Ο κόσμος του Άλτον και οι άστεγοι των πολέμων: Φτώχεια, ανεργία, ναρκωτικά, αλκοολισμός
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου*
Ο κόσμος του είναι κρυφός και άγνωστος. Μερικοί τακτικοί θαμώνες σ’ ένα μπαρ στο Ιστ Βίλατζ τον γνωρίζουν για αρκετά χρόνια. Κανένας όμως δεν μπόρεσε να εξερευνήσει το μυστήριό του. Ποτέ δεν μίλησε για τον εαυτό του. Το μόνο που ξέρουν όσοι τον συντροφεύουν στο ποτό είναι το όνομά του: Άλτον, που μπορεί και να μην είναι το πραγματικό.
Ο μπάρμαν τον φωνάζει «professor» (καθηγητά) για τις γνώσεις και τις βαθιά φιλοσοφημένες απόψεις του. Αγαπημένο του τραγούδι είναι το «Περιμένοντας το θαύμα» του Λέοναρντ Κόεν. Όταν το σιγοψιθυρίζει, το πρόσωπό του δείχνει ότι δραπετεύει από τον χρόνο, λες και προσπαθεί να μπει μέσα σε μια άλλη ζωή.
Κάποιες φορές που η εξάρτησή του από το αλκοόλ «τον ρίχνει στο κενό», τον στηρίζουν για να μην αφεθεί εκτεθειμένος στον δρόμο.
Στις παγωμένες βραδιές της Νέας Υόρκης, όπου οι ατμοί των υπονόμων γίνονται πυκνότεροι και υψηλότεροι, συνηθίζει να χάνεται ευτυχισμένος μέσα στα γιορτινά χρώματα της πόλης, σαν μια απροσδιόριστη φιγούρα που ψάχνει να βρει τη θέση της σε ένα πίνακα ζωγραφικής.
Φαίνεται πως του αρέσει να κουβεντιάζει με τους άστεγους, γιατί είναι οι μόνοι αυτοδίδακτοι στην ελευθερία. Δεν είναι ενημερωμένοι για την εκλογή του Τραμπ ούτε για την τραγωδία στο Χαλέπι. Είναι διαρκώς αποσυνδεδεμένοι από την επικαιρότητα. Νιώθουν προδομένοι από έναν προδομένο Θεό.
Ανάμεσά τους είναι θύματα της φτώχειας, της ανεργίας, των ναρκωτικών, του αλκοολισμού, των ψυχικών ασθενειών, αλλά και πολλοί πεταγμένοι βετεράνοι που ακόμα δεν έχουν καταλάβει τον λόγο που πολέμησαν σε μια μακρινή χώρα.
Στην αμερικανική μεγαλούπολη υπήρχαν κάποτε άστεγοι από τον πόλεμο του Βιετνάμ. Σήμερα, είναι άστεγοι από τους πολέμους του Αφγανιστάν και του Ιράκ.
Ο Άλτον μαζεύει τις ιστορίες τους και συνηθίζει να τις διηγείται καθήμενος στο μπαρ, αποτυπώνοντας τον πόνο και τις λαχτάρες αυτών των ανθρώπων.
Πρόκειται για ιστορίες γεμάτες απροσδόκητες στροφές από μια λανθασμένη επιλογή, από ένα πάθος, ένα ατύχημα, μια απόλυση, μια αρρώστια ή ένα πόλεμο.
Ίσως κι ο ίδιος να είναι κομμάτι του δικού τους κόσμου.
- Ο Πανίκος Παναγιώτου είναι ανταποκριτής της εφημερίδας Φιλελεύθερος στον ΟΗΕ