Ένα μπαράζ φωτογραφιών και συναισθημάτων κι ένα ταξίδι στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο… 




Της Έλλης Αυξεντίου

Λένε πως μια φωτογραφία δεν  είναι τίποτα άλλο παρά ένα στιγμιότυπο ζωής που παραμένει ανεξίτηλο… Πόσο μάλλον όταν αυτό το στιγμιότυπο,  είναι ένα μέρος του τότε και του σήμερα… Του πως και του γιατί… Του προσωπικού σου ξεριζωμού.  Της προσφυγιάς. Του πολέμου.

Αλήθεια, εσύ τι θα έπαιρνες μαζί σου αν αναγκαζόσουν να εγκαταλείψεις το σπίτι σου; Και αν το έζησες τι είναι αυτό που κουβαλάς ακόμα και σήμερα;  Πόσα μέτρησες τα κομμάτια σου, όταν το ξανα-αντίκρυσες ( ίσως και από μακριά) ως ένα απλός επισκέπτης; Ένα μπαράζ αποκαλύψεων, ένα μπαράζ συναισθημάτων  φωτογραφιών, ξετυλίγεται σήμερα στην ιστοσελίδα μας…. Ένα ταξίδι στο Ριζοκάρπασο, στο χωριό, των εγκλωβισμένων, των ανθρώπων που ρίσκαραν και παρέμειναν, που εδώ και 43 σχεδόν χρόνια δεν έζησαν ούτε στιγμή ελεύθεροι…

Εγκλωβισμένοι μαθητές, δημοτικού σχολείου (σήμερα τα παιδιά αυτά έχουν ενηλικιωθεί).
Εγκλωβισμένοι μαθητές, δημοτικού σχολείου (σήμερα τα παιδιά αυτά έχουν ενηλικιωθεί).
Εκκλησία Αγίου Θέρισσου. Ο Άγιος γιορτάζεται στις 23 Ιουλίου και είναι ξακουστός για τα θαύματα του στις δερματικές παθήσεις. Οι πάσχοντες πηγαίνουν στην εκκλησία του, και προβαίνουν σε πλύσιμο των φλεγμονών με αγίασμα. Φεύγοντας σκουπίζουν τα χέρια τους με τα μαντηλάκια (που απεικονίζονται στα φωτογραφία) και τα αφήνουν στους σκάμνους.
Εκκλησία Αγίου Θέρισσου. Ο Άγιος γιορτάζεται στις 23 Ιουλίου και είναι ξακουστός για τα θαύματα του στις δερματικές παθήσεις. Οι πάσχοντες πηγαίνουν στην εκκλησία του, και προβαίνουν σε πλύσιμο των φλεγμονών με αγίασμα. Φεύγοντας σκουπίζουν τα χέρια τους με τα μαντηλάκια (που απεικονίζονται στα φωτογραφία) και τα αφήνουν στους σκάμνους.
Οι βαλίτσες των προσφύγων με τις αναμνήσεις από την κατεχόμενη γη.
Οι βαλίτσες των προσφύγων με τις αναμνήσεις από την κατεχόμενη γη.
Πλήθος από τάματα στον Απόστολο Ανδρέα, από τις πρώτες μέρες από το άνοιγμα των οδοφραγμάτων...
Πλήθος από τάματα στον Απόστολο Ανδρέα, από τις πρώτες μέρες από το άνοιγμα των οδοφραγμάτων…
Η Τετάρτη είναι μια μέρα αλλιώτικη για τους εγκλωβισμένους μας. Είναι η μέρα παραλαβής τροφίμων και φαρμακών από την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ αλλά και μια μέρα μεταξύ τους συνέρευσης και κουβέντας...
Η Τετάρτη είναι μια μέρα αλλιώτικη για τους εγκλωβισμένους μας. Είναι η μέρα παραλαβής τροφίμων και φαρμακών από την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ αλλά και μια μέρα μεταξύ τους συνεύρεσης και κουβέντας…
Πιάτα και πιατοθήκη. Για 43 χρόνια, παραμένουν στο ίδιο σημείο...
Πιάτα και πιατοθήκη. Για 43 χρόνια, παραμένουν στο ίδιο σημείο…
Η καμπάνα ξαναχτυπά στον Απόστολο Ανδρέα μετά την εισβολή του 1974.
Η καμπάνα ξαναχτυπά στον Απόστολο Ανδρέα μετά την εισβολή του 1974.

Κύπρος; Δεν ξεχνάς ή μήπως τα έχεις ξεχάσει όλα;

Υστερόγραφο: Οι φωτογραφίες, είναι “ένα μέρος ενός θησαυρού”, ο οποίος ανήκει σε έναν προσωπικό μου φίλο αλλά και φίλο της ιστοσελίδας μας. Σ’ ευχαριστώ κι ας είναι λίγο.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: