Ο «χαρτοκλέφτης» Mr. Άιντα και οι εντολείς του στην Κύπρο: Το νησί οδεύει σε εθνικό βατερλό…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αναμένουν φόρμουλα από την Μαρία Άνχελα στη Λευκωσία, αποκαλύπτει ο Φιλελεύθερος: Μετά το Πάσχα οι όποιες εξελίξεις στο Κυπριακό -αν υπάρξουν τελικά…
Αισχρός ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας: Δεν υπάρχει πια θέμα για συνομοσπονδία ή ομοσπονδία στην Κύπρο, τελείωσε, “μόνο δύο κράτη”, απειλεί ο Γιασάρ Γκιουλέρ
Σχολιάζει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος
Φοβούμαι ότι το Κυπριακό έχει εξελιχθεί σε μία φάρσα με την οποία δεν γελάνε όλοι και θα πρέπει να θεωρείται μάλλον σίγουρο, ότι όταν πέσει η αυλαία σε αυτή την διεφθαρμένη θεατρική πράξη, ο μόνος που ΔΕΝ θα γελάει, θα είναι οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι. Το Κυπριακό ως πρόβλημα, ενώ παρουσιάζεται ως σύνθετο, είναι απλό. Μία τρίτη χώρα εισέβαλε και κατέλαβε το 40% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, τελεία και παύλα.
Αυτό που είναι σύνθετο είναι η όποια λύση, εντός ή εκτός εισαγωγικών, διότι το Κυπριακό ενώ όλοι πιστεύουν ότι τα εμπλεκόμενα μέρη είναι δύο, δηλαδή η Τουρκία και η Κυπριακή Δημοκρατία, στην πραγματικότητα είναι μία διένεξη μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους (κυρίως Βρετανία και δευτερευόντως το ΝΑΤΟ), με την Σοβιετική Ένωση κάποτε και σήμερα με τη διάδοχο Ρωσική Ομοσπονδία.
Ο λόγος είναι ένας, η γεωστρατηγική θέση της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι προφανές, ότι ούτε η Ρωσία ούτε οι ΗΠΑ νοιάζονται για τον Κυπριακό λαό (Ελληνοκύπριους ή/και Τουρκοκύπριους) ή την Κυπριακή Δημοκρατία στην αυριανή της μορφή, όποια κι αν θα είναι αυτή (Ομοσπονδία ή Συνομοσπονδία).
Αυτό που τους ενδιαφέρει αποκλειστικά και μόνο, είναι το ποιος από τους δύο θα ελέγχει το νησί και στη χειρότερη, ποιος δεν θα το ελέγχει! Στην διένεξη αυτή των δύο μονομάχων δευτερεύοντα λόγο έχουν η Τουρκία, η Ελλάδα, η Βρετανία, το Ισραήλ και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως επιδιαιτητής έχει τεθεί να προσφέρει της «καλές του υπηρεσίες» ο ΟΗΕ.
Το πρόβλημα για την Ελληνοκυπριακή πλευρά είναι ότι ο ΟΗΕ είναι ένας οργανισμός που ελέγχεται από το δυτικό μπλοκ (λέγε με ΗΠΑ), με μόνη δυνατότητα ενίοτε «ανασχετικής» παρέμβασης της Ρωσίας σε αυτή την επιδιαιτησία, είναι η προβολή βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Επομένως, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει κάτσει σε ένα τραπέζι και παίζει χαρτιά με ένα χαρτοκλέφτη που λέγεται Τουρκία, με βοηθούς… επίσης χαρτοκλέφτες που αβαντάρουν την Τουρκία, την Αγγλία, την Αμερική και το ΝΑΤΟ, ενώ έχει για στήριγμα και συμπαίκτη της μία αποδυναμωμένη Ελλάδα, έχει επίσης μία Ρωσία που παριστάνει ότι της συμπαραστέκεται (όποτε αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά της) και έναν ντίλερ που μοιράζει τα χαρτιά και δίνει τα καλύτερα στην Τουρκία, που είναι ο ΟΗΕ.
Η απόδειξη (άλλο να το ξέρεις και άλλο να μπορείς να το αποδείξεις), ότι το παιχνίδι είναι στημένο και ο ΟΗΕ παίζει το παιχνίδι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, είναι η ξεδιάντροπη αντίδραση του ΟΗΕ στην ελληνική καταγγελία, ότι ο ντίλερ του παιχνιδιού που έχει ορίσει (δηλαδή ο κ. Έσπεν Μπαρθ Άιντα) είναι ένας ακόμη χαρτοκλέφτης στο πλευρό της Τουρκίας, ότι τον εμπιστεύεται απολύτως.
Δηλαδή, φτάσαμε στο σημείο που ο ΟΗΕ δεν κρατάει πλέον ούτε τα προσχήματα, εφόσον δηλαδή ένας από τους άμεσα θιγόμενους (η Ελλάδα ως εγγυήτρια δύναμη), όχι απλά έχει άρει την εμπιστοσύνη της στο πρόσωπο του διαμεσολαβητή, αλλά τον καταγγέλλει με αποδείξεις, ότι λειτουργεί μονοδιάστατα υπέρ της άλλης πλευράς και ο ΟΗΕ αντί να τον αντικαταστήσει άμεσα, απορρίπτει με ύφος ολίγον μπλαζέ τις ελληνικές αιτιάσεις και τον επιβραβεύει με την εμπιστοσύνη του.
Δυστυχώς, η Ελληνοκυπριακή πλευρά κάνει ένα βασικό λάθος στη στρατηγική της. Αντί να περιμένει ψύχραιμα να αλλάξουν οι διεθνείς ισορροπίες (όποτε και αν αυτό γίνει) και να τις αξιοποιήσει προς όφελός της (κατ’ ελάχιστο να μην ξεχνούν το «εισβολή και κατοχή»), προσπαθεί να εκβιάσει λύσεις μέσα σε γεωστρατηγικά αρνητικές συγκυρίες.
Υπό της παρούσες συνθήκες το καλύτερο που μπορεί να ελπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία είναι να λήξουν οι διαπραγματεύσεις ως αδιέξοδες, αλλιώς οδεύει σε ένα ΕΘΝΙΚΟ ΒΑΤΕΡΛΟ, του οποίου τα αποτελέσματα θα είναι οριστικά και αμετάκλητα. Ίσως και στο διηνεκές.