Η διάσκεψη για το Κυπριακό στο Κρανς Μοντάνα της Ελβετίας απέτυχε τον Ιούλιο του 1974…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης
Ήταν που ήταν στραβό το κλίμα, – εδώ και 43 χρόνια – , το έφαγε και ο γάιδαρος που ακούει στο όνομα «Ταγίπ Ερντογάν». Ακόμα μια πενταμερής διάσκεψη στην Ελβετία, με στόχο την επίτευξη συμφωνίας για την επίλυση του Κυπριακού μέσω ενός νέου δημοψηφίσματος, την έκβαση του οποίου θα καλούνταν να αποφασίσει ο Κυπριακός λαός, έπεσε στο κενό.
Στο ελβετικό οροπέδιο του Κρανς Μοντάνα οι διπλωματικές προσπάθειες των αντιπροσωπειών που συμμετείχαν στη σύσκεψη με στόχο την λύση του Κυπριακού, στο πλαίσιο της δημιουργίας μιας δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας, διακόπτονται για ακόμα μια φορά, εξαιτίας της εδώ και 43 χρόνια αδιαλλαξίας της τουρκικής διπλωματίας.
Η Τουρκία, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα εξάμηνο, τινάζει στον αέρα μια διάσκεψη, πάλι στην Ελβετία, αρνούμενη να συναινέσει με τρόπο τέτοιο ώστε να βοηθήσει στη δημιουργία ικανών συνθηκών για να μπορούμε να συζητάμε πλέον για μια ειλικρινή προσπάθεια επίλυσης ενός «καυτού ζητήματος» που κρατάει εδώ και 43 χρόνια, για ένα παράνομα διχοτομημένο, με παράνομη κατοχή εξαιτίας εισβολής, ευρωπαϊκό κράτος.
Το ναυάγιο της Διασκέψεως του Κράνς Μοντάνα εξαιτίας της νέας αδιαλλαξίας της Τουρκίας, έρχεται να συμπληρώσει το φιάσκο της Διάσκεψης της Γενεύης του περασμένου Ιανουαρίου, έπειτα και από την αποχώρηση του Τούρκου ΥΠΕΞ κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες της Κυπριακής διπλωματίας, αλλά και της ελληνικής πλευράς η οποία ως εγγυήτρια δύναμη μόνο παρατηρεί, δεν έχει επεμβατικά δικαιώματα στις εξελίξεις, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών εγκαταλείπει τη Γενεύη, λέγοντας πως έχει να ασχοληθεί με σοβαρότερα θέματα στην Τουρκία από το Κυπριακό.
Δεδομένου ότι η Τουρκία βρισκόταν τον Ιανουάριο εντός της προεκλογικής περιόδου εξαιτίας του δημοψηφίσματος για τις προτεινόμενες στον τουρκικό λαό «Συνταγματικές Αλλαγές» από τον Τούρκο Πρόεδρο κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου δεν έβλεπε την ώρα να επιστρέψει στην Άγκυρα και να ασχοληθεί με τά του δημοψηφίσματος αλλά και την προεκλογική τότε κόντρα του νεοσουλτάνου Ερντογάν με το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Είτε διαφωνούμε, είτε συμφωνούμε, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκος Αναστασιάδης έχει προχωρήσει σε αρκετές υποχωρήσεις, ώστε να βρεθεί μια λύση και να τερματιστεί το αδιέξοδο.
Οι υποχωρήσεις του κ. Νίκου Αναστασιάδη, έχουν να κάνουν είτε με το περιουσιακό νέο καθεστώς, είτε την αποδοχή της εκ περιτροπής Προεδρίας, αλλά κυρίως, με την αποδοχή του ιδίου να συμμετάσχει στη διάσκεψη όχι ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά ως «η αυτού εξοχότης», στην ουσία υποβαθμισμένος και σε πλήρη ισοτιμία με τον κατοχικό ηγέτη του «ψευδοκράτους» κ. Μουσταφά Ακιντζί.
Η ακολουθούμενη πολιτική του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως προς την επίλυση του Κυπριακού μέσα από μια επίτευξη συμφωνίας, μπορεί να κριθεί ως εκ διαμέτρου αντίθετη από την πολιτική που ακολουθούσε ο αείμνηστος Κύπριος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος.
Ο ελληνισμός, δεν πρόκειται να ξεχάσει το δόγμα του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου που έλεγε πως «εγώ κράτος παρέλαβα, κράτος και όχι κοινότητα θα παραδώσω».
Στη διάσκεψη του Κρανς Μοντάνα της Ελβετίας, η τουρκική διπλωματία με εξέχοντα τον Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών, προβαίνει σε προκλήσεις, αναιρεί υποσχέσεις, δουλεύοντας «ψιλό γαζί» όλους τους παρευρισκόμενους στη διάσκεψη που διεξάγεται στο ελβετικό οροπέδιο.
Ο Μελβούτ Τσαβούσογλου, προκαλεί την ελληνική διπλωματία, χαρακτηρίζει τους Έλληνες ως ονειροπόλους, καθώς μάταια όπως εκκωφαντικά τονίζει περιμένουν να φύγουν τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα από την Κύπρο.
Ο Έλληνας ΥΠΕΞ κ. Νίκος Κοτζιάς, σε σκληρή δήλωση, δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εξωτερικών, το Σάββατο 8 Ιουλίου με τίτλο «Σκληρές Αλήθειες», σημειώνει πως κατά τη διάρκεια του δείπνου της 6ης Ιουλίου, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κ. Αντόνιο Γκουτέρες κάνει γνωστό την πρόθεσή να αποτυπώσει εγγράφως τις συγκλίσεις, με στόχο να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο συμφωνίας στο οποίο θα συμφωνούσε και η Ελλάδα ώστε τα εμπλεκόμενα μέρη να περάσουν στις καταληκτικές διαπραγματεύσεις στη Νέα Υόρκη.
Ο Γενικός Γραμματέας του Ο.Η.Ε. κ. Αντόνιο Γκουτέρες, πάντα σύμφωνα με το κείμενο Κοτζιά, αφήνει να εννοηθεί πως ενώ η Τουρκία σε διμερή τους συνάντηση δεχόταν να αποδεχθεί την κατάργηση των παρεμβατικών δικαιωμάτων, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό.
Η τουρκική πλευρά αλλάζει στάση στο δείπνο της 6ης Ιουλίου στο ελβετικό οροπέδιο Κράνς Μοντάνα και αρνείται πεισματικά να αποδεχθεί την κατάργηση των παρεμβατικών δικαιωμάτων που έχει όπως αναφέρει η ίδια και μόνη υποστηρίζει στην Κύπρο.
Παράλληλα, η Τουρκία κάνει γνωστό στο τραπέζι, πως όχι μόνο δεν θα αποσύρει τα τουρκικά στρατεύματα από τα κατεχόμενα, αλλά θα διασφαλίσει την παρουσία της στην Κύπρο αυξάνοντας τα στρατεύματα.
Για να καταλαβαινόμαστε, η Τουρκία θέλει ανά πάσα ώρα και στιγμή να έχει παρεμβατικά δικαιώματα όχι στο παρανόμως κατεχόμενο 38 % του νησιού, αλλά στο σύνολο της Κύπρου.
Η διάσκεψη του Κρανς Μοντάνα τελειώνει τα ξημερώματα της Παρασκευής 7 Ιουλίου, με την Τουρκία έκθετη στα μάτια όλων, δείχνοντας την άρνηση να διαπραγματευτεί για μια λύση στο Κυπριακό.
Την Τρίτη 11 Ιουλίου στη Βουλή των Ελλήνων, εκτάκτως ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας αλλά και ο Υπουργός Εξωτερικών, Κοτζιάς ενημερώνουν την Ολομέλεια της Βουλής για τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας, τονίζει πως η Ελλάδα θέλει μια καθαρή λύση για το Κυπριακό χωρίς στρατεύματα κατοχής και εγγυήσεις, ενώ ο κ. Νίκος Κοτζιάς δίνει έμφαση στο γεγονός πως στο δείπνο της 6ης Ιουλίου, όλοι οι εμπλεκόμενοι με το Κυπριακό κατάλαβαν πως η Τουρκία, επί πέντε μέρες «δούλευε» τους πάντες στη διάσκεψη του Κράνς Μοντάνα.
Μιλώντας καθαρά, ο Έλληνας ΥΠΕΞ έσωσε την παρτίδα με στάση σοβαρή απέναντι στο τουρκικό «gambling» ή αν προτιμάτε στο «τουρκικό παζάρι».
Ακόμα και ο Κύπριος Πρόεδρος Αναστασιάδης αν και αντιμετώπισε την όλη κατάσταση συντηρητικά, όπως τονίζει στο κείμενό του ο Μιχάλης Ιγνατίου, κανείς δεν μπορεί να του καταλογίσει το οτιδήποτε, απεναντίας ο κ. Αναστασιάδης παλεύει για την εξεύρεση λύσης που θα οδηγήσει την Κύπρο σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, πάντα με τη θέληση μέσω δημοψηφίσματος του Κυπριακού λαού.
Φτάσαμε στον «καυτό» Ιούλιο του 2017, σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας ακριβώς χρόνος από το αποτυχημένο τουρκικό πραξικόπημα εναντίον του κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αν προτιμάτε, βρισκόμαστε 43 χρόνια μετά από την παράνομη εισβολή της Τουρκίας στο νησί της Αφροδίτης.
Χρειάζονται πέντε μέρες διασκέψεων στο Κράνς Μοντάνα της Ελβετίας και η αποτυχημένη «φιάσκο» διάσκεψη του Ιανουαρίου στη Γενεύη για να καταλάβει η ελληνική διπλωματία πως οι Τούρκοι μας δουλεύουν, κάτι που ισχύει για το κυπριακό, τουλάχιστον, τα τελευταία 43 χρόνια.
Για να μιλάμε καθαρά, χωρίς να μας δουλεύουν…
Η Διάσκεψη για την επίλυση του Κυπριακού στο Κρανς Μοντάνα, αλλά και η Διάσκεψη της Γενεύης τον Ιανουάριο, απέτυχαν εξαιτίας των γεγονότων του Ιουλίου του 1974 με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και την παράνομη κατοχή του 38% των εδαφών του νησιού.
Η Τουρκία, δύσκολα θα αποδεχθεί ή θα συναινέσει σε λύση του Κυπριακού ζητήματος η οποία θα έρχεται μέσα από τον τερματισμό της παράνομης κατοχής του 38 % των εδαφών της Κύπρου και την αποστρατικοποίηση του νησιού από τα τουρκικά στρατεύματα.
Η ελληνική διπλωματία, θα πρέπει να καταλάβει, πως ακόμα και αν δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες στην τουρκική πολιτική σκηνή για την επίλυση του Κυπριακού, είτε με πρόεδρο τον κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είτε με άλλον πρόεδρο, η τουρκική στρατιωτική ηγεσία, δεν θα δεχθεί την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο και την απελευθέρωση του νησιού.
Η διάσκεψη στο Κρανς Μοντανά, κυρίως το δείπνο της 6ης Ιουλίου, έδειξε πως η Τουρκία θέλει να αυξήσει τα απαράδεκτα παρεμβατικά δικαιώματά της αλλά και τα στρατεύματα στην Κύπρο.
Με τη λογική αυτή, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα πως αν η τουρκική πολιτική ηγεσία ενδεχομένως αποφασίσει να συνεργαστεί και να συμβιβαστεί με το διεθνές δίκαιο, η στρατιωτική ηγεσία στην Τουρκία είναι έτοιμη όχι μόνο να δημιουργήσει ανά πάσα στιγμή θερμό επεισόδιο στην Κύπρο, αλλά και να ρίξει με ένα επιτυχημένο αυτή τη φορά πραξικόπημα στην όποια τουρκική πολιτική ηγεσία η οποία θα αποφασίσει ενάντια στα θέλω και στα αρρωστημένα «κεκτημένα» και παρεμβατικά δικαιώματα που η τουρκική στρατιωτική ηγεσία νομίζει πως έχει στην Κύπρο.
Με το κλείσιμο δυο διασκέψεων στην Ελβετία, μπορούμε να πούμε, πως τα Ελβετικά θέρετρα δεν ταιριάζουν στις διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους και ενδεχομένως θα πρέπει να ζητηθεί οι επόμενες αν υπάρξουν διαπραγματεύσεις, να διεξαχθούν απευθείας στη Νέα Υόρκη και στην έδρα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Θυμίζω, δεν ζούσα καθώς γεννήθηκα στις 9 Ιουλίου του 1976, πως 43 χρόνια πριν, τέτοιες μέρες του Ιουλίου του 1974, στις διπλές διαπραγματεύσεις της Γενεύης, είχε ήδη πραγματοποιηθεί ο «Αττίλας Ι» και η πρώτη τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου του 1974, η Τουρκία καταλαμβάνει με νέα εισβολή, επιχείρηση γνωστή ως «Αττίλα ΙΙ», το υπόλοιπο του 38% των εδαφών του νησιού της Αφροδίτης.
Οι Τούρκοι, πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, ρίχνουν τις ευθύνες της εισβολής στην κωλυσιεργία των Κυπρίων και των Ελλήνων κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στη διπλή διάσκεψη της Γενεύης του Ιουλίου του 1974.
Για να κλείσουμε καθαρά, την Κύπρο, χάρισε στην Τουρκία η Χούντα των Συνταγματαρχών. Οι χουντικοί κατηγορούν την κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Ελλάδας το 1974, με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και Υπουργό Εξωτερικών τον Πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων Γεώργιο Μαύρο, ο οποίος χειρίστηκε ανεπιτυχώς ή δεν ήθελε να χειριστεί το Κυπριακό στις πρώτες μέρες της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα.
Σημείωση: Η τουρκική διπλωματία, η τουρκική στρατιωτική ηγεσία και η διαχρονική αδιαλλαξία της τουρκικής πολιτικής ηγεσίας, αντιμετωπίζονται μόνο με επιθετική τακτική:
Θυμηθείτε τις αποφάσεις και τη στάση του Ανδρέα Παπανδρέου απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα :
Αντιμετώπιση της ίδρυσης του ψευδοκράτους στα κατεχόμενα από τους Τούρκους το 1983 με κινήσεις στη διεθνή πολιτική σκηνή. Μπλόκαρε την αναγνώριση του ψευδοκράτους στα κατεχόμενα.
Υπόθεση «Σισμίκ». Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει, την αντιμετώπιση του Ανδρέα Παπανδρέου της κρίσης με την Τουρκία το 1987, όταν βγήκε στο Αιγαίο το «Σισμίκ».
Το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας – Κύπρου, αποτελεί όραμα, κοινής ασφάλειας όλου του ελληνισμού, του Ανδρέα Παπανδρέου.
Υστερόγραφο:
Οι εποχές έχουν αλλάξει. Την Παρασκευή 16 Ιουλίου 2016, περίπου ακριβώς ένα χρόνο πριν, ένα «iPhone» έσωσε, όχι μόνο τη ζωή του Τούρκου Προέδρου κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αλλά και την Τουρκική Δημοκρατία από το αποτυχημένο πραξικόπημα κύκλων του τουρκικού στρατού.
Φέτος, καλοκαίρι του 2017, όσα θερμά επεισόδια και να προκαλέσει η τουρκική στρατιωτική ηγεσία στην Κύπρο ή ακόμα και στην Ελλάδα εξαιτίας της αδιάλλακτης πολιτικής, της έρευνας ή της μελλοντικής εξόρυξης των υδρογονανθράκων στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου δεν θα συμβεί απολύτως τίποτα.
Η πληροφορία στην εποχή μας τρέχει με απίστευτες ταχύτητες, η ενημέρωση γίνεται με γρήγορους ρυθμούς με τις αντιδράσεις του δυτικού αλλά και εντός των τούρκικων τειχών κόσμου και κυρίως των γειτόνων των Τούρκων να χαρακτηρίζονται απρόβλεπτες.
Υπομονή για το νέο κύκλο διασκέψεων, με στόχο την επίλυση του Κυπριακού ζητήματος χωρίς στρατεύματα κατοχής αλλά και τον τερματισμό της τουρκικής εισβολής με τη δημιουργία ενός κανονικού κράτους στα πλαίσια του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Σχέδιο και σενάριο που μπορεί να επιτευχθεί, αυτή τη φορά μακριά από την Ελβετία , ενδεχομένως στη Νέα Υόρκη, την μητρόπολη του κόσμου, έδρα του Ο.Η.Ε., χωρίς να βρίσκεται στη θέση του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας ο κ. Ερντογάν, με την θητεία του Τούρκου Προέδρου, υπό κανονικές συνθήκες και χωρίς το ενδεχόμενο νέας επανεκλογής, να λήγει το 2019…
- Ο Ανδρέας Τσιλογιάννης είναι δημοσιογράφος & πολιτικός αναλυτής
[email protected]
Τwitter: TsiloyannisAnd
Facebook: Andreas Tsiloyannis