Προσοχή στις διαλυτικές ασάφειες: Οι συγκλίσεις, οι ερμηνείες και η επόμενη ημέρα στην Κύπρο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Μετά τα τελετουργικά, τις φωτογραφήσεις (σε διάφορες εκδοχές και συνθέσεις), τις «καππακωτές», οι οποίες έχουν τον χώρο τους στη σημειολογία του Κυπριακού, τις δημόσιες δηλώσεις, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και οι πραγματικότητες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Τα ευχολόγια και οι… στημένες δημόσιες παρεμβάσεις τρίτων βοηθούν μόνο στη διαιώνιση των εντυπώσεων ότι βρισκόμαστε στο παρά πέντε μιας συμφωνίας. Είναι σαφές πως η σκέψη όλων είναι στραμμένη στην επόμενη ημέρα, έστω κι εάν ακόμη οι συζητήσεις δεν μπήκαν στα βαθιά. Η επιδίωξη της τουρκικής πλευράς είναι η σύγκληση πενταμερούς ενώ η ελληνοκυπριακή θέτει προϋποθέσεις για να καθοριστεί ημερομηνία.
Όπως συνηθίζεται πλέον στο Κυπριακό (όπως τα ήθη και τα έθιμα του τόπου), διατηρείται μια σύγχυση για το τι συμφωνείται διαδικαστικά αλλά και επί της ουσίας. Έτσι έγινε στη Νέα Υόρκη, έτσι γίνεται στο Μοντ Πελεράν. Από διαφορετικές αφετηρίες και στοχεύσεις (και λόγω εσωτερικού μετώπου) αρχίζει η ρητορική τι θα συζητηθεί, τι θα προταχθεί, εάν θα κατατεθούν χάρτες κ.λπ. Μένει όλα αυτά να διαφανούν στην πορεία και στην πράξη.
Είναι προφανές πως τα τελευταία 24ωρα υπάρχει μια διαφοροποίηση ως προς τις προϋποθέσεις. Αναφέρεται από ε/κ πλευράς (κυρίως από το κυβερνητικό κόμμα) πως θα πρέπει να επιτευχθούν συγκλίσεις στα κριτήρια του εδαφικού, αφήνοντας πιο χαλαρά τον όρο για κατάθεση χαρτών. Είναι προφανής ο λόγος που γίνεται αυτό καθώς η πιθανότητα να καταθέσει χάρτη η τουρκική πλευρά φαντάζει επί του παρόντος απομακρυσμένη. Όμως, είναι σημαντικό και θα πρέπει να μη θεωρηθεί μια σύγκλιση στα κριτήρια, που ενδέχεται να είναι διπλής ανάγνωσης, ως εξέλιξη που ικανοποιεί τις προϋποθέσεις. Γιατί όταν τεθούν, τελικά, τα κριτήρια στον χάρτη, μπορεί να υπάρχουν διαφορές και να υπολείπονται περιοχές. Είναι γι’ αυτό που θα πρέπει στις όποιες συγκλίσεις και συμφωνίες να μην υπάρχουν ασάφειες. Οι λεγόμενες εποικοδομητικές ασάφειες, όπως τις βαπτίζουν οι τρίτοι, οδηγούν σε κρίση και εντάσεις. Γι’ αυτό και είναι διαλυτικές και όχι εποικοδομητικές. Παράδειγμα, η ρητορική που αναπτύχθηκε γύρω από τη συμφωνία που υποτίθεται επιτεύχθηκε με το 4:1. Τα πανηγύρια κόπασαν ξαφνικά αν και οι οπαδοί της όποιας λύσης επικαλούνται τη… συμφωνία. Το περασμένο Σάββατο στην ενημέρωση του Εθνικού Συμβουλίου ελέχθη πως υπήρξε υπαναχώρηση Ακιντζί. Δεν πρέπει, όπως ειπώθηκε από τουρκικής πλευράς, να υπολογίζονται στην αναλογία αυτή όσοι εκ Τουρκίας θα έρχονται να εργαστούν…!
Η σύνοδος στο ελβετικό θέρετρο μπορεί να έχει επιλεγεί γιατί έχει χαρακτήρα απομονωτηρίου, ωστόσο δεν μπορεί οι συζητήσεις να διεξάγονται αγνοώντας τα τεκταινόμενα που επηρεάζουν το Κυπριακό. Όπως είναι η εν γένει συμπεριφορά της Τουρκίας έναντι των γειτόνων της και έναντι της Ε.Ε. Η σύνοδος στο ελβετικό θέρετρο δεν μπορεί να θεωρείται το τέλος της διαδρομής, εκτός κι εάν η Τουρκία αποφάσισε να συνεργασθεί αποχωρώντας πλήρως από την Κύπρο.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όταν παραμονές της συζήτησης του εδαφικού επαναλαμβάνεται η φαεινή ιδέα της ένταξης της Μόρφου σε ομοσπονδιακό έδαφος αυτό ποιον βοηθά; Την επιστροφή της πόλης υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση; Αδιόρθωτοι οπαδοί της όποιας λύσης.