Το δίλημμα είναι ασφυξιογόνος θαλπωρή της Τουρκίας ή Κυπριακή Δημοκρατία: Διά της κινδυνολογίας αυτοχειρία




Του Κώστα Βενιζέλου

Μετά από κάθε αδιέξοδο στο Κυπριακό, υπάρχει μια άκρατη κινδυνολογία από τις μοιρολογίστρες της όποιας λύσης: Θα τουρκοποιηθούν τα κατεχόμενα (λες και δεν τα έχουν καταστήσει επαρχία της Τουρκίας), θα κουβαλήσουν κι άλλους έποικους, θα μεταναστεύσουν οι Τουρκοκύπριοι, θα ισλαμοποιηθεί πλήρως η βόρεια Κύπρος, θα προσαρτήσουν το κατεχόμενο τμήμα κ.λπ.

Όλη αυτή η κινδυνολογία ουσιαστικά περιγράφει τα όσα διαδραματίζονται από το 1974 και εντεύθεν στα κατεχόμενα στο πλαίσιο ενός σχεδιασμού που άρχισε να εφαρμόζεται από την επόμενη ημέρα της εισβολής. Στο πλαίσιο αυτού του σχεδιασμού ασφαλώς και γίνονται κι άλλα βήματα.

Ο Ερντογάν είχε δηλώσει στο παρελθόν πως η Τουρκία δίνει 1 δις δολάρια τον χρόνο στο κατοχικό καθεστώς. Ήθελε να δικαιολογήσει «γιατί η “ΤΔΒΚ” είναι “τέκνο της μητέρας πατρίδας” και όχι “αδελφή χώρα”». Τι προτείνουν οι κινδυνολόγοι και οι αφελείς που πέφτουν στην παγίδα των τουρκικών σχεδιασμών; Να λυθεί το Κυπριακό το συντομότερο για να αποτραπεί η τουρκοποίηση των κατεχομένων. Και για να μην τουρκοποιηθούν τα κατεχόμενα θα πρέπει να αποδεχθούμε συμφωνία που θα προσφέρει πρόσβαση και δυνατότητες παρέμβασης και ελέγχου ολόκληρης της Κύπρου από την Τουρκία. Το δίλημμα που τίθεται είναι παραπλανητικό και σκοπίμως διαμορφωμένο για να επιβληθεί μια όποια λύση ανεξαρτήτως του κόστους και των επιπτώσεων.

Οι κίνδυνοι υπάρχουν και όσο περνά ο καιρός με άλυτο το Κυπριακό αυξάνονται. Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να επιλεγεί το χειρότερο σενάριο που μπορεί να υπάρξει. Να παραδοθεί ο έλεγχος του νησιού στην Τουρκία: Πολιτικός, οικονομικός και γεωστρατηγικός έλεγχος της Κύπρου, όπως διαχρονικά επιδιώκει η Άγκυρα. Αυτός ο έλεγχος σε κάποιο βαθμό προσφέρεται μέσα και από τις συζητήσεις που διεξάγονται στο πλαίσιο της διαδικασίας για διευθέτηση του Κυπριακού. Αλλά αυτό αφορά στους διαχειριστές και όχι στους πολίτες, που όταν χρειαστεί θα τοποθετηθούν αρνητικά σε ρυθμίσεις που θα καθιστούν τη χώρα τουρκικό προτεκτοράτο. Κι αυτό θα είναι μια δεύτερη απάντηση σε δημοψήφισμα ότι το πλαίσιο που συζητείται από τους εκάστοτε διαχειριστές του Κυπριακού δεν αποτελεί επιλογή των πολιτών. Οι μονόδρομοι που δημιουργούν μόνοι τους για να οδηγήσουν στην αδιέξοδη ΔΔΟ αποτελούν επιλογή μόνο για τους κοντόφθαλμους βολεμένους, επαγγελματίες του Κυπριακού, στους αιθεροβάμονες της όποιας λύσης. Είναι επιλογή και γα τις πολιτικό-οικονομικές ελίτ. Δεν είναι επιλογή για τους πολίτες. Ούτε τους Ε/κ ούτε τους Τ/κ.

Η αποτροπή της τουρκοποίησης μέρους της Κύπρου δεν θα γίνει με την πλήρη τουρκοποίησή της. Η λύση του Κυπριακού δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιώντας τις επιδιώξεις, προτεραιότητες, τους σχεδιασμούς, τα οράματα του τουρκικού εθνικισμού. Η αποτροπή μπορεί να γίνει με ανατροπή των τουρκικών σχεδιασμών. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τη συνεργασία και εν πολλοίς συμμαχία που μπορεί να γίνει με τους Τουρκοκύπριους. Οι Τουρκοκύπριοι που είναι κάτοχοι διαβατηρίων, ταυτοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας θα πρέπει να υπερασπιστούν το κράτος της χώρας και να επιμένουν πως η λύση μπορεί να βρεθεί μόνο μέσα από αυτό. Το διαβατήριο δεν παραχωρείται/ κατέχεται μόνο για διευκόλυνση, αλλά είναι κρατικό έγγραφο και ταυτότητα εκπροσώπησης της χώρας. Ούτε το ψευδοκράτος ούτε η Τουρκία μπορεί να είναι μέρος της συμφωνίας, μιας λύσης. Η μόνη διέξοδος είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτό το κράτος όλων των πολιτών της μπορεί να αποτρέψει την τουρκοποίηση. Το θέλουν τούτο οι Τουρκοκύπριοι ή θα επιλέξουν την… ασφυξιογόνο θαλπωρή της Τουρκίας;

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: