Στον αστερισμό του Ερντογάν: Και από μακρυά θα είναι εκκωφαντική η παρουσία του στην Ελβετία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι ειρωνείες του υπουργού Άμυνας της Τουρκίας για τα μαχητικά F-35 που αγοράζει η Ελλάδα: Τι λέει ο Γιασάρ Γκιουλέρ για το Κυπριακό και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις
Ο νεοσουλτάνος επιχειρεί να πλήξει την ισραηλινή οικονομία, διακόπτει όλες τις εμπορικές συναλλαγές: “Εμείς κερδίζουμε και αυτοί χάνουν”, απαντά η Ιερουσαλήμ…
Γράφει ο Πέτρος Παπαπολυβίου*
Τις επόμενες μέρες, ένα ακόμη ελβετικό θέρετρο θα συνδεθεί με τη σύγχρονη ιστορία του Κυπριακού. Ο (αρνητικός) πρωταγωνιστής της πολιτικής σκακιέρας στην περιοχή μας, ο Ταγίπ Ερντογάν, θα απουσιάζει από την Ελβετία.
Η παρουσία του, όμως, θα είναι εκκωφαντική, είτε μέσω των εκουσίων ή ακουσίων φερεφώνων του είτε μέσω των τελευταίων προκλητικών δηλώσεών του είτε μέσω της συνεχιζόμενης βάναυσης καταπάτησης των δημοκρατικών κανόνων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Τούρκων πολιτών, ιδίως ύστερα από τη 15η Ιουλίου 2016. Ο Ερντογάν, επιδεικνύοντας έναν ιδιότυπο βοναπαρτισμό, πέρα από τις μαζικές φυλακίσεις ή απολύσεις αντιφρονούντων και τη χρήση στρατιωτικής βίας στη Συρία ή στις κουρδικές περιοχές, επιδίδεται τις τελευταίες βδομάδες σε γυμνάσματα παρωχημένης αυτοκρατορικής αλυτρωτικής ρητορικής, με στόχο να αποδομήσει την κεμαλική παράδοση και να επιβεβαιωθεί ως ο νεκραναστημένος σουλτάνος-φυσικός διάδοχος του χαλιφάτου.
Οι αναφορές σε «σύνορα της καρδιάς» θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ως απλή γραφικότητα και παραληρηματικές εξάρσεις, παρά την παραδοξότητα ότι κάποιοι κατάφεραν να θεωρείται πια στον τόπο μας ακραίος σοβινισμός το σύνθημα «Τα σύνορά μας είναι στην Κερύνεια»… Όμως, στις σημερινές ιδιάζουσες συνθήκες, αποτελούν ανησυχητικά δείγματα μιας επιθετικής εθνικιστικής ρητορικής σε μια εύφλεκτη περιοχή.
Δυστυχώς, ο υποψήφιος συνιδρυτής της «Νέας Κύπρου», Μουσταφά Ακιντζί, είναι αδύνατο να αντιδράσει ή έστω να κρατήσει αποστάσεις από την πολιτική του Ερντογάν, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι δεν διαθέτει ούτε τις «εξουσίες» ενός νομάρχη. Ειδικά η κωμικοτραγική εισαγωγή της ώρας «αλά τούρκα» στο ψευδοκράτος θυμίζει το γνωστό χαριτωμένο ανέκδοτο της πρώτης διακυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελλάδα, στη δεκαετία του 1980: Ρωτούσε ο Ανδρέας «τι ώρα είναι» και, κατά τον αστικό θρύλο, απαντούσαν ασθμαίνοντας οι παρατρεχάμενοι: «ό,τι ώρα θέλεις, Πρόεδρε»… Αυτόν τον ρόλο, μόνον, επιτρέπει ο Ερντογάν στον ηγέτη του ψευδοκράτους.
Θα ήμασταν πράγματι ευτυχείς εάν μπορούσαμε να βρούμε έστω και μία παραχώρηση στην οποία προέβη η κατοχική δύναμη και να δικαιολογήσουμε, έτσι, όσους επιμένουν ακόμη να είναι αισιόδοξοι για θετική έκβαση της παρούσας φάσης των διαπραγματεύσεων. Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι και κατά την τελευταία τριετία, η τουρκοκυπριακή ηγεσία δεν έχει κάνει (ή δεν θέλει ή δεν μπορεί) ούτε ένα απλό βήμα καλής θέλησης. Αντίθετα, επιτείνει και ενδυναμώνει τη συστηματική προπαγάνδα για την αναγνώριση του ψευδοκράτους και συνεχίζει να καλλιεργεί την εικόνα της «απομόνωσης» των Τουρκοκυπρίων και των κινδύνων και φόβων από τον «ελληνοκυπριακό εθνικισμό».
Όποιος θέλει να επιβεβαιώσει τα παραπάνω, ας αναζητήσει στο διαδίκτυο τα καθημερινά ανακοινωθέντα του Γραφείου Τύπου του ψευδοκράτους, για να αντιληφθεί, ιδίοις όμμασι, την εικόνα που διαμορφώνεται για τη «Νότια Κύπρο».
Η αδυναμία (ή η έλλειψη θέλησης) του Προέδρου Αναστασιάδη να απεμπλακεί από μια διαδικασία με προδιαγεγραμμένα αδιέξοδα και η απροθυμία της πλευράς μας να επιμείνει σε θεμελιώδη θέματα αρχών, σε αντίθεση με την αδημονία του Μ. Ακιντζί να «κριθούν όλα» τους αμέσως επόμενους μήνες, καθώς σε 15-16 μήνες στην Κυπριακή Δημοκρατία θα γίνουν προεδρικές εκλογές, κατά τα φαινόμενα θα φέρουν το αμέσως επόμενο διάστημα επί τάπητος δραματικά διλήμματα. Ας μη μιλήσουμε για την επιβράβευση της παρανομίας της τουρκικής εισβολής και της κατοχής με την υιοθέτηση συνταγματικών τερατογενέσεων, ούτε για τη βιωσιμότητα μιας τέτοιας «λύσης» ή για την ασφάλεια των Κυπρίων πολιτών (για την παγκόσμια απάθεια είναι διδακτική η φρίκη της τραγωδίας της Συρίας, που εκτυλίσσεται στις απέναντι ακτές). Κι ας παραβλέψουμε τις ανάλαφρες παραπλανητικές δηλώσεις του Προέδρου μας, επί του ποδαριού, σε ζωτικά θέματα για το Κυπριακό, όπως είναι ο αριθμός των εποίκων. Ας προβληματιστούμε όμως σοβαρά, πέρα από όλα τα τεράστια προβλήματα που συσσώρευσε ο χρόνος και οι υποχωρήσεις μας στο Κυπριακό, πού μπορεί να οδηγήσει η πολιτική της ερντογανικής Τουρκίας και η αδυναμία αντίδρασης της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, σε μια «συνεταιρική» Κύπρο…
- Ο Πέτρος Παπαπολυβίου είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου – www.papapolyviou.com – ([email protected])