Ουρές και υποσημειώσεις: Το θέμα της Ασφάλειας αφορά την κυριαρχία, ανεξαρτησία και τη δημοκρατία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Ερντογάν επιτέθηκε στον Μητσοτάκη για τη Χαμάς! Φανταστείτε αν η διαφωνία ήταν για το Αιγαίο ή την Κύπρο… Η ανάλυση-ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στο κανάλι Omega (videos)
Η Αθήνα αμύνεται για την προβοκάτσια του Ερντογάν: Ακούστηκε καθαρά η ελληνική θέση στην Άγκυρα, η αλήθεια για τη μουσουλμανική μειονότητα Ελλήνων στη Θράκη (videos)
Του Κώστα Βενιζέλου
ΑΥΤΟ που ακούμε συχνά-πυκνά μέσα από τη ρητορική της επανάληψης στο Κυπριακό είναι πως συνιστά κόκκινη γραμμή για την ελληνική πλευρά το θέμα των εγγυήσεων.
Διατυπώνεται με ταχύτητα συνήθειας από τους εγχώριους επαγγελματίες του Κυπριακού ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία εάν δεν καταργηθούν οι εγγυήσεις. Αυτές, όμως, οι θέσεις δεν μπορούν να συνδέονται με ουρές ούτε και με «ναι μεν αλλά», που παραπέμπουν σε μεταβατικές περιόδους αμφιλεγόμενης χρονικής διάρκειας. Μόνο με καθαρές λύσεις δύναται να λυθεί το θέμα της Ασφάλειας. Και μπορεί να λυθεί χωρίς εκπτώσεις σε άλλα ζητήματα καθώς όταν γίνεται λόγος για την Ασφάλεια, αυτό αφορά την ανεξαρτησία και την κυριαρχία. Και τούτο δεν θα πρέπει να αποτελεί θέμα μόνο των Ελληνοκυπρίων. Εκτός κι εάν η Ασφάλεια για τους Τ/κ συνδέεται με την εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων.
Το έγγραφο Κοτζιά, το οποίο αποκάλυψε την περασμένη Κυριακή ο «Φ», πέραν από την ξεκάθαρη θέση που διατυπώνει, χωρίς ουρές και υποσημειώσεις, αναδεικνύει και μια σειρά ζητήματα που αφορούν και το θέμα της Ασφάλειας και την ουσία του Κυπριακού. Το έγγραφο Κοτζιά χαλά το πάρτι σε πολλούς, εντός και εκτός Κύπρου που αναζητούν διεξόδους στο θέμα της Ασφάλειας με ακαταλαβίστικες φόρμουλες. Στο έγγραφο λοιπόν, τίθεται ζητήματα που καλό θα ήταν να στηρίξουν πολιτικές εφεξής.
Πρώτο, ανέδειξε τις στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας, σε μια περίοδο κατά την οποία οι διάφοροι τρίτοι τιθασεύουν την Άγκυρα. «Το κύριο που επιδιώκεται από πλευράς Άγκυρας είναι η διασφάλιση σημαντικών τουρκικών συμβολισμών, δυνατοτήτων πρόσβασης και παρουσίας επί των εδαφών, προκειμένου να ελέγχουν την Κύπρο ακόμα και μετά την ‘’λύση’’». Εάν κρύβουμε κάτω από το χαλί τις τουρκικές επιδιώξεις, για να μην χαλάσει το κλίμα, τότε δεν είναι συμφωνία που θα πετύχουμε αλλά προσαρμογή στους σχεδιασμούς της Άγκυρας.
Δεύτερο επαναφέρει το Κυπριακό στη σωστή του διάσταση, καθώς το Κυπριακό είχε αναχθεί από τρίτες δυνάμεις( θα συμπληρώναμε και από την ε/κ πλευρά) σε μια διακοινοτική διαφορά και όχι σε πρόβλημα κατοχής.
Τρίτο, αναδεικνύει τη θέση-κλειδί ότι οι εγγυήσεις πρέπει να καταργηθούν ως συστατική προϋπόθεση της νέας συμφωνίας και όχι ως υπόλοιπο αυτής. Αυτό αποτελεί και απάντηση στο γεγονός ότι το κεφάλαιο αυτό αφέθηκε για το τέλος της διαδικασίας. Ήταν λάθος κι αυτό θα φανεί και στην Ελβετία.
Η Ασφάλεια έχει σχέση με απαλλαγή από ξένες εξαρτήσεις και έλεγχο της χώρας από τρίτους αλλά ταυτόχρονα και με τη λειτουργικότητα του κράτους. Κάθε χώρα πρωτίστως, ενδιαφέρεται για τη φυσική επιβίωσή του και τούτο προϋποθέτει αποτελεσματική ασφάλεια. Να έχει και να αισθάνεται ασφάλεια και να λειτουργεί ελεύθερα σε μια δημοκρατική πολιτεία.
Αυτά, όμως, που θεωρούνται αυτονόητα για τον υπόλοιπο κόσμο στην Κύπρο είναι μέρος της διαπραγμάτευσης και πρέπει να «δώσουμε», να προβούμε σε υποχωρήσεις, όχι προς Τουρκοκύπριους, αλλά στην Τουρκία, για να τα διασφαλίσουμε.