Είμαι περήφανος Έλληνας: Μπορούμε να σταθούμε αγέρωχοι στην έπαλξη της Κ.Δ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Ερντογάν επιτέθηκε στον Μητσοτάκη για τη Χαμάς! Φανταστείτε αν η διαφωνία ήταν για το Αιγαίο ή την Κύπρο… Η ανάλυση-ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στο κανάλι Omega (videos)
Η Αθήνα αμύνεται για την προβοκάτσια του Ερντογάν: Ακούστηκε καθαρά η ελληνική θέση στην Άγκυρα, η αλήθεια για τη μουσουλμανική μειονότητα Ελλήνων στη Θράκη (videos)
Του Πέτρου Θ. Παντελίδη
28η Οκτωβρίου 1940. Νιώθω περήφανος που είμαι ‘Ελληνας. Απλώς ‘Ελληνας. Δεν είμαι ούτε εθνικιστής, ούτε «εθνικόφρων», ούτε «ελληνόφρων». Πιστεύω στη Δημοκρατία. Μισώ κάθε μορφή φασισμού και δικτατορίας.
Θεωρώ τον Μεταξά και τη χούντα δικτάτορες, που καταπάτησαν τη δημοκρατία και στέρησαν από τον Ελληνικό λαό την ελευθερία σκέψεως και δράσεως και τα ανθρώπινα δικαιώματά του και κατέστρεψαν τον Ελληνισμό. Θεωρώ την ΕΟΚΑ Β’ έναν από τους νεκροθάφτες της ενώσεως. Θεωρώ τη Χρυσή Αυγή και το ΕΛΑΜ ως τα απομεινάρια του φασισμού και της ελληνικής χούντας.
Νιώθω περήφανος που είμαι ‘Ελληνας. Την περηφάνια αυτή μου τη δημιούργησε η Ιστορία του Ελληνισμού, τα πολιτιστικά δημιουργήματά του και η προσφορά του στον κόσμο. Νιώθω περήφανος, που μιλώ τη γλώσσα που μου κληροδότησαν οι πρόγονοί μου. Αλλά την περηφάνια αυτή δεν τη στηρίζω μόνο στους αρχαίους μας προγόνους και στα διαχρονικά δημιουργήματα τους στην τέχνη και τον πολιτισμό. Δεν τη στηρίζω μόνο στο γεγονός ότι η Δημοκρατία γεννήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα και η Ελευθερία υπήρξε πάντα ελληνικό ιδανικό.
Νιώθω περήφανος που είμαι Έλληναςκαι για τα σύγχρονα μεγαλεία του Ελληνισμού. Νιώθω περήφανος κάθε φορά που παρακολουθώ την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Νιώθω ρίγη συγκίνησης, όταν πρώτη στην παρέλαση εισέρχεται στο στάδιο η Ελληνική ομάδα με τη γαλανόλευκη ελληνική σημαία. Νιώθω περήφανος, γιατί εκείνη τη στιγμή εκατομμύρια άνθρωποι ξέρουν γιατί η Ελλάδα έχει αυτή τη τιμή. Νιώθω περήφανος, γιατί την ίδια στιγμή κάποια άλλα εκατομμύρια ανθρώπων θα διερωτηθούν: «Γιατί πρώτη η Ελλάδα και η ελληνική σημαία». Και θα πάρουν αμέσως την περήφανη απάντηση. Γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν στην Ελλάδα, πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια. Η Ελλάδα είναι η πατρίδα των Ολυμπιακών Αγώνων». Και με περηφάνια ακούω τον ολυμπιακό ύμνο, την ώρα που εκατομμύρια άνθρωποι ακούνε τους αθάνατους στίχους του Κωστή Παλαμά: «Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού, κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα, στη δόξα της δικής σου γης και τ’ ουρανού».
Νιώθω περήφανος που είμαι ‘Ελληνας, γιατί στην εφηβεία μου έζησα τον αγώνα της ελευθερίας που η ΕΟΚΑ διεξήγαγε ενάντια στη Βρετανία. Νιώθω περηφάνια, γιατί εκείνα τα χρόνια μεγαλουργούσε η ιδέα της Ελλάδας, η πίστη στην ελευθερία και η απόφαση μερικών νέων παιδιών, που για την ελευθερία θυσίαζαν τη ζωή τους και ανέβαιναν στο ικρίωμα της αγχόνης τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο, που είναι το αξεπέραστο τραγούδι και ύμνος της ελευθερίας. Μας έκαμαν περήφανους που είμαστεΈλληνες. Έδωσαν συνέχεια στην πνοή της αθανασίας του Ελληνισμού κι εμείς τους ανταποδίδουμε τη ζωή της αιωνιότητας.
Νιώθω περήφανος που είμαι Έλληνας, αυτές τις μέρες που γιορτάζουμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Που θυμούμαστε το Ελληνικό έπος στην Αλβανία. Το 1940 ο Ελληνισμός απέδειξε, ότι διατηρεί στη συνείδησή του το μεγαλείο του διαχρονικού Ελληνισμού. Η πίστη του στην Ελευθερία είναι σαν τη φλόγα μέσα στη στάχτη, που το 1940 έγινε φωτιά και λάβα, ανέβηκε στα βουνά της Πίνδου και της Αλβανίας και έγραψε το σύγχρονο έπος του Ελληνισμού, που ήταν το θαύμα της εποχής. Οι λαοί της Ευρώπης υπέκυπταν στον κατακτητή σε λίγες μέρες και ο Έλληνας φαντάρος για έξι μήνες κράτησε με την ψυχή του την τιμή της Ευρώπης. Και νιώθω συγκίνηση και περηφάνια που είμαι Έλληνας, όταν κάθε χρόνο ακούω ή θυμούμαι τη φράση του Βρετανού πρωθυπουργού για τους Έλληνες φαντάρους: «Μέχρι σήμερα λέγαμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες. Από τώρα πρέπει να λέμε, ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Νιώθω περήφανος που είμαι Έλληνας. Περιφρονώ εκείνους που γυροφέρνουν με το τούρκικο φέσι ανά χείρας, έτοιμοι να το φορέσουν, λέγοντας ότι είμαστε αδύνατοι και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Πρέπει, λένε, να δεχτούμε τη μοίρα μας, να δώσουμε γη και ύδωρ στον κατακτητή, για να «επανενώσουμε» την Κύπρο. Το ξέρω πως η δική μας γενιά δεν διαθέτει Λεωνίδα για να πει «μολών λαβέ», ούτε Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να δώσει τη δική του απάντηση, ούτε τσολιάδες να φωνάζουν «αέρα» και να σκορπούν τον εισβολέα. Δεν μπορούμε να πάρουμε τα όπλα σαν τους αετούς του Σαράντα, ούτε οι γυναίκες μας να γίνουν σαν τις γυναίκες της Πίνδου. Ούτε Αυξεντίου και Μάτσηδες γεννά σήμερα η Κύπρος. Ούτε θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν ματαίως ήρωες και να πάρουν τα όπλα για απελευθέρωση, που θα καταλήξει σε καταστροφή.
Όμως δεν πρέπει να δώσουμε με την υπογραφή μας νομιμοποίηση στην κατοχή, παραδίδοντας στην Τουρκία τα ελληνικά εδάφη που κατέκτησε με βάρβαρη βία και αποδεχόμενοι λύση που θα καταστήσει την Κύπρο τουρκικό προτεκτοράτο, ούτε να αναγνωρίσουμε και να νομιμοποιήσουμε την παράνομη διχοτόμηση. Μπορούμε να σταθούμε αγέρωχοι στην έπαλξη της Κ.Δ. Δεν θα κρατούμε όπλα για να πολεμήσουμε. Θα πούμε όμως ένα ηχηρό ΟΧΙ. Ένα ΟΧΙ που χρειάζεται μόνο την πνοή της ελευθερίας που μας κληροδότησαν εκείνοι που είπαν το ΟΧΙ του Σαράντα και το υπόγραψαν με το αίμα τους και το ΟΧΙ των ηρώων του 1955, που έγιναν ολοκαύτωμα για την ελευθερία.
Το ΟΧΙ του Σαράντα μας υπαγορεύει να υπερασπιστούμε την Κ.Δ. «την Ιστορία και την αξιοπρέπεια μας». Οι Έλληνες του Σαράντα είπαν ΟΧΙ και το στήριξαν με εκατόμβες θυμάτων. Εμείς με το ΟΧΙ και αναίμακτα θα στηρίξουμε την Κ.Δ. και θα τιμήσουμε τους προγόνους μας. ΟΧΙ στην αποδοχή των τουρκικών όρων.
ΓΙΑ ΓΝΩΜΕΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΙΣ APOPSEIS.COM