Οι συγκλίσεις της σύγχυσης στην Κύπρο: Ατέρμονη συζήτηση αλληλο-αναιρουμένων ερμηνειών…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
Τι συμφωνήθηκε και τι όχι, ποιες είναι οι συγκλίσεις, ποιοι οι αριθμοί των εποίκων, ποιοι και πόσοι πρόσφυγες θα επιστρέψουν, ποια δικαιώματα θα έχουν; Αυτά είναι μερικά από τα θέματα που θα πρέπει να τύχουν ξεκαθαρίσματος.
Γιατί οι δημόσιες τοποθετήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας και του κατοχικού ηγέτη προκαλούν σύγχυση. Και δεν πρέπει τούτο να συνεχιστεί και οπωσδήποτε όχι μέχρι τέλους, όταν θα έχει συμφωνηθεί το πλαίσιο, που θα τεθεί ενώπιον των πολιτών ως τελικό σχέδιο. Ούτε μπορεί να κατατεθεί ένα σχέδιο, το οποίο θα τυγχάνει διπλής ανάγνωσης, δηλαδή διαφορετικών ερμηνειών. Εάν ισχύσει τούτο, το πρόβλημα δεν είναι τι θα εφαρμοστεί αλλά πως τίποτε δεν θα υλοποιηθεί. Και θα εισέλθει η χώρα σε μια ατέρμονη συζήτηση αλληλο-αναιρουμένων ερμηνειών και όλα θα παραπέμπονται διά της κλήρου στους μηχανισμούς επίλυσης διαφορών∙ τέλειες συνθήκες για ανάπτυξη συγκρούσεων.
Ο Μουσταφά Ακιντζί δήλωσε πως το δικαίωμα νόμιμης διαμονής θα αναγνωριστεί στο 20% και θα αφορά όσους έρθουν από το άλλο συνιστών κράτος. Κι αυτό, όπως εξήγησε, ώστε η πλειοψηφία των Τ/κ σε αυτή την πλευρά να μην τεθεί με κανέναν τρόπο σε κίνδυνο. Δηλαδή, ένα το κρατούμενο για την τουρκική πλευρά: Διασφαλίζει τη… διζωνικότητα μέσα από ρυθμίσεις περιορισμού εγκατάστασης και απόκτησης (ή αποκατάστασης) περιουσίας. Αυτή η σύγκλιση θα είχε ίσως νόημα μόνο ως αποτέλεσμα της συμφωνίας στο εδαφικό. Το εδαφικό θα συζητηθεί σε άλλη φάση, από τις 7-11 Νοεμβρίου, εκτός Κύπρου, σε περιβάλλον και με μεθόδους Καμπ Ντέιβιντ και Μπούργκενστοκ, όπως το παρήγγειλε ο κ. Ακιντζί.
Την ώρα που οι… συγκλίσεις πέφτουν βροχή και η διαδικασία προχωρεί μέσα σε «μια χαρούμενη ατμόσφαιρα», οι δημόσιες τοποθετήσεις είναι αρκούντως αποκαλυπτικές. Κυρίως από την πλευρά του κ. Ακιντζί, ο οποίος παρουσιάζεται «γενναιόδωρος» ως προς την εγκατάσταση Ε/κ στο τ/κ συνιστών κράτος. Όλα, από την αγορά… εξοχικού μέχρι και την όποια επιχειρηματική δραστηριότητα, θα εξαρτώνται από τις αποφάσεις του συνιστώντος.
Εάν κάποιος, εξήγησε, προσφύγει στην τοπική διοίκηση για να ιδρύσει μια επιχείρηση, θα την κάνει αν πάρει την άδειά της. Αυτές οι «γενναιοδωρίες» αφήνουν πίσω μια λεπτομέρεια: «Όλες αυτές οι πιθανότητες θα υπάρχουν και στις δύο πλευρές, ωστόσο αυτά δεν θα περιέχουν πολιτικά δικαιώματα», είπε ο κ. Ακιντζί. Σε αυτές τις συγκλίσεις υπάρχει μια «σοβαρή» επιχειρηματολογία που αποσκοπεί πρωτίστως στην υποβάθμιση των περιορισμών που τίθενται. «Μα δεν βλέπετε την αποχή; Θα κολλήσουμε εάν θα έχουν πολιτικά δικαιώματα οι Ε/κ στο τ/κ συνιστών κράτος;». Ή το άλλο: «Οι Ε/κ δεν θα επιστρέψουν υπό τ/κ διοίκηση». Ποιος το λέγει αυτό;
Ποιος αποφάσισε για τους πρόσφυγες και τα δικαιώματά τους; Ποιος έχει τέτοιο δικαίωμα και ποιος του το έδωσε;
Η διαδικασία προχωρεί προς το τελικό στάδιο, πλην όμως, ομιχλώδες είναι το τοπίο. Εάν θα εφαρμοστούν όλες οι ελευθερίες, γιατί δεν ανακοινώνεται πως «όλοι οι πρόσφυγες θα πάνε στα σπίτια τους»;
Την απάντηση την έδωσε ο Ταλάτ στην… περιοδεία του στις ελεύθερες περιοχές. Αυτό, είπε, δεν μπορεί να γίνει, καρφώνοντας μάλιστα με το… «όσοι το λένε δεν θέλουν λύση». Σε αυτό συμφωνούν και Ε/κ, που λυπούνται τους χρήστες που δέθηκαν με τις περιουσίες (μας) και τους εποίκους, που ζουν τόσα χρόνια στην Κύπρο. Για τους Ε/κ ποιος, επιτέλους, θα νοιαστεί;