Ενσωμάτωση ο στόχος της Άγκυρας, λέει ο Λυσσαρίδης: Διαμορφώνει μετααποικιακό μόρφωμα στην Κύπρο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το μεταναστευτικό, ως τρίτος Αττίλας, απειλεί την εθνική και βιολογική επιβίωση της Κύπρου: Τους εγκληματίες, οι Κύπριοι δικαστές τούς χαϊδεύουν με φυλάκιση 18 ή 24 μηνών!
Μα πόση κοροϊδία τέλος πάντων; Πόσα ψέματα; Πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και πενήντα από την κατοχή… Η Κύπρος παραμένει υπό τουρκικό κλοιό… (video)
Του Κώστα Βενιζέλου
Στόχος της Τουρκίας είναι μέσα από τη διαμόρφωση μιας κατάστασης μετααποικιακού μορφώματος και με τον εποικισμό, να αλλάξει το δημογραφικό χαρακτήρα του νησιού με απώτερο στόχο την ενσωμάτωση τμήματος ή όλης της Κύπρου. Αυτό τονίζει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Φιλελεύθερος» ο επίτιμος Πρόεδρος της ΕΔΕΚ, Βάσος Λυσσαρίδης.
Η συνομιλία, συζήτηση με τον Γιατρό για το Κυπριακό, τα πολιτικά δρώμενα στην Κύπρο και αλλού είναι πάντα ενδιαφέρουσα. Πλήρως ενημερωμένος για τα πάντα ο Βάσος Λυσσαρίδης συνεχίζει να γράφει ακούραστα ποίηση και όπως μας ανέφερε σύντομα θα κυκλοφορήσει και νέα ποιητική συλλογή.
– Έχουν επαναρχίσει οι συνομιλίες στο Κυπριακό στη σκιά των τουρκικών απειλών και έχοντας ως δεδομένο τη μετά το δημοψήφισμα εποχή στην Τουρκία. Ποια η εκτίμησή σας για τις προοπτικές λύσης;
– Υπήρχε αφέλεια από κάποιους για το ρόλο του Ερντογάν. Πιστεύοντες ( και όχι μόνο προσποιούμενοι) θεωρούσαν πως με τον Ερντογάν θα ήταν εφικτό να βρεθεί λύση του Κυπριακού. Είχα επανειλημμένα προσπαθήσει να συζητηθεί στο Εθνικό Συμβούλιο η ολική τουρκική πολιτική στο Κυπριακό.
Επιβάλλεται μια νέα πανεθνική στρατηγική. Μια νέα στρατηγική δεν μπορεί, ωστόσο, να υπάρξει χωρίς διάγνωση των προθέσεων και επιδιώξεων της άλλης πλευράς. Θα πρέπει πρωτίστως να είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι οι στόχοι της Τουρκίας στην Κύπρο. Έχει πολλές φορές ειπωθεί πως στόχος της Τουρκίας είναι η διχοτόμηση. Δεν θεωρώ πως αυτός είναι ο τελικός στόχος. Η Άγκυρα κινείται σε τακτικό και στρατηγικό επίπεδο με στόχο την βαθμηδόν ενσωμάτωση των κατεχομένων και τελικά την ολική κατάκτηση. Η μεταφορά και εγκατάσταση εποίκων καθώς και τα έργα που συνδέουν την Τουρκία με την κατεχόμενη Κύπρο, όπως αυτό με το νερό- και η επικείμενη σύνδεση ηλεκτρισμού- βεβαιώνουν αυτή την πορεία. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την συμπεριφορά Ερντογάν, οι προοπτικές για λύση είναι αναιμικές, περιορισμένες έως ανύπαρκτες. Είναι γι αυτό που επιμένω πως είναι αφέλεια να αναμένει κανείς λύση που θα εξαρτάται από τις καλές προθέσεις και διαθέσεις του Ερντογάν. Κι όταν εμείς αναφερόμαστε σε λύση εννοούμε μια συμφωνία που να ικανοποιεί το λαό και να διασφαλίζει τις βασικές ελευθερίες και να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Να ισχύει στην Κύπρο ό,τι ισχύει σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
– Όταν κάνετε λόγο για νέα στρατηγική τι εννοείτε;
– Πρέπει, όπως έχω αναφέρει ήδη, να γίνει διάγνωση των προθέσεων της άλλης πλευράς, της Τουρκίας. Να συμφωνήσουμε καταρχήν όλοι ποιοι είναι οι στόχοι της Τουρκίας στην Κύπρο. Ότι, δηλαδή, μέσα από τη διαμόρφωση μιας κατάστασης μετααποικιακού μορφώματος και με τον εποικισμό, θα αλλάξει το δημογραφικό χαρακτήρα του νησιού με απώτερο στόχο- θα το επαναλάβω- την ενσωμάτωση τμήματος ή όλης της Κύπρου στην Τουρκία. Θα πρέπει να επανατοποθετήσουμε το Κυπριακό στη σωστή του βάση, από διακοινοτική διαφορά σε θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Το λέμε αυτό συνεχώς, κάποιοι το ενστερνίζονται θεωρητικά, αλλά δεν έχει γίνει στην πράξη ποτέ. Παράλληλα, πρέπει να αξιοποιήσουμε τα εμπλεκόμενα συμφέροντα προς όφελος της δικής μας εθνικής υπόθεσης. Εάν ζούσε ο Θουκιδίδης θα μου… υπέβαλε μήνυση καθώς η θεωρία των εμπλεκομένων συμφερόντων είναι δική του. Θεωρώ πως με την αξιοποίηση συμφερόντων που συγκλίνουν μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα. Οι πολυμερείς συνεργασίες που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή μας αποτελούν όχημα προς αυτή την κατεύθυνση.
– Υπάρχει, όμως, το γνωστό πλαίσιο, αυτό της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
– Είναι γνωστή διαχρονικά η θέση μας. Δεν πρόκειται να μπω σε ονοματολογία. Η ουσία είναι το περιεχόμενο. Η ουσία είναι οι πρόνοιες μιας συμφωνίας. Κι αυτές πρέπει να προβλέπουν ενότητα χώρου, κράτους, θεσμών και οικονομίας. Δεν νοείται λύση με διαχωριστικά φυλετικά στοιχεία και περιορισμούς. Δεν νοείται λύση με εγγυήσεις και εξάρτηση της χώρας από τρίτες δυνάμεις καθώς αυτό ισοδυναμεί με υπονόμευση της λαϊκής κυριαρχίας. Ο διάλογος πρέπει να διεξάγεται με ορθολογισμό και με στόχο να αντέξει στο χρόνο μια συμφωνία. Το Σεπτέμβριο του 2009 το Εθνικό Συμβούλιο κατέληξε σε μια κοινή ανακοίνωση θέσεων που περιέγραφε τις παραμέτρους μιας συμφωνίας. Τι απέγινε εκείνη η κοινή ανακοίνωση που συνιστούσε την κοινή στάση όλων των πολιτικών δυνάμεων;
– Υπάρχει και ο παράγοντας των Τουρκοκυπρίων. Πώς αξιοποιείται και τι πρέπει να γίνει;
– Οι Τουρκοκύπριοι είναι θύματα της εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής. Βιώνουν την κατοχή. Οι κινητοποιήσεις τους στην πλατεία Σεραγίου τη δεκαετία του 2000 ήταν ενθαρρυντικές. Αυτές οι κινητοποιήσεις, αυτό το ρεύμα, η αντίσταση των Τουρκοκυπρίων, εξουδετερώθηκαν με το άνοιγμα των οδοφραγμάτων που εδραίωσε περισσότερο την κηδεμονία της Τουρκίας.
Επιβάλλεται η συνεργασία όλων των δυνάμεων που συμφωνούν στο Κυπριακό
– Έχουν αρχίσει οι συζητήσεις των κομμάτων του λεγόμενου ενδιάμεσου χώρου ποιο είναι το δικό σας μήνυμα;
– Δεν μου αρέσει ο όρος ενδιάμεσος χώρος. Καταρχήν υπάρχουν ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των κομμάτων αυτών, που δεν αποκρύπτονται . Τους ενώνει, ασφαλώς, το εθνικό θέμα. Έχουν επ΄αυτού συγκλίνουσες απόψεις. Με εκφράζει η πρόταση της ΕΔΕΚ για τη διαμόρφωση κοινού μανιφέστου και επιλογή κοινού υποψήφιου αποδεκτού από όλες τις δυνάμεις που να μπορεί να φέρει την ανατροπή και τη νίκη. Θεωρώ τη στάση αλλά και τις ενέργειες της ηγεσίας της ΕΔΕΚ ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και ενισχύουν την προοπτική θετικής ολοκλήρωσης.
Είναι σαφές πως τόσο ο Δημοκρατικός Συναγερμός όσο και το ΑΚΕΛ έχουν κοινές απόψεις στο Κυπριακό και αυτό δεν είναι μυστικό.
-Οπότε;
– Οπότε επιβάλλεται η συνεργασία όλων των δυνάμεων που συμφωνούν στο Κυπριακό. Πρέπει να ξεπεραστούν προσωπικές φιλοδοξίες και μικροκομματισμοί υπολογισμοί. Αυτή η συνεργασία πρέπει να επιτευχθεί γιατί την χρειάζεται η Κύπρος. Η εδραίωση της κατοχής μέσα από τις υποχωρήσεις που γίνονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων διολισθαίνει το Κυπριακό. Είναι, συνεπώς, εθνική επιταγή η συνεργασία στις προεδρικές εκλογές. Τα εχέγγυα για νίκη υπάρχουν φτάνει να ενωθούν οι δυνάμεις της πραγματικής αλλαγής.
ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΔΕΚ: Η γραμμή του πατριωτικού ρεαλισμού
– Συνέρχεται το συνέδριο της ΕΔΕΚ. Ποια η δική σας συμβουλή προς τους συναγωνιστές σας;
– Να ασχοληθούν όπως και το πράττουν με τα μεγάλα και σημαντικά θέματα. Να ασχοληθούν με το Κυπριακό, τις προοπτικές της λύσης αλλά και τις δυνατότητες αποτροπής μιας κακής λύσης. Να ασχοληθούν και με τα κοινωνικό-οικονομικά θέματα, που ως σοσιαλιστικό κίνημα έχουμε θέσεις και πολιτικές.
Είναι προφανές πως υπάρχουν συζητήσεις ενδεχομένως και αντιπαραθέσεις ενόψει συνεδρίου. Η βασική γραμμή είναι μια, η οποία ακολουθείται. Η γραμμή του πατριωτικού ρεαλισμού συνεχίζεται. Δεν έχω συμβάλει. Μετέχω. Αυτό είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο. Διαφορετικές απόψεις δεν υπάρχουν. Το κόμμα πρέπει να εξέλθει πιο δυνατό από το συνέδριο και ενωμένο να δώσει τις μάχες για την Κύπρο και τους πολίτες της. Αυτή είναι η συμβουλή μου.