Ο «σταθμός», ο δρόμος, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και τα δολώματα της ισλαμικής Τουρκίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου
«Σταθμός στην ιστορία του Κυπριακού αποτελεί η κατάθεση χαρτών» υποστήριξε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μετά τις διαπραγματεύσεις και την πενταμερή διάσκεψη -με τη συμμετοχή της ΕΕ ως παρατηρητής- στη Γενεύη, προσθέτοντας ότι «δεν ήρθαμε με τις υψηλότερες των προσδοκιών. Αυτό που επιδιώκαμε είναι να ξεκινήσει ο διάλογος και αυτό έχει επιτευχθεί».
Μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλοι «σταθμοί» για να φτάσουμε σε μια λύση απελευθερωτική, σωστή και κυρίως λειτουργική, που να επανενώνει πραγματικά τον τόπο και τους ανθρώπους του.
Με βάση όμως την ιστορική εμπειρία και τη σημερινή ωμή πραγματικότητα φαίνεται ότι η τουρκική πλευρά αξιοποιεί ξανά με δολώματα και απειλές τη συνεχή υποχωρητικότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς και την έλλειψη ενιαίας εθνικής στρατηγικής απέναντι στους πάγιους τουρκικούς στόχους για έλεγχο της Κύπρου.
Μακάρι να διαψευστεί αυτή η άποψη και στο τέλος της ημέρας να αποδειχθεί ότι τα όσα συνέβησαν στη Γενεύη δεν ήταν μονάχα μια πολυέξοδη αποστολή για τον Κύπριο φορολογούμενο -όπως τόσες άλλες στο παρελθόν-, αλλά να δώσει απτά, θετικά αποτελέσματα.
Πώς μπορούμε όμως να αγνοήσουμε τον σουλτάνο Ερντογάν, ο οποίος καθημερινά φυλακίζει συμπατριώτες του, εξοντώνει Κούρδους, καταλύει κάθε έννοια δημοκρατικής νομιμότητας, αμφισβητεί διεθνείς συνθήκες, εισβάλλει σε Ιράκ και Συρία, προκαλεί στο Αιγαίο και στη Θράκη, απειλεί θεούς και δαίμονες, διακηρύσσοντας ότι «η Τουρκία μπορεί να δράσει μόνη της για να εξοντώνει τους εχθρούς της»;
Την περασμένη Παρασκευή δήλωσε ότι τα τουρκικά στρατεύματα θα μείνουν «για πάντα» στην Κύπρο, υπογραμμίζοντας επίσης ότι για να παραδοθεί στους κατοίκους της η κλειστή πόλη της Αμμοχώστου θα πρέπει οι Ελληνοκύπριοι να παραχωρήσουν έδαφος που σήμερα ανήκει στις ελεύθερες περιοχές. Επιπλέον, απαιτεί και εκ περιτροπής Προεδρία.
Ο Αργεντινός συγγραφέας Χόρχε Μπουκάι έγραψε: «Είναι αλήθεια ότι δεν αρκούν τα όνειρα, δεν αρκεί η φαντασία, δεν αρκούν οι ψευδαισθήσεις, δεν αρκεί η επιθυμία και τα σχέδια. Ωστόσο, χωρίς όλα αυτά δεν υπάρχει δρόμος».
Ναι, αλλά στην περίπτωση του Κυπριακού όλα αυτά τα χρόνια της κατοχής και του διαχωρισμού έχουμε βαδίσει σε όλους σχεδόν τους δρόμους για το όνειρο της λύσης. Ο μόνος δρόμος που δεν έγινε ποτέ αποδεκτός από τον λαό και τους Προέδρους του (Μακάριο, Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδη, Παπαδόπουλο και Χριστόφια) -παρά τις διαφορετικές θέσεις, προσεγγίσεις και επιλογές τους- ήταν ο δρόμος που οδηγεί σε τουρκική λύση.
Η δική μας ελπίδα είναι αυτό τον καταστροφικό δρόμο που απέρριψαν όλοι οι προηγούμενοι, να τον απορρίψει και ο νυν Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης.
- Ο Πανίκος Παναγιώτου είναι ανταποκριτής της εφημερίδας Φιλελεύθερος στον ΟΗΕ