονοπάτια. Υποσχέσεις, εξαγγελίες, συγκεντρώσεις εντυπωσιασμού, οργανωμένα κατ΄ εντολή μηνύματα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, επιθέσεις προσωπικού επιπέδου και άλλα πολλά θα μας κρατήσουν συντροφιά ως τις παρυφές της 28ης Ιανουαρίου και βάλε. Δυστυχώς στο ίδιο πνεύμα βαδίζει και η πλειοψηφία των ΜΜΕ, εντύπων, ηλεκτρονικών και όλων των άλλων. Το αποτέλεσμα αυτής της λυπηρής εικόνας θα είναι ότι θα τελειώσουν οι εκλογές και πάρα πολλοί συμπολίτες μας θα διερωτούνται τι ψήφισαν. Και η επόμενη μέρα θα μας βρει εκεί που είμασταν πριν τις εκλογές. Με διαφορά όμως ότι θα έχει πληγωθεί ακόμα περισσότερο η συλλογική μας συνείδηση, θα υπάρξει ακόμα μεγαλύτερη απομάκρυνση του ψηφοφόρου από το πολιτικό σύστημα κ.ο.κ. Την ίδια ώρα θα είναι ακόμα πιο δύσκολη η συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων, λόγω του ότι τώρα ανατινάσσονται και οι τελευταίες γέφυρες όλων με όλους. Και η Κύπρος θα πρέπει να αντιμετωπίσει και πάλιν από την 1η Μαρτίου τον κύριο αντίπαλο της, την Τουρκία πιο σκληρή από ποτέ και άλλες πολλές εσωτερικές προσκλήσεις. Έστω και τώρα ας αλλάξει το ύφος και το περιεχόμενο της προεκλογικής.
