Η πλειοψηφία (πλέον) ανήκει στην Κύπρο, όχι στα κόμματα: Η ανάγκη για ενότητα πιο επιτακτική παρά ποτέ…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Συνεργασία Κύπρου- Ιορδανίας στην αεροπυρόσβεση: Εφθασε την Πάφο το πλήρωμα της αποστολής από το Αμμάν που θα συνδράμει τις δυνάμεις της Δημοκρατίας
Η Ελλάδα, η Κύπρος και η Ουκρανία: Η Αθήνα και η Λευκωσία υιοθέτησαν μια μονομερή πολιτική εξυπηρέτησης των αμερικανικών συμφερόντων, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα
Του Νίκου Αντωνιάδη* – Νέα Υόρκη
Το Κραν Μοντάνα είχε κλείσει! Η στεναχώρια της πλειοψηφίας των συμπατριωτών μας, διάχυτη. Άιντε και πάλι από την αρχή; (Σκέφτηκα/με). Και δεν έφταναν όλα αυτά, νάσου να βλέπεις και τον Άιντε, πέρα-δώσε, να διακηρύττει σαν καλοκουρδισμένο ρολόι πως “όλοι φταίμε”, ως ένας νέος Πάγκαλος με το “όλοι τα φάγαμε”! Η καρέκλα μου είχε αγκάθια, κάτι έπρεπε να γίνει!
Με το μυαλό μου να στριφογυρίζει μεταξύ Λάρνακας-Λευκωσίας-Πάφου για να δω το στρατευμένο παιδί μου και την απορία αν τελικά καλά έκανα που δεν το έφερα Αμερική αλλά τον “άφησα” στην χώρα μας (σχετικό άρθρο) τελικά σκέφτηκα να κάνω, να προσπαθήσω έστω κι εγώ. Βρήκα κάτι ξεχασμένα email των Νορβηγών βουλευτών από τότε που είχα κάνει τη διατριβή μου στο Πολιτικό Μάρκετινγκ. Θεώρησα πως θα ήταν καλό να τους ρωτήσω απλά και όμορφα: “Ρε Παιδιά, εσείς θα δεχόσασταν τον εισβολέα της Νορβηγίας να κατέχει στρατό και να σας εγγυάται”; “Εσείς θα ανεχόσασταν τον συμπατριώτη σας Άιντε, που ευελπιστεί να σας συντροφεύσει στο Κοινοβούλιο σας, να σας προτείνει κάτι τέτοιο”; (σχετική επιστολή).
Και αφού την έστειλα, ξαναγύρισα στον γιο μου!
Λίγες μέρες μετά τη δημοσιοποίηση της επιστολής από το mignatiou.com επικοινωνεί μαζί μου ο Κώστας Μαυρίδης (ΚΜ):
ΚΜ: Νίκο, είναι αξιέπαινη προσπάθεια και θα ήθελα να την αξιοποιήσουμε στο Ευρωκοινοβούλιο.
Βεβαίως Κώστα, καλά θα κάνετε, αρκεί η προσπάθεια να είναι συλλογική, του απάντησα.
ΚΜ: Φυσικά!
Και κάπου εδώ η επιστολή υπογράφεται με τις ανάλογες προσαρμογές από τους Λευτέρη Χριστοφόρου, Ελένη Θεοχάρους, Κώστα Μαυρίδη και Δημήτρη Παπαδάκη, πλην των Ευρωβουλευτών του ΑΚΕΛ, Νεοκλή Συλικιώτη και Τάκη Χατζηγεωργίου.
Κρίμα, για ακόμη μια φορά η πατρίδα βγαίνει έξω “μοιρασμένη”. Οι 6 έγιναν 4! Έστω όμως, ίσως έχει χρόνια να δούμε 4 Κυπριακά κόμματα που ανήκουν σε τρεις διαφορετικές ευρωπαϊκές ομάδες να συνεργάζονται για το καλό της πατρίδας μας και να μην κόπτονται “αν” η Τουρκία θα το αξιοποιήσει ως προπαγάνδα, όπως ανέφερε ο κ. Συλικιώτης (σχετικό άρθρο)
Και θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Συλικιώτη:
1. Τι προπαγάνδα μπορεί να κάνει η Τουρκία σε αυτό το ερώτημα: “θα αποδεχόσασταν τον εισβολέα να διατηρεί στρατό και να εγγυάται τη χώρα σας”;
Όσο πιο πολλή “προπαγάνδα” (αν) κάνει σε αυτό, τόσο πιο πολύ θα διαλαλεί πως είναι εισβολέας και κατέχει τη γη μας παράνομα, με τα όπλα. Δεν είναι δα και τόσο βλάκες! Αυτός ήταν και ένας άλλος, παράλληλος σκοπός της αρχικής επιστολής μου, πέραν της διαφώτισης και ευαισθητοποίησης του διεθνούς παράγοντα. Να εκθέσουμε και να παγιδεύσουμε διεθνώς την Τουρκία στο ΜΟΝΟ σημείο που δεν έχει απάντηση! Ακριβώς ΕΔΩ έκλεισε το Κραν Μοντάνα και ΑΠΟ ΕΔΩ πρέπει να ξανανοίξει!
2. Γιατί να περιμένουμε Σεπτέμβρη να επιστρέψουν όλοι οι Ευρωβουλευτές πίσω από διακοπές; Εσείς κλείνετε τα email σας όταν πάτε διακοπές; Ή, 42 (ως τώρα) Σεπέμβρηδες δεν ήταν αρκετοί για να το έχουμε ήρη, ΟΛΟΙ, πράξει; Έπρεπε να περιμένουμε το Κραν Μοντάνα; (Και ακόμη λέτε όχι, να περιμένουμε περισσότερο;).
Δεν θέλω να επεκταθώ. Νομίζω πως δεν χρειάζεται, γι’ αυτό κλείνω όσο πιο απλά μπορώ:
– Γιε μου, κράτα στη σκοπιά γιατί εκεί είναι ο εχθρός μας.
– Κύριε Συλικιώτη, είμαι πρόσφυγας, συμπατριώτης σας, ζητώντας (όπως και η πλειοψηφία) την αξιοπρέπεια μας (τουλάχιστον). Ενωθείτε με την πλειοψηφία και μην πιέζετε την πλειοψηφία να αποδεχτεί αυτά που ζητάτε. Είμαι βέβαιος πως η κοινή μας αγάπη για την Κύπρο θα σας οδηγήσει να ξανασκεφτείτε με την ηγεσία του ΑΚΕΛ την ΚΟΙΝΗ γραμμή που οφείλουμε να χαράξουμε ως κατεχόμενη χώρα. Όχι μόνο το ΑΚΕΛ αλλά και ο κάθε Κύπριος (Ε/Κ και Τ/Κ) που πρέπει να καταλάβει πως κοινός μας εχθρός είναι η Τουρκία. Και τέτοιους εχθρούς δεν τους “χαϊδεύουμε” αλλά…
…τους εκθέτουμε όσο μπορούμε περισσότερο (αξιοποιώντας τις συνθήκες γύρω μας) σε μια προσπάθεια να αποκτήσουμε ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ!
Υ.Γ. Επειδή στην Κύπρο κάποιοι έμαθαν να ανοίγουν το στόμα τους και ότι βγει, εύχομαι να είναι κατανοητό πως ούτε με τον κ. Συλικιώτη, ούτε με την αξιοσέβαστη ιστορία του ΑΚΕΛ που τρέφω μεγάλο σεβασμό στους αγώνες του, αλλά ούτε και με κανένα άλλο άτομο ή κόμμα δεν έχω σκοπό να αντιπαρατεθώ. Απόδειξη, η αρθρογραφία μου όλα αυτά τα χρόνια προς όλους, προς τον πρόεδρο, προς τον ενδιάμεσο, κλπ, δίνοντας πάντα συγκεκριμένες προτάσεις ως πιθανά βοηθήματα. Η ειδίκευση μου σε θέματα πολιτικής επικοινωνίας αλλά και η αγάπη μου για αυτό τον τόπο με έσπρωξαν να κινηθώ, να βοηθήσω τη χώρα μας και την αξιοπρέπεια της. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω όποτε μπορώ και όποτε μου ζητηθεί, για το καλό της πατρίδας μας.
- Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας
- (Πολιτική Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση)
- Μέλος του Αμερικανικού Συνδέσμου Πολιτικών Συμβούλων (AAPC)
- https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/