Δεν είναι εναλλακτικό σενάριο «η συμφωνημένη διχοτόμηση»: Απέτυχαν και τώρα εκβιάζουν
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Ακόμη και οι οπαδοί της όποιας λύσης έχουν σηκώσει τα χέρια πάνω. Η διαδικασία δεν προχωρά. Τους φταίει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο κατοχικός ηγέτης Ακιντζί (λιγότερο βέβαια γιατί τον… συμπονούν) ενώ έχουν ακόμη μια κρυφή ελπίδα για τον Ταγίπ Ερντογάν.
Γνωρίζουν, ωστόσο, πως το Κυπριακό έχει φθάσει ένα βήμα πριν το οριστικό αδιέξοδο. Η σημερινή κατάληξη της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων διαμορφώνει ένα διαφορετικό τοπίο.
Πρώτο, η ακολουθούμενη διαδικασία, που είναι η ίδια εδώ και 43 χρόνια έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της. Η μεθοδολογία έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο προ πολλού, η τεχνητή υποστήριξη της διαδικασίας, η συντήρηση της στον αναπνευστήρα, έγινε γιατί εξυπηρετούσε τους διάφορους παίκτες για διαφορετικούς λόγους.
Δεύτερο, μαζί με τη διαδικασία έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του και ο μύθος για τον… στόχο, ο οποίος ήταν η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Με βάση τα όσα συζητούνται είναι μια λύση διαχωριστική, ρατσιστική καθώς γίνεται διάκριση των πολιτών με βάση την εθνική τους καταγωγή. Αυτό που προκύπτει, επίσης και είναι σημαντικό είναι πως δεν θα είναι και λειτουργική. Ωστόσο, πρέπει να ξεκαθαριστεί πως άλλο η Ομοσπονδία και διαφορετικό η ΔΔΟ.
Τρίτο, οι φοβισμένοι διαχειριστές του Κυπριακού θα πρέπει να ξεπεράσουν τα ταμπού τους και να εξετάσουν κι άλλα εναλλακτικά σενάρια, που θα οδηγούν προς την κατεύθυνση της επίτευξης μιας πραγματικής λύσης. Μιας λύσης που θα αντέξει στο χρόνο. Η καλύτερη συνταγή είναι ένα πλαίσιο συμφωνίας, που δεν θα παράγει αδικία και διακρίσεις, περιορισμούς, αλλά θα είναι δημοκρατικό και διασφαλίζει όλα τα δικαιώματα των πολιτών. Ίσα δικαιώματα, όπως ισχύουν σε κάθε κανονική χώρα.
Τέταρτο, η αλλαγή στρατηγικής και η εξέταση εναλλακτικών σεναρίων δεν σημαίνει ότι η μόνη επιλογή είναι η διχοτόμηση.
Στην πολιτική, όπως και στη ζωή δεν είναι όλα άσπρο-μαύρο. Δεν αντιμετωπίζονται όλα τα ζητήματα διλημματικά. Επειδή επιβεβαιώθηκε η αποτυχία μιας επιλογής, που υποστηρίχθηκε διακηρυκτικά και δογματικά εδώ και τέσσερις δεκαετίες, δεν σημαίνει πως η άλλη οδός είναι η διχοτόμηση. Αυτό είναι απόλυτο και εκβιαστικό.
Το Κυπριακό μπορεί να λυθεί και χωρίς να καταφεύγουν κάποιοι σε επιλογές όπως αυτή που εσχάτως καλλιεργείται «για συμφωνημένη διχοτόμηση». Γιατί αυτή είναι συνταγή αποτυχίας και κατάρρευσης. Είναι μια επιλογή που διευκολύνει τους σχεδιασμούς της Τουρκίας, που ειρήσθω εν παρόδω δεν είναι η διχοτόμηση που επιδιώκει αλλά στρατηγικό έλεγχο ολόκληρου του νησιού.
Οι πολιτικές ελίτ έχουν διαχειριστεί διαπραγματευτικά ένα μοντέλο που δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Τόσο πολύ το έχουν φορτώσει με στρεβλώσεις και παρεκκλίσεις από δικαιώματα, που μπορεί και να καταρρεύσει πριν κάνει τα πρώτα του βήματα. Κάποιοι φοβούνται τον απεγκλωβισμό από την πεπατημένη, παρόλο που έχει αποτύχει οικτρά και η διαιώνιση της, έστω και με τεχνητά μέσα, κοστίζει καθώς πρέπει να γίνονται υποχωρήσεις για τη συντήρηση της. Το σίγουρο είναι πως ο απεγκλωβισμός δεν θα είναι τόσο οδυνηρός όσο η επιμονή σε ένα καταδικασμένο μοντέλο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Έχει υποστηριχθεί πως ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλάζει γραμμή πλεύσης ενόψει προεδρικών εκλογών. Αυτό σημαίνει πως όσα συζητά, όσα προωθεί δεν γίνονται αποδεκτά από τους πολίτες γι’ αυτό και αλλάζει για να τους προσεγγίσει και να εξασφαλίσει υποστήριξη. Ακόμη μια επιβεβαίωση ότι η ακολουθούμενη πολιτική δεν γίνεται αποδεκτή από τους πολίτες είναι μια συνταγή αποτυχίας.