Οι Τούρκοι έποικοι και η Κύπρος: Η Άγκυρα επέβαλε στον Ακιντζί την παραμονή τους
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πόσο …λιανά πρέπει να τους το κάνει ο κατοχικός ηγέτης; Οι Αττίλες δεν αποδέχονται καμία λύση στην Κύπρο εάν δεν προβλέπει τη “δημιουργία” δύο κρατών
Απαράδεκτη τουρκική πρόκληση ενώ ο Έλληνας Πρωθυπουργός ετοιμάζει τις βαλίτσες του για την Άγκυρα: Η κατοχική Τουρκία δέσμευσε με NAVTEX το κέντρο του Αιγαίου
Γράφει ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο
Είναι απορίας άξιον το ότι στο πολιτικό περιβάλλον της Κύπρου – είτε εκείνων που «κυβερνούν», είτε εκείνων που ανήκουν στη λεγόμενη «αντιπολίτευση», είτε εκείνων που είναι η «πραγματική» αντιπολίτευση – δεν φαίνεται να έχει εμφανιστεί ποτέ και να έχει αναγνωρίσει ένα βασικότατο στοιχείο στη ποικίλη θεματολογία του «Κυπριακού», και δηλαδή: ποσώς ενδιαφέρει στη Τουρκία, σε αντίθεση με όσα επικοινωνιακά δείχνει δημοσίως, το μέλλον των Τουρκοκυπρίων!
Όλοι αυτοί οι φουκαριάρηδες οι Τουρκοκύπριοι βρίσκονται έτσι όπως βρίσκονται και εκεί που βρίσκονται κιόλας από το 1960 απλώς και μόνο για να είναι το «κριάρι» που θα γκρεμίσει μια μέρα τα «τείχη» των Ελληνοκυπρίων. Επιδέξια, πρέπει να πούμε, η Τουρκία τους χρησιμοποιεί για να εμβολίσουν την Κυπριακή Δημοκρατία, πραγματοποιώντας ένα τουρκικό «πρόγραμμα» που επινοήθηκε στη μακρινή δεκαετία του ’50, όταν οι Ελληνοκύπριοι θυσιαζόντουσαν για την ελευθερία όλης της Κύπρου και οι Τουρκοκύπριοι κοίταζαν ή συνωμοτούσαν μαζί με τους Άγγλους.
Και όλες οι «εργασίες» που η Τουρκία πραγματοποιεί τώρα στη Βόρεια Κύπρο, έστω και παράνομα, δήθεν προς όφελος των Τουρκοκυπρίων οι οποίοι, σαν καλοί μπουνταλάδες (να το πούμε στα τουρκικά!) που είναι, το πιστεύουν «ακράδαντα» και εμπιστεύονται τα ωραία (πλην απατηλά) λόγια και τις υποσχέσεις που τους «χαρίζει» ολόκληρη μια «Μητέρα Πατρίδα» – όλα αυτά τα έργα λοιπόν που έγιναν και γίνονται (νερό, ηλεκτρισμός, κλπ.) καθόλου δεν προορίζονται για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον των λίγων Τουρκοκυπρίων που με το πέρας του χρόνου όλο και λιγότεροι θα μείνουν!
Αυτοί οι καημένοι έχουν την ψευδαίσθηση ότι ο Ερντογάν τους νοιάζεται, τους πονάει, τους αγαπάει και τους θέλει ευτυχισμένους και εύπορους! Κακό του κεφαλιού τους!
Εδώ λοιπόν είναι το μέγα λάθος, η μεγάλη αυταπάτη και η πιο κυνική απάτη. Η Τουρκία τους μόνους που «κοιτάζει» για το μέλλον, τους μόνους που θέλει για το μέλλον της Κύπρου είναι τους εποίκους!
Μόνον αυτοί την ενδιαφέρουν, διότι μόνο αυτοί ανήκουν στην ίδια ράτσα που κατοικεί στη Τουρκία, όχι βέβαια οι Τούρκοι-κύπριοι, μισο-τούρκοι και μισο-κύπριοι, που γνώρισαν τα δυτικά «καλά» των Ελληνοκυπρίων και δεν είναι διόλου σίγουρο πως μπορεί να τους έχει απόλυτη εμπιστοσύνη, όσο κι αν τώρα φαίνονται να είναι πιστοί υπήκοοι, νομίζοντας πως αυτή η Τουρκία θα τους βγάλει απ’ τη κακομοιριά τους.
Δυστυχώς γι’ αυτούς, το αντίθετο συμβαίνει: οι έποικοι είναι ό, τι πιο έμπιστο η Τουρκία μπορεί να διαθέτει στη Κύπρο! Και αυτοί είναι το μέλλον της Τουρκίας στη Κύπρο, είναι η εμπροσθοφυλακή της προς τη κατάκτηση της Κύπρου.
Η Τουρκία κατάφερε κιόλας το πλεονέκτημα να τους καταστήσει πλειοψηφία, υποβιβάζοντας τους Τουρκοκυπρίους σε μειοψηφία. Αναγκάζοντας τον Ακιντσί να πολιτογραφήσει όλους τους έποικους οι οποίοι έγιναν ένας πρώτης τάξης «λαός κρούσης» και μελλοντικός «λαός κυβέρνησης».
Ο ίδιος ο Ακιντσί το είπε, άλλωστε, δεν ξέρω αν αβίαστα ή με τουρκική παραγγελία: το «συνιστών τουρκοκυπριακό κράτος» θα έχει στο μέλλον ανάγκη από εργατικά χέρια, άσχετο κι αν εύκολα κάποιος μπορεί να καταλάβει πως αυτά υα «χέρια» είναι μόνο πρόφαση νέας «τουρκικής εισβολής», μιας δεύτερης εισβολής, όχι με όπλα αυτή τη φορά, αλλά με τον «αθώο» σκοπό δήθεν της «ειρηνικής εργασίας».
Και άσχετο επίσης κι αν αποδεδειγμένα αυτό το μίζερο τουρκοκυπριακό «κράτος», με όλους τους παραγωγικούς τομείς σταθερά μηδενικούς, το μόνο που δεν έχει ανάγκη είναι «εργατικά χέρια», και δη τούρκικα, όχι κυπριακά!
Η συνέχεια της «ιστορίας» ίσως να φανεί υπερβολικά «φαντασιόπληκτη», αλλά πόσες φορές η πραγματικότητα ξεπέρασε την φαντασία;
Έτσι, όταν το τουρκοκυπριακό στοιχείο θα έχει απολέσει στο ίδιο του το «κράτος» κυβέρνηση, διοίκηση, εμπόριο, κοινωνία και σχολεία και κυρίαρχοι γίνουν οριστικά οι τούρκοι έποικοι με αναλογία τουλάχιστον 4 έποικοι : 1 τουρκοκύπριος (και αυτό μπορεί να συμβεί χωρίς κανένα κόπο μέσα σε μόνο έξι μήνες, μιας και η Τουρκία μπορεί να επιβάλει στους Τουρκοκύπριους ό, τι θέλει και όπως το θέλει και επομένως να τους «βοηθήσει» με πολλά, πάμπολλα… «εργατικά χέρια»!) και με τον ολικό και συντριπτικό έλεγχο που θα ασκεί, μέσω του δήθεν τουρκοκυπριακού κράτους, σε όλα τα τεκταινόμενα στο ελληνοκυπριακό κράτος, έρμαιο χιλιάδων τουρκικών βέτο και απαιτήσεων, η μοίρα όλων των Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, θα είναι ήδη καθορισμένη και δρομολογημένη:
Οι μεν πρώτοι ή θα στείλουν τα παιδιά τους στα τουρκικά σχολεία(με ό, τι αυτό σημαίνει αν κανείς το καλοσκεφτεί), όπως το είπε κιόλας ο Ακιντσί ή θα εγκαταλείψουν εξόριστοι για πάντα την Πατρίδα τους, οι δε δεύτεροι απλά θα αποτελέσουν μια ασήμαντη κοινότητα, «χωρίς φωνή», πάντα είλωτες έως την αργή εξάλειψή τους, μέσα στην «άνθιση» του καθεαυτού τουρκικού κόσμου των εποίκων.
Έχουν ήδη εμφανιστεί μερικοί «αρχηγοί» των εποίκων που άρχισαν να «δυσανασχετούν» με την πολιτική του Ακιντσί την οποία θεωρούν πολύ «μαλακή» προς τους Ελληνοκύπριους. Είναι τα πρώτα τούρκικα «φυτίλια» που προϊδεάζουν τί περιμένει τον Ακιντσί σαν «ευχαριστώ» για τις «υπηρεσίες» του υπέρ της Τουρκίας.
Τί μπορούμε να περιμένουμε, λοιπόν, από εδώ και στο εξής;
Μετά από όλες, τις πάρα πολλές, ως τώρα υποχωρήσεις του Αναστασιάδη, εάν αυτός στην Ελβετία – που είχε την εγκληματική απερισκεψία να δεχθεί σαν χώρο συνομιλιών – ή αλλού δεχθεί έστω και μόνο μια άλλη απαίτηση των τ/κ-τούρκων-«δυτικών φίλων» ή υποσχεθεί οτιδήποτε, έστω και ελάχιστο που να μην είναι υπέρ των Ελληνοκυπρίων, και συνεχίσει να «διαπραγματεύεται» τον τουρκικό οδικό χάρτη γνωρίζοντας κάλλιστα πού καταλήγει, είναι φανερό πως αυτό θα είναι το πρώτο από τα τελικά σκαλοπάτια απαλλοτρίωσης της ελληνοκυπριακής χώρας και του ελληνοκυπριακού λαού:
Τα υπόλοιπα σκαλοπάτια έως την υπογραφή της ΔΔΟ θα είναι απλώς διαδικαστικά, στον ίσκιο των αγγλο-αμερικανικών εκβιασμών μέσω ΟΗΕ/Έιντε/Τουρκίας.
Η αλήθεια είναι πως κάποιος μπορεί να εκβιάζεται είτε επειδή θέλει να εκβιάζεται, γιατί αυτό τον βολεύει, είτε γιατί η λερωμένη φωλιά του γίνεται το ιδανικό όχημα εκβιασμού.
Ποιος ξέρει; Ίσως αυτοί οι εκβιασμοί, γι’ αυτούς τους δυο λόγους, να είναι και ο «από μηχανής θεός» για τον «αιώνιο εκβιαζόμενο με το πιστόλι στο κρόταφο» Αναστασιάδη!
Σε αυτή τη περίπτωση, ατυχώς, ο ευάλωτος Αναστασιάδης διαθέτει όλα τα ατού για να εξελιχθεί, εάν δεν γίνει κάποιο θαύμα και συνέλθει(πώς μπορεί;!), σε μοιραίο δήμιο των Ελληνοκυπρίων. Έτσι, απ’ τη μια μεριά αυτός, απ’ την άλλη οι έποικοι, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια σωτηρίας, εφόσον οι Ελληνοκύπριοι συνεχίζουν να ομφαλοσκοπούν μέσα στον βαθύ λήθαργό τους και όταν με το καλό ξυπνήσουν, αν ξυπνήσουν, θα είναι γερά χειροπόδαρα δεμένοι.
Το ίδιο και με την οποιαδήποτε «αντιπολίτευση» με τα πολλά λόγια και καθόλου πράξεις.
Ή μήπως υπάρχει κάποιο «περιθώριο» που δεν το ξέρουμε;
- Ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο είναι Ελληνιστής, συγγραφέας