Ο Θεός …ευλογεί την Αμερική: O απόηχος των αμερικανικών εκλογών της 8ης Νοεμβρίου 2016

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ανησυχητικά σημάδια για τον Μπάιντεν: Στο χαμηλότερο επίπεδο των δύο τελευταίων ετών η αποδοχή του, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές

Ο πληθωρισμός προβληματίζει τα περισσότερα νοικοκυριά στην Αμερική: Έκθεση της FED για την οικονομική κατάσταση στις ΗΠΑ

Σάλος με βίντεο του Τραμπ περί «ενιαίου Ράιχ»: Αποσύρθηκε από τα social media αλλά η φωτιά άναψε * «Αμερική πρόσεχε, ο Τραμπ δεν παίζει» λέει το επιτελείο του Τζο Μπάιντεν

Γράφει ο Ανδρέας Β. Τσιλογιάννης

Μετά από μια μακρά περίοδο προεκλογικής αντιπαράθεσης των δυο διεκδικητών του Αμερικανικού Προεδρικού θώκου Ντόναλντ Τραμπ και Χίλαρι Κλιντον, το αποτέλεσμα των  58^ων  Αμερικανικών, ανά τετραετία, εκλογές της 8^ης Νοεμβρίου του ευλογημένου από τον Θεό Αμερικανικού έτος 2016 είναι γεγονός.

Ο αμερικανικός λαός, αποφάσισε να εκφραστεί ακόμα μια φορά μέσω ενός παράξενου εκλογικού συστήματος, που μόνο σε μια αναπτυγμένη, πολυπολιτισμική και πολυφυλετική κοινωνία όπως είναι η Αμερικανική θα μπορούσε να ευδοκιμήσει.

Στις εκλογές της Τρίτης 8ης Νοεμβρίου 2016, ο Αμερικανός πολίτης αποφάσισε να ψηφίσει την πρώτη στην ιστορία του Έθνους γυναίκα υποψήφια Πρόεδρο την Δημοκρατική Χίλαρι Κλίντον, αλλά να δώσει την Προεδρία, στον εκλεγμένο 45^ο Πρόεδρο των Η.Π.Α., Ρεπουμπλικάνο  δισεκατομμυριούχο –επιχειρηματία κ. Ντόναλντ Τραμπ.

Ναι, στην Αμερικανική κοινωνία υπάρχει και το επάγγελμα του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία και καμμιά φορά κάποιος εκ της συντεχνίας, ξεπερνάει την όποια εκκεντρικότητα και ως ίσος προς ίσους κατεβαίνει στην κάλπη ζητώντας πετυχημένα την ψήφο των Αμερικανών πολιτών.

Ο εκλεγμένος, πλέον, Αμερικανός 45^ο Πρόεδρος κ. Ντόναλντ Τράμπ (59.399.248 ψήφοι), επικρατεί της δημοκρατικής υποψήφιας για τον προεδρικό θώκο των Η.Π.Α., κα Χίλλαρυ Κλίντον, «στο κλειστό γήπεδο» του κολεγίου των εκλεκτόρων με το μπασκετικό σκορ « Τραμπ vs Κλίντον: 290 – 228», ξεπερνώντας άνετα το όριο των 270 εκλεκτόρων που απαιτούνται για την εκλογή του Αμερικανού Προέδρου, αν και οι Αμερικανοί πολίτες θέλουν και ψηφίζουν – βάση τελικής ψηφοφορίας – την Χίλλαρυ Κλίντον ( 59.606.287).

Το εκλογικό αμερικανικό σύστημα, για δεύτερη φορά από το 2000 και στην  τότε μη εκλογή του δημοκρατικού Αλ Γκορ ή την εκλογή Τζορτζ Μπους του νεότερου αν προτιμάτε καλύτερα, όπου ο δημοκρατικός Αντιπρόεδρος Γκορ είχε την πλειοψηφία των ψήφων, αλλά όχι αυτής των εκλεκτόρων με αποτέλεσμα να εκλεγεί Πρόεδρος ο Ρεπουμπλικάνος Μπους.

Σύστημα ιδιαίτερα σκληρό και αντίθετο στην πραγματική ψήφο των Αμερικανών πολιτών, σε μια εκλογική διαδικασία όπου το σύστημα και οι διατάξεις του εκλογικού νόμου νικούν τη θέληση και την εκλογική πράξη του Αμερικανού πολίτη.

Ο Αμερικανικός λαός, αντίθετα με τους σοβαρούς σε θέματα εκλογών Ευρωπαίους, βλέπει τις Αμερικανικές εκλογές ως ένα καλοστημένο παιχνίδι μπάσκετ, αρέσκεται πάντα στο καλό « gabling – χαρτοπαίγνιο» πριν και κατά τη διάρκεια της κάθε αναμέτρησης  με ένα παρωχημένο σύστημα εκλεκτόρων  να επισκιάζει σε ορισμένες φορές την δημοκρατική βούληση της πλειοψηφίας.

Κοιτάζοντας τις εκλογές του 2012, όπου ο νυν 44^ος Αμερικανός Πρόεδρος κ. Μπαράκ Ομπάμα είχε εκλεγεί για δεύτερη και τελευταία φορά, διαπιστώνουμε πως ο Μπαράκ Ομπάμα εξέλεξε 332 εκλέκτορες και ο τότε συνυποψήφιός για την προεδρεία Ρεπουμπλικανός, Μιτ  Ρόμνει, 206 εκλέκτορες.

Με μια πρώτη εκτίμηση, χωρίς να μπούμε στη λογική των χαμένων πολιτειών, οι Δημοκρατικοί με τη Χίλλαρυ Κλίντον έχασαν 104 εκλέκτορες συγκριτικά με τις εκλογές του 2012, σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικάνους του Ντόναλντ Tράμπ οι οποίοι κέρδισαν 84 περισσότερους εκλέκτορες από την εκλογική διαδικασία του 2012.

Στο καθαρό κομμάτι της ψηφοφορίας, ο Μπαράκ Ομπάμα, το 2012, προσέλκυσε 63 εκατομμυρίων Αμερικανών ψηφοφόρων, έναντι περίπου 59 εκατομμυρίων που η Χίλλαρυ Κλίντον έφερε στην κάλπη για τους Δημοκρατικούς.

Στις εκλογές της 8^ης  Νοεμβρίου, αρκετοί ψήφοι χάνονται  για τους Δημοκρατικούς  σε πολιτείες κλειδιά, με αποτέλεσμα να χαθούν και εκλέκτορες, φτάνοντας στο τελικό αποτέλεσμα της μη εκλογής της Χίλλαρυ Κλίντον συζύγου του 42^ου Προέδρου των ΗΠΑ κ. Μπιλ Κλίντον.

Κύκλοι σοβαρών αναλυτών στην Αμερική αναφέρουν πως αν και  ο Ομπάμα ζήτησε από τους ψηφοφόρους που τον ανέδειξαν 44^ο Πρόεδρο των ΗΠΑ να κάνουν ότι έκαναν γι’ αυτόν στη Χίλλαρυ Κλίντον, οι ίδιοι δεν το έπραξαν, καθώς θεωρούν την εκλογή Ομπάμα το 2008 και το 2012 ως αντισυστημική, την ώρα που θεωρούσαν και συνεχίζουν να θεωρούν ως συστημική την Χίλλαρυ Κλίντον και κατ` επέκταση την οικογένεια Κλίντον.

Ο ίδιος ο Τραμπ, ως υποψήφιος 45^ος Πρόεδρος των ΗΠΑ, κατάλαβε τη δυσαρέσκεια του Αμερικανικού λαού προς το σύστημα και την οικογενειοκρατία, δηλώνοντας προεκλογικά πως θα « βάλει » στη φυλακή την Χίλλαρυ Κλίντον εξαιτίας και ατασθαλιών στο Ίδρυμα Κλίντον.

Συνομιλώντας με επιφανείς Ελληνοαμερικανούς για την ανάλυση της συστημικής ή μη ψήφο, η απάντηση που έδωσαν ήταν συγκεκριμένη. Συστημική ψήφος στην Αμερική σημαίνει, κατά τους ιδίους, σαν να έχεις κληθεί στην Ελλάδα να ψηφίσεις για μια ακόμα φορά εκπρόσωπο της οικογένειας Μητσοτάκη.

Δεν ανέφεραν ως παράδειγμα την οικογένεια Παπανδρέου, καθώς θεωρούν πως είναι πλέον αντισυστημική, από την ώρα που ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται εκτός ελληνικού κοινοβουλίου.

Αντισυστημικό δημοκρατικό υποψήφιο, οι Αμερικανοί ψηφοφόροι θεωρούσαν τον Δημοκρατικό Μπέρνι Σάντερς, Γερουσιαστή αλλά  και πρώην Δήμαρχο του Μπέρλινγκτον, όπου η υποψηφιότητά του δεν «περπάτησε» καθώς ηττήθηκε από την Χίλλαρυ Κλίντον στις εσωκομματικές των Δημοκρατικών εκλογών.

Σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος των αμερικανικών εκλογών, συνετέλεσε και η αντίθεση των εκατομμυρίων Αμερικανών πολιτών στη «μπουχτισμένη» παγκοσμιοποίηση και στον διεθνισμό που αυτή επιβάλλει, θέλοντας και επιλέγοντας την περισσότερο «αμερικανοποίηση» της εθνικής πολιτικής, όταν στο όνομα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας των προηγούμενων χρόνων θέσεις εργασίας μετακινούνται «παντού» στο διεθνές περιβάλλον φεύγοντας όμως το προηγούμενο διάστημα από την Αμερική.

Ο 45^ος εκλεγμένος Πρόεδρος Τραμπ στηρίχθηκε στην ασφάλεια, στη ξενοφοβία, στον περιορισμό της μετανάστευσης, αλλά και στη δημιουργία μιας Αμερικής με περισσότερες θέσεις εργασίας εντός της Αμερικής, δίνοντας βαρύτητα στην επιστροφή στην Αμερική εργοστασίων και εταιριών που πλέον βρίσκονται εκτός Αμερικανικής επικράτειας.

Παράλληλα στην αντιμετώπιση του φόβου, ο 45^ος εκλεγμένος Πρόεδρος Τραμπ προεκλογικά αρνείται να συζητήσει το ζήτημα της οπλοκατοχής.

Προφανώς το ζήτημα της οπλοκατοχής, όπως το χειρίστηκε ο Μπαράκ Ομπάμα, δεν άρεσε στους Αμερικανούς, όπως δεν  άρεσαν οι εξαγγελίες του προγράμματος πρόσβασης στην υγεία από όλους.

Σοβαρό δεδομένο προς ανάλυση είναι το γεγονός πως οι 5 εκατομμύρια των κατοίκων στις ΗΠΑ που βρίσκονται εκτός συστήματος Υγείας, απογοητευμένοι από την πολιτική των δημοκρατικών για τη μη ολοκλήρωση του προγράμματος αλλαγών στην υγεία, τιμώρησαν τη μη δική τους ένταξη ψηφίζοντας Τραμπ.

Στο δρόμο προς την ήττα των Δημοκρατικών, επηρέασε και η έλλειψη ασφάλειας, είτε με τη χαλαρή αντιμετώπιση των μεταναστών είτε με τα γεγονότα βίας αστυνομικών και αφροαμερικανών.

Στο μεταναστευτικό, οι Ρεπουμπλικάνοι χρέωσαν στους δημοκρατικούς και τον ανεπαρκή έλεγχο στα σύνορα με το Μεξικό, με αποτέλεσμα τις μεγάλες ροές Μεξικανών στις ΗΠΑ.

Οι  μέσοι Αμερικανοί θεωρούν πως οι μεταναστευτικές ροές από την Ασία σε όλο τον κόσμο είναι αποτέλεσμα πολιτικών της Χίλλαρυ Κλίντον, αλλά και πως κατά τη διάρκεια της  θητείας Κλίντον στην ηγεσία στο ΥΠΕΞ, ξέσπασε η κρίση στις χώρες της Βορείου Αφρικής και των χωρών της Μέσης Ανατολής, με την αύξηση των ροών των μεταναστών ακόμα και στις ΗΠΑ.

Μπορεί το αποτέλεσμα των Αμερικανικών εκλογών να ξένισε  και να φόβισε τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, όμως οι Αμερικανοί πολίτες ξέρουν περισσότερο τις ανάγκες της κοινωνίας που ζουν και που αλήθεια είναι, απέχει αρκετά από τις ευρωπαϊκές συνήθειες.

To βράδυ της 8^ης Νοεμβρίου, Αμερικανοί πείστηκαν από τις υποσχέσεις Τράμπ για μια περισσότερη Αμερική για τους Αμερικανούς, όντως μακριά από τον ισχυρισμό που αναφέρει πως οι δημοκρατικοί δεν μπορούσαν να νικήσουν τους Ρεπουμπλικάνους για τρίτη συνεχόμενη φορά. Μπορούσαν με άλλον ή άλλη υποψήφιο Πρόεδρο.

Ο χρόνος πάντα καλός κριτής του αποτελέσματος και της προόδου με τους πέρα από τον Ατλαντικό συμμάχους  να μην επιλέγουν να γράψουν ιστορία στις εκλογές της 8^ης Νοεμβρίου 2016 εκλέγοντας την πρώτη γυναίκα υποψήφια Πρόεδρο στην Αμερικανική ιστορία.

Η Χίλλαρυ Κλίντον έχασε το ραντεβού με την ιστορία και δεν θα είναι η πρώτη γυναίκα εκλεγμένη Πρόεδρος αλλά πλέον έχει τον τιμητικό τίτλο ως η πρώτη γυναίκα που νίκησε στην αμερικάνικη κάλπη.

Το ραντεβού με την ιστορία για τη Χίλλαρυ Κλίντον δεν χάθηκε στις εκλογές της 8^ης Νοεμβρίου 2016 με τη μη εκλογή της ως 45^ου Προέδρου των ΗΠΑ, αλλά το 2008,  όταν ο 44^ος  Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα επικράτησε στην τότε εσωκομματική διαδικασία των δημοκρατικών κερδίζοντας το χρίσμα για την ανάδειξη του δημοκρατικού υποψηφίου στις εκλογές του 2008.

Κλείνοντας, σημειώνουμε πως την επόμενη των εκλογών μέρα και στις δηλώσεις νικητών και ηττημένων επικρατεί κλίμα ενότητας, ο Τράμπ ξέχασε τις δηλώσεις πως θα βάλει την Κλίντον φυλακή, αλλά και η Κλίντον συνεχάρη τον νικητή των εκλογών.

Ο 44^ος  Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, καλεί τον 45^ο Αμερικανό Πρόεδρο  Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, κάνοντας αναφορά στο πνεύμα ενότητας και στην εθνική ομοψυχία αλλά και στην αμέριστη βοήθεια που η προεδρία θα παρέχει στον Ντόναλντ Τραμπ, ώστε να γίνει ομαλά η μετάβαση των ΗΠΑ από την εποχή Ομπάμα στο αμφιλεγόμενο ή μη δόγμα Tραμπ.

Μη ξεχνάμε πως η Αμερική θα αντέξει, καθώς «ο Θεός ευλογεί πάντα την Αμερική».

• [email protected]Twitter: @TsilogiannisAndFacebook: Andreas Tsilogiannis