Διάπλους φιλανθρωπίας στη Σαντορίνη: Ιατρική περίθαλψη των απόρων γερόντων
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Δεύτερος φιλανθρωπικός διάπλους της Axion Hellas στις Κυκλάδες και μια απο τις αποστολές της ομάδας εθελοντών ηταν η ιατρική περίθαλψη των απόρων γερόντων του πτωχοκομείου της Σαντορίνης.
Οι εθελοντές γιατροί προχώρησαν σε κλινικές και εργαστηριακές εξετασεις στους 16 ηλικιωμένους που φιλοξενούνται στο ίδρυμα. Νωρίς το πρωί υποβλήθηκαν σε αιματολογικές εξετασεις, ενώ στη συνέχεια ο πνευμονολόγος, ο νευρολόγος, ο καρδιολόγος, ο αγγειολόγος και οι δύο οφθαλμίατροι της ομάδας, εξέτασαν όλους τοὺς γέροντες και τις γερόντισσες.
Το πτωχοκομείο ιδρύθηκε το 1920 και συντηρείται κυρίως απο δωρεές, όπως τονίζει ο διευθυντης του ιδρύματος Λουκάς Βελώνιας. Αν και έχει ακίνητη περιουσία, περίπου 24 διαμερίσματα στην Αττική, ο κ. Βελώνιας υπογραμμιζει ότι “αυτή τη στιγμή νοικιάζουμε μόνο τα 8 διαμερίσματα και τα έσοδα μας απο τα ενοίκια, λόγω των συνθηκών, δεν μπορούν να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες των ηλικιωμένων, κυρίως τις ιατροφαρμακευτικές αλλά και τις οφειλές μας προς το δημόσιο (ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, φόρο εισοδήματος) που αγγίζουν τις 27.000 ευρώ ετησίως”.
Είναι μεγάλη η προσφορά των απλών κατοίκων της Σαντορίνης, μας λέει ο κ. Βελώνιας, οι οποίοι από το υστέρημα τους προσπαθούν να μας βοηθήσουν. “ΕΊναι συγκινητικό το γεγονός ότι ένας κάτοικος του νησιού μόλις εισέπραξε το εφάπαξ του,1000 ευρώ, ήρθε κοντά μας και μας προσέφερε τα χρήματα. Πως να κρατήσεις τα δάκρυα σου, όλοι συγκινηθήκαμε”, τόνισε.
Η Μαριλία Καραμολέγκου ειναι 98 ετών και ζεί 4 χρόνια στο πτωχοκομείο. “Τα παιδιά μου ειναι άρρωστα δεν είχαν χρήματα για να πληρώνουν κάποια νοσηλεύτρια για να με φροντίζει”, μας λέει και συνεχίζει:, “ζούσα στο υπόγειο και έτσι αποφάσισα να έρθω εδώ, για να έχω και λίγη συντροφιά”. Σχεδόν έναν αιώνα ζωης έχει συμπληρώσει κι όμως ακόμα πλέκει για αυτούς που αγαπά, “ειναι το μόνο που μπορώ να τους προσφέρω” ομολογεί,”αυτό το πλέκω για τη νοσοκόμα που με φρόντιζε όταν χτύπησα το πόδι μου”. Χαμογελάει όταν κοιτάει τους γιατρούς της Axion Hellas να εξετάζουν τους φίλους της “την υγειά σας και την προκοπή σας να έχετε, ειναι υπέροχο που μας θυμάστε”.
Η κ. Μαρία Αργυρού είναι μαζί με το σύζυγο της στο πτωχοκομείο, τον κ. Μιχάλη Αργυρό. Δεν ήθελαν λένε να επιβαρύνουν τα παιδιά τους και αποφάσισαν να έρθουν στο πτωχοκομείο, “εμείς δυσκολευτήκαμε με τους γονείς μας και δεν θέλαμε να ταλαιπωρήσουμε τα παιδιά μας. Έτσι πήραμε την απόφαση και ήρθαμε εδώ”.
Η ίδια φροντίζει το εκκλησάκι του Αγίου Ευθυμίου και της Αγίας Θεοδοσίας και μας λέει ότι στο μεγάλο σεισμό σώθηκε απο θαύμα. “Η Παναγία με προστάτεψε, καταπλακώθηκα απο συντρίμμια και πάνω απο το κεφάλι μου σχηματίστηκε ένα κενό απο το πουθενά”, και συνεχίζει: “Να ειστε πάντα γεροί να έρχεστε να μας βλέπετε, είναι παρά πολυ δύσκολα για εμάς, για να πάμε στο γιατρό πρέπει να φύγουμε το μεσημέρι και να φτάσουμε βράδυ περίπου τα μεσάνυχτα στον Πειραιά και απο εκεί εδώ θέλει άλλες οκτώ ώρες στο καράβι. Πως να μεταφέρω τον σύζυγο μου δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του. Ο Θεός σας έστειλε ….κάναμε όλες τις εξετάσεις …να σας έχει η Παναγιά καλά”.
Η Ελευθερία Καρβούνη ειναι 74 ετών, έχει μόνο τέσσερις μήνες στο πτωχοκομείο. Ένα σοβαρό επεισόδιο υγείας, ηταν η αιτία, που πήρε την απόφαση να φύγει απο το σπίτι της και να επιλέξει να ζει, πλέον, στο ίδρυμα. Τη βρήκαν λιπόθυμη οι γείτονες της, καθώς ζούσε μόνη της για πολλά χρόνια. “Δεν παντρεύτηκα ποτέ, για να φροντίσω την οικογένεια μου, τη μητέρα μου, που είχε ζάχαρο και τον πατέρα μου που ειχε άνια. Ο αδελφός μου ηταν κατάκοιτος και έπρεπε να ειμαι συνέχεια κοντά του”, μας αφηγείται με “γεμάτα” μάτια, “το μόνο που ήθελα πάντα ηταν η ευχή τους, αυτό μου αρκεί για να αισθάνομαι καλά. Ακόμα και σήμερα αυτό με παρηγορεί με κρατάει…. όλοι πλέον έχουν φύγει απο τη ζωή”. Εδώ είναι Θεού χαρά, όλοι είναι καλοί, μας φροντίζουν” μας λέει, “αυτή είναι η οικογένεια μου πλέον μέχρι να φύγω απο τη ζωή”.
“Όλη η ομάδα σας είναι άξια, είναι καλοί άνθρωποι, μετά το επεισόδιο που είχα δεν έκανα εξετασεις, πως να κάνω αφού χρήματα δεν έχω. Σήμερα όμως μου πήραν αίμα και ησύχασα. Φοβόμουν μήπως έχω κάτι, αλλά που να φωνάξω γιατρό, χρειάζεται να πληρώσω επίσκεψη”, είπε
Η Νάνα, δεκαεννεά χρόνια είναι ο φύλακας άγγελος των ηλικιωμένων που φιλοξενούνται στο πτωχοκομείο. “Είναι δύσκολα πρέπει να εχεις υπομονή, υπαρχουν εντάσεις, αλλά η αγάπη είναι το σημαντικότερο μέσο για να τα αντιμετωπίσεις όλα. Ένα χάδι στο χέρι, ένα χαμόγελο, μια ζέστη αγκαλιά και μετά πετάνε απο χαρά. Ειμαι η μάνα τους, τα παιδιά τους, ο σύντροφος τους δεν θέλουν ανέσεις και χρήματα…. μόνο να εισαι κοντά τοὺς και να τους αγαπάς, αυτό αρκεί για να είναι ευτυχισμένοι”.
Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου